Handleiding bij de beoefening der geref. geloofswaarheden - pagina 42

86

zijn rekening; maar liet krachtsvermogen om den arm te kunnen oprichten is van God. Zie Hand. 17 : 28. 3e De regeering is die almachtige en alomtegenwoordige kracht Gods, waardoor Hij alle dingen beheerscht en bestuurt tot een Hem verheerlijkend einde, zie Ps. 93 : 1. Deze voorzienigheid nu gaat over alle dingen; zie Efeze 1 : 1 1 ; Matth. 10 : 30 enz. En sluit alle z. g. n. toeval, of noodlot uit. Voor ons begrip moge het toeval worden genoemd, maar van Gods zijde bezien is er niets toevallig. Dat naar die leer het gebruik van middelen overbodig zou zijn is daarom onjuist, overmits in die groote keten van besluiten en voorzienigheid, ook de middelen als een element liggen ingeschakeld. Eveneens is het met onze dusgenaamde vrije daden, Spreuken 16 : 1. God bestuurt ons in overeenstemming met onze vrijheid. Zoodat toch ome verantwoordelijkheid blijft. Dit leerstuk der voorzienigheid, is een bron van wondere vertroosting. Het doet ons in tegenspoed geduldig zijn, in voorspoed dankbaar God erkennen, en met het oog op een voor ons verborgen toekomst geloovig, moedig, vertrouwend voortwandelen, want alles geschiedt onder het oog des Heeren, naar Zijn Raad; er moet dus altijd in het einde zijn de verheerlijking Zijns Naams, en de zaliging en zaligheid van Zijn volk. Over het verband tu9sehen God en zijn schepsel bestaan drie van elkaar verschillende en zeer niteenloopende opvattingen ; aangeduid onder de namen : Pantheisme, Deïsme, Theïsme. Het Pantheïsme kent geen onderscheid tusschen het zijn Gods en het zijn der wereld ; het laat God in de wereld, of de wereld in God opgaan, maar altijd erkent het slechts één zijn, één a part iets. De wereld bestaat bij hetzelve niet buiten God, maar ook God niet buiten en zonder de wereld. Hegel (een Daitsch wijsgeer, een bij uitstek Pantheïst) leerde, dat in de wereld de zelfontvouwing Gods ligt, en dat bijzonderlijk in het menschelijk denken God komt tot zelfbewustheid. Men bemerkt, in dit stelsel is geen plaats voor een God die van eeuwigheid bestaat ook zonder deze wereld, en die vóór de schepping alles voordacht. Het Pantheïsme loochent de schepping; en offert de schepping op aan wat wij voorzienigheid noemen. Maar feitelijk is op dat standpunt geen voorzienigheid. Alles is een gewoon zichzelf ontwikkelend proces. „Vanzelf valt daarmede het wonder, de persoonlijkheid, de vrijheid, het gebed, de zonde, heel de godsdienst." Ben God boven ons en vóór ons om aan te roepen hebben we niet. Feitelijk is tusschen goed en kwaad óók geen onderscheid. Het voert den mensch in de armen van een ondragelijk noodlot; en men vervalt in het eind tot wanhoop. Het pessimisme is de vrucht er van. In onzen tijd van evolutie (leer der geleidelijke, zelfstandige ontwikkeling aller dingen) wordt dit stelsel aangebeden; maar ook de vloek er van ondervonden. De matheid in politiek en maatschappij; in kunst en litteratuur;

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen