Staatkundige rondblik - pagina 40

uwe aandacht op het leven, op het werk, en op de persoon van den man, wiens vingeren thans de roerpen van het scheepke van staat omspelen. Nu dertig jaren lang is er in dat hart geen verlangen opgeklommen en is geen denkbeeld door dat gigantisch intellect in dienst van dat verlangen gesteld, dat niet gericht was op dit eene, om het volk des Heeren, en met name de kleinen naar de wereld onder hen, te brengen tot het recht en den invloed, die naar 's Heeren ordinantiën hun van rechtswege toekwamen. Dat is de levenssfeer geweest, waarin hij dertig jaren lang gewaakt, gebeden en gewerkt heeft. Met dat volk stond hij op en ging hij ter ruste. E n dat bij hem dit alles geen „machine de guerre" was, maar dat de diepste impuls van zijn hart hem er toe dreef, hebben we het niet allen, één voor één, van den hoogste tot den laagste gevoeld, niet ééns, maar dag aan dag, zoo dikwijls als zijn woord in Standaard en Heraut niet tot ons alleen, maar uit ons sprak tevens. J a , als we gekund hadden dan hadden we het zóó willen zeggen, want zóó, precies zóó hadden we 't gevoeld. Denkt u voor een moment, dat die man zijn volk eens niet had lief gehad, maar zijn onmetelijke werkkracht eens had verleend aan eigen eerbejag of winzucht, wat had hij dan nu niet kunnen zijn en hebben. Wat was dan voor een man als hem onmogelijk geweest? Maar hij heeft niet voor zich zelf, hij heeft voor ons willen werken. Hij heeft onze partij georganiseerd. Hij schonk ze haar program van beginselen. Hij bezielde ze dertig jaar lang met zijn kracht, bij haar nederlagen vertroostte hij haar met zijn liefde, in haar victorie schonk hij uiting door zijn machtige taal aan den jubel, die haar de borst deed zwellen; er trilde in ons hart geen snaar, of ze trilde in het zijne weder, en hij wist woorden te vinden voor haar uiting. Hij stichtte onze Universiteit. En nu het eindelijk dien man gelukte, na dertigjarigen rusteloozen kamp met ons volk het stuur in handen te krijgen, maar onder omstandigheden, die van zijn werkkracht niet alleen, maar tevens van zijn tact en zijn

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen