De leer en de practijk der afgescheidenen en doleerenden in strijd met de Heilige Schrift. Aangetoond uit de geschriften van W. à Brakel, Borstius, Calvyn, Koelman. Voetius en anderen - pagina 17

17

"Welnu, de Labadie en zijne medestanders, zonden de eersten geweest zijn, dit toe te geven. Her is althans mogelijk Labadist te zijn en dit aan te nemen. Het Labadisme beoordeelt de K e r k naar hare tijdelijke openbaring : veroordeelt niet alleen het verkeerde, dat zich i n haar vertoont, maar verwerpt haar ook wegens die onzuiverheid, en zondert of scheidt zich op dien grond af van hare gemeenschap. Indien -wij ons niet zeer vergissen, dan is, orn iets bij wijze van voorbeeld te noemen, de volgende uitspraak, voorkomende i n een onzer kerkelijke bladen, echt Labadistisch. »Eene K e r k kan niet geacht worden eene belijdenis te bezittend) zoo zij die bijna een eeuw lang als niet bestaande, bij haar tucht en rechtspraak, bij haar prediking en sacramentsbediening, bij haar reglementeering en bestuur, roof dood liggen liet.'' Het spreekt van zelf, dat de Eedaotie, liet moeielijk zon vinden, deze woorden waar te maken. Maar dat is op het oogenblik de kwestie niet. Die woorden ademen den geest ean liet Labadisme. Ook de volgende stellingen zijn Labadistisch en werden dooide Gereformeerden als dwaling beschouwd en veroordeeld. De lezer oordeele zelf, i n hoever zij daarin doorschemeren, i n hetgeen tegenwoordig i n de bladen der Doleerenden w e i eens wordt geleerd en geschreven. 1. De ware geloovigen worden besmet en maken zichzelven schuldig voor God, indien zij 's Heeren H e i l i g Avondmaal gebruiken waar ongeloovigen en ergerlijke zondaren aanzitten. 2. Waar zoodanige oefening van de tucht niet bestaat, dat zij die ergernissen aanrichten worden geweerd, en de praktijk van de ware godzaligheid uitblinkt, is de ware K e r k niet te vinden. 3. M e n is geene gehoorzaamheid schuldig aan een kerkelijk bestuur, dat dwaalt of geacht wordt te dwalen. 4. Ook i n de g e ï n s t i t u e e r d e K e r k komt het den geloovigen, ai zijn zij niet i n kerkelijke bediening, toe, (ten getale van zes of zeven) leeraars te roepen, te ordenen, en, i n den desolaten toestand, waarin • de kerk verkeert, alle kerkelijke macht uit te oefenen, zonder onderworpen te zijn aan de bestaande m a c h t Zoo als wij zeiden, het zou zeer gemakkelijk zijn, allerlei stellingen uit de geschriften der Labadisten af te schrijven, die men tegenwoordig vergruwelt. Maar i n zoover men de onzuivere K e r k , 2

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen