De godsvrucht, vereiste tot de wetenschap - pagina 28

33

28 GYSBERTUS

V O E T I l ' S . DE

GODSVRUCHT,

hunne goden, met Jupiter, den vader der goden, beginnen. U zal ik niet vergeten, zoo zingt Theognis, noch als ik aanvang, noch als ik ophoud. Wat zal ik de geschriften van Aratus, Ovidius, Hesiodus en anderen; wat zal ik Orpheus, Callimachus en dergelijke liederenschrijvers, wat de doorloopende dichtkundige voorschriften, die over dezen gaan, aanhalen? De dichters der oudheid werden godgeleerden genaamd, omdat de menschen van hen de voorschriften om onberispelijk te leven, van hen de vroomheid, van hen de godsdienstplechtigheden, van hen de kennis van goddelijke zaken plachten te ontleenen, zoodat een dichter, d. w. z. een openbaar leeraar en voorganger van het volk, zonder godsdienst en zonder godsvrucht, in dien tijd iets onnatuurlijks zou geweest zijn. Van daar, dat een dichter (moge men hem kunnen vertrouwen!) in den tijd van verval zich durfde beroemen: Mijne liefde voor de Goden en de Muze gaat mij ter harte. (Horatius). Zoo onafscheidelijk, meenden zij, was de dichtkunst met de godsvrucht verbonden, of moest zij ten minste zijn. Indien ik op Christen-dichters het oog sla, voorwaar, zij hebben door hun voorbeeld getoond, dat de dichtkunst der heidenen, evenals de aan de Egyptenaren ontroofde vaten, uitstekend ten nutte van den tabernakel kan worden aangewend, en bij het uiteenzetten van de leer der godzaligheid en bij het bezingen van den lof des Heeren zeer doeltreffend gebruikt kan worden. De gedichten van Apollinaris, Gregorius van Nazianze, Sj/nesius, Nonnus

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen