Waarom wij Christ. Gereformeerd willen blijven - pagina 8

8

-

tarwe. W i j gevoelen aan den geest, die in onze ziele vloeit, dat onze Hoogepriester ook voor ons bad." Toen de Sabijnen na hevigen strijd bewogen waren geworden om met de Romeinen ziek tot één volk te laten samensmelten , verhuisden ze naar Rome en de geschiedschrijver L i r i u s meldt dat „opdat de Sabijnen toch iets zou worden gegeven" het geheele volk Quirieten werd genoemd naar hunne hoofdstad. Zelfs iets dergelijks werd den Chr. Geref. niet gegund. W i j moesten a l l e s overgeven, zij n i e t s . Maar de naam „Christelijke Geref. kerk" moest, zoo meende men van onze zijde, ten minste worden behouden. Daarom was de bescheiden vraag onzer Synode. Dat was de naam Yan vroegeren tijd reeds gedragen, dien men niet loslaten kon. Toch werd die losgelaten, om in plaats van het artikel onzer Apostolische geloofsbelijdenis: ik geloof „ééne algemeene Christelijke K e r k " te stellen „de Gereformeerde kerken i n Nederland." Men riep om eenheid en in den naam zelfs moest de gedeeldheid uitkomen, daar men sprak niet van „ééne kerk" maar van „kerken." Het woord „Christelijke" moest weg, dat woord, dat ons verband aanwees met de geloovige broederen in A n t i o c h i ë , onze eenheid met de Apostolische K e r k en hare belijdenis. Een broeder, die vroeger onze bezwaren deelde, ja ons voorging in die te noemen, antwoordde op onze verzekering „wij zijn Christelijk Gereformeerd en hopen als zoodanig te sterven" met een: „zoo ook i k . " N u heeft de Heraut van 25 dezer hem kunnen ontnuchteren. Daar toch wordt onze naam niet alleen als vernietigd aangewezen maar zelfs gesmaad. Zóó toch staat daar te lezen: „Niemand mag nu natuurlijk meer van Afgescheidenen, Christelijk Gereformeerden, Doleerenden of Neder„duitsch Gereformeerden spreken. Gereformeerden zonder meer „is thans ons aller naam. Niet als bijnaam bij Christelijk. „Dat ware Staatsche vrijheid en irenische verwatering uit de „dagen van Oldenbarneveld. Uitvloeisel van de valsche leus: „„Christianus mihi nomen, Reformatus cognomen." Niet bij„naam maar eerenaam is dit G e r e f o r m e e r d ons; de familie„naam onzer gemeenschappelijke vaderen." Indien dit nog niet de oogen opent van hen, die zeggen: ,,wij blijven Christelijke Gereformeerden, al zijn wij vereenigd,"

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen