De welsprekendheid - pagina 53

55,

zich in den dienst der Godheid stellen zou en slechts aan de verdediging van recht en zedelijkheid zijne gaven zou wijden.

En in onze eeuw

kon de beroemde redenaar Theremin beweren, dat de welsprekendheid eene deugd was en de rhetorica een onderdeel der ethiek. Zonder twijfel is dit overdreven. De welsprekendheid is een gave, ook in zulke menschen gevonden, die haar in den dienst der zonde misbruikten. Mirabeau, Heinrich Heine, Multatuli zijn genoeg ten bewijze. En toch, de stelling van Theremin bevat eene diepzinnige waarheid.

Het verband tusschen de welsprekend-

heid en de deugd is • natuurlijk.; maar dat tusschen de welsprekendheid en de zonde is onnatuurlijk en altijd kunstmatig gelegd.

Het schoone is het

gewone, het eigene, het natuurlijke kleed van het ware.

Leugen en zonde kunnen dat gewaad aan

de waarheid en aan de heiligheid ontstelen, en zich verkleeden in engelen des lichts.

Maar de

waarheid is welsprekend van nature. Zij is schoon door haar eenvoud. Zij behoeft geen opgesmukte sieradiëu.

De leugen echter, arm in zichzelve,

is gedwongen om zich te hullen in 't kleed der waarheid en alzoo ook aan haar als de meerdere hulde

te doen.

Naakt, behaagt ze aan Satan

alleen, maar aan geen menschenkind.

Niemand

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen