Het oudste Christendom - pagina 22

23 koop vrij beschikken over het uwe" '). De clood van Ananias en Sapphira wijst niet op „een zeker terrorisme" 2) om de gemeenschap te handhaven; veeleer was hij de straf voor beider geveinsdheid, waarbij Petrus spreekt en Grod handelt. Hand. XII, 12 lezen wij van het huis van Maria, de moeder van Johannes Markus, dat, wanneer het niet haar eigendom w a s , aan een discipel moet toebehoord hebben, daar het diende voorde samenkomsten der gemeente. De twee voorbeelden van Barnabas en Ananias leeren juist het tegengestelde van hetgeen zij leeren moeten. Dat Lukas ze noemt, bewijst dat de offervaardigheid van beiden een bijzonderheid, een uitzondering w a s ; anders had Lukas ze niet behoeven te vermelden. Juist de klacht over de wijze van bedeeling, welke aanleiding gaf tot de aanstelling der Zeven 3 ), veronderstelt, dat er te Jeruzalem rijken en armen gebleven waren, gelijk ook vroeger de uitdeeling geschiedde „naarmate iemand behoefte liad'" 1 ). Ik lees dan ook niet dat de z.g. gemeenschap van goederen ergens navolging heeft gevonden — noch te Antiochië, noch te Korinthe, noch te Bome. Veeleer lees ik iets anders, dat wel in staat is, den stoutsten idealist te ontnuchteren en een scherpe dissonant is in de toekomst-muziek van Kenan. Toen Baulus later in het Oosten werkzaam

was, verordende hij een inza-

meling voor de gemeente te Jeruzalem, gelijk ook de Christenen van Macedonië en Achaje een liefdegave beschikbaar gesteld hadden5). Kennelijk Avas de gemeente zoo verarmd, dat zij behoefte had aan onderstand uit den vreemde. De berichten der Handelingen samenvattende, was er dus te Jeruzalem geen gemeenschap van eigendom; hoogstens zou men kunnen spreken van een gemeenschap van gebruik.

De rijken stelden hunne

huizen beschikbaar voor de samenkomsten der gemeente en deden vrijwillig afstand van het hunne ten bate der armen.

1)

Hand. 5 , 4. Ook erkend door Mr. QUACK, t. a. p. blz. 88 v.

2)

Q U A C K , t. a . p .

S)

Hand. 2 , 45. 4 , 85.

4)

Hand. 6.

5)

1 Kor. 16, 1 v. 2 Kor. 9 , 1. Kom. 15, 26.

blz.

89.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen