De welsprekendheid - pagina 74

76

verrukking uit; zij is een ijdel, ledig gesnap en daarom ook van het Christelijk beginsel uit gansch verwerpelijk. Want dat is inderdaad mijne meening — en ik keer hiermede tot het uitgangspunt mijner rede terug —

dat het Christendom ook voor de wel-

sprekendheid en de voordracht ons iets te zeggen heeft.

Alleen

Christelijk

die welsprekendheid is met het

beginsel in overeenstemming, welke

bestaat in de volkomene harmonie van gedachte en woord, van woord en gebaar.

Paulus heeft

niet ten onrechte de bedriegelijke en ijdele woorden der menschelijke wijsheid verworpen.

Het

heidendom, ook het volk der Grieken — Prof. Pierson heeft er eenige jaren geleden op gewezen — miste die diepere harmonie.

Altijd breekt op

ieder terrein het dualisme, de tegenstelling, de onverzoendheid weer door.

Er is in Griekenland

eene bewonderenswaardige schoonheid der vormen. Voor iedere kunst en wetenschap haast zijn daar de klassieke lijnen geteekend.

Natuur en cultuur

gaan er zoo hand in hand en doordringen elkaar zoo volkomen, dat de kunst zelve natuur schijnt te zijn.

Er is in epos en drama, in poëzie en

welsprekendheid, in bouw- en beeldhouwkunst eene harmonie, eene plasticiteit der voorstelling, eene

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen