Het oudste Christendom - pagina 29

30 de toekomende eeuw niet beërven", en de Misclima kent meer gezag toe aan de stem van den uitlegger dan aan de woorden, die liij uitlegt. Bij de Christenen was het juist omgekeerd. Zij vormden geen school; voor hen was het gezag van het Sanhedrin gevallen en hadden de overleveringen haar waarde verloren. Zij keerden terug tot het Woord. —

De Joden legden den

nadruk op de Wet. Wie de Wet niet kent, die is vervloekt 1 ). Babbi

JOSE BEN JOESEE

zeide: „Uw huis zij een vergaderplaats voor

Wetgeleerden; laat u bestuiven door het stof hunner voeten"; leerde: „Een onwetende kan niet Avaarlijk vroom zijn;

HILLEL

hoe meer wetsleer, des te meer leven; hoe meer school, des te meer wijsheid" 2 ). De Christenen waren bijna geneigd dit om te keeren: hoe minder wetsleer, des te meer leven. Zij roemden in de genade. In hunne harten was de geest Gods uitgestort. Boven den Sabbat der Schriftgeleerden stelden zij den Sabbat van Jahweh; barmhartigheid was meer dan offerande; de zedelijke reinheid was niet afhankelijk van het gebruik van spijs en drank 3 ). De Joden legden den nadruk op de uitwendige daad en trachtten de zaligheid van het Messiasrijk te verdienen dooide stipte inachtneming van de letter der Wet. Toch niet, zeide de Christen, want de rechtvaardiging door het geloof is ouder dan de W e t ; niet de uitwendige daad maar de inwendige gezindheid beslist: de liefde tot God en den naaste op den grondslag van het geloof in Christus. Wij kunnen ons zoo levendig voorstellen wat het den Jodenchristenen moet gekost hebben, hunne traditioneele opvattingen los te laten en die in te ruilen voor meer vrije beschouwingen. Oude overtuigingen zijn tyranniek, evenals oude godsdiensten en oude richtingen. De Heidenschristenen kenden dien strijd niet. Beiden verklaarden het Oude Testament

in

verband

met hunne persoonlijke behoeften en

accentueerden zijn religieuse beteekenis. Maar wat alzoo een

1) 2) 1886.

Joh. 7 , 49. Vgl. E. SCHÜRER, Geschichte II

S.

des Jüdischen

Volkes im Zeitalter Jesu Christi

349.

8) Vgl. Matth. 12, 1. 9 v. — 9 , Matth. 6 , 16 v. 9 , 14 v.

13. 1 2 , 7

Mark. 1 2 , 3 3 . — Matth. 15, 11. —

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen