Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Historische mededeelingen over de Scheiding en de Doleantie, benevens de gronden, waarop de Christ. Geref. Kerk in Nederland is blijven voortbestaan, ook na de vereeniging van Juni 1892 - pagina 10

Bekijk het origineel

Historische mededeelingen over de Scheiding en de Doleantie, benevens de gronden, waarop de Christ. Geref. Kerk in Nederland is blijven voortbestaan, ook na de vereeniging van Juni 1892 - pagina 10

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

10 ernstige en bange vraag: waar moet ik mijnen candidaten eene predikantsplaats bezorgen?

De

Doleantie.

Toen nu de reformateurs van 1886 met hunne volgelingen practisch buiten de Ned. Herv. Kerk stonden (hoewel hunne theorie die praktijk niet wilde aanvaarden), was allerwege het oog op hen gericht. Van Hervormde zijde was men met vrees bevangen, niet wetende, doch vreezende, dat velen volgen zouden, aangezien het niet ging als bij de Scheiding, toen men het zuiver zijn in de belijdenis en onberispelijk in den wandel tot eisch stelde, maar het uitgaan nu zeer gemakkelijk werd gemaakt. Van de zijde der Scheiding was het oog in anderen zin op hen gevestigd. M e t . een meer broederlijk en deelnemend hart nam men nauwkeurig kennis van de zaken, die in de naaste toekomst stonden te gebeuren. Van uit de Kerk der Scheiding ging een stem tot de verdrukte (?) broederen, dat zij zouden overkomen tot het land van de bezitting des Heeren, waar de tabernakel des Heeren woonde. Men dacht, dat deze reformateurs den weg zouden opgaan, door de C o c k betreden, meenende dat deze de eenige goede en Gode behagelijke weg was. Doch ook de Ghrist. Gereformeerden werden daarin zeer teleurgesteld, aangezien er bij deze Doleerenden noch stem noch opmerking was, om op dien veiligen weg hunne treden te zetten; integendeel was de toestand van de doleantie hun zóó dierbaar, dat zij er geen' anderen weg voor verkozen, veel minder nog een' weg, die, naar hun oordeel, een zijpad was, afwijkende van den rechten weg en die nooit had moeten worden betreden, terwijl zij de Kerk der Scheiding, in haar geheel, zelfs „krank aan den levenswortel" noemden. De dierbaarheid van de Doleantie, in tegenstelling van het versmadelijke der Scheiding, openbaarde zich echter spoedig. Hoopte men, dat de Doleerenden in Doleantie gingen, omdat het hun tot smart was, dat zij de geheele Herv. Kerk niet tot reformatie konden brengen, de processen, die weldra tegen

Dit artikel werd u aangeboden door: Theologische Universiteit Apeldoorn

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van maandag 1 januari 1894

Brochures (TUA) | 32 Pagina's

Historische mededeelingen over de Scheiding en de Doleantie, benevens de gronden, waarop de Christ. Geref. Kerk in Nederland is blijven voortbestaan, ook na de vereeniging van Juni 1892 - pagina 10

Bekijk de hele uitgave van maandag 1 januari 1894

Brochures (TUA) | 32 Pagina's