"Ga gij uit uw land en uit uw maagschap" en Een wapen in den strijd tegen Ismaël - pagina 20

26 EEN WAPEN INT DE N. STRIJD TEGEN

ISMAL.

aan de zware eischen door de Synode te Middelburg gesteldlst en door uw predikant, die Banjoemas bezocht, wilden we af cje wijzen als ons onbekwaam voelend, die tot zoo gewichtigen arbeidldj dringende roepstem. Veel was er dat meesprak; banden des|SE bloeds; een terugschrikken voor scheiden van veel liefs; studie; M geboortegrond; omgang met vrienden; 't kerkelijk saamleven. I w Ook de onbekendheid met kerkelijke praktijk en teleurstel- te lingen in de gemeente ried me liever nog een wijle te toeven• op de erve der wetenschap; te dienen eerst in geinstitueerde kerkeI ri om daar te vinden een rustig inwerken in de praktijk clesH levens, dan nu reeds uit te gaan in harden strijd, die drukken | 01 zou en ontmoedigen en, zoo 't kon, vernietigen. Er was vreezeM voor onbekende toekomst, voor onszelf niet alleen, ook voor [ dc haar met wie we ons doorbanden van liefde verbonden wisten. I s En hadden niet anderen, van rijper ondervinding, gehard in I j den strijd, mannen des geloofs, de roeping afgewezen ? Mocht ik verlaten haar, mijn lieve moeder, wier levens- o avond al meer duisterde, tot beangstiging t o e ? Zou ' t n i e t H zijn i n ' t belang van lndië, en van Rotterdam's nog gedeelde! u kerke en van mezelf, te bedanken? En toch, weigeren waar ik de stemme Gods hoorde,H roeping ontkennen w a a r ' i k roeping gevoelde, met veel zorgeH naar M. Java zien en dan medelijdend voorbij gaan, ik mocht, ei ik kon het niet. Maar zou een ander niet beter kunnen I helpen? waren we niet zoo jong en zoo zioak? 't Was zoo. g Maar de roeping kwam tot ons, ze lag daar, ze liet ons niet v los en we wisten h e t : als God roept, dan geeft Hij ook] 1 krachten, dan zal Hij het doen. En zie; de kerken in Nederland hielden ons niet terug,! E het ouderlijke huis poogde niet ons af te trekken, en waariH we in God den Heere onze kracht zochten, wisten we te] h moeten gaan in Zijn naam. v Met vreeze en toch niet zonder hope. Zwak in onszelf;] d maar in die kleine zendingsclub aan onze Hooge School was j u 't reeds de betuiging : „In Nomine Dei Inest Auxilium". Hulpein o den Naam des Heeren. En opvolgend de roeping Gods E

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen