De welsprekendheid - pagina 19

20

volheid tot het niet *).

Toen is ons woord ledig

en hol geworden, zonder leven en licht.

En het

is tegen die ijdele, ledige, uitgemergelde woorden, tegen die

kwoi

Aoyoi,

dat de H. Schrift zoo krachtig

waarschuwt, zoodat wij zelfs van elk ij del woord rekenschap hebben te geven.

Een inderdaad ont-

zettende macht wordt daarom op ons allen uitgeoefend door de phraseologie, de holle klanken, de zinledige

woorden, de conventioneele termen.

Berekene b. v. wie het kan de heerschappij, die er in de holle klanken vrijheid, gelijkheid, broederschap,

gelegen heeft en nog ligt over het

menschelijk hart.

Wie er zich bekwaam toe acht,

ga de werking na, in de beide vorige eeuwen uitgegaan van de leuzen onsterfelijkheid, deugd, verdraagzaamheid, neutraliteit, gelijk recht voor allen en zoovele meer.

Het zijn alle klanken,

die als muziek in de ooren ruischen, die de zinnen streelen als het gezang der Sirenen, die de harten betooveren, maar die aan het denken geen stof bieden en bij steeds dieper overweging ook altijd lediger blijken van zin.

Maar het welgevallen

aan den inhoudloozen vorm van het woord komt niet alleen in die valsche leuzen uit; heel onze •)

Hinc discidiam illud exstitit quasi linguae atque cordis absurdum

sane et inutile et reprehendendum, Cicero, de Oratore I I I 16, 61.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen