Kennen en kunnen. De nieuwe opvoeding. Eenheid. Wetenschap en dogma. - pagina 51

52

ja en neen, behoeft, waar het eene uitspraak van Gods Woord betreft, onder ons geen betoog. Geen der Apostelen is, in goeden zin, meer vredelievend dan Paulus, maar ook is niemand onder hen scherper en consequenter in het belijden en onderwijzen der waarheid. Maar wat het meest het een-zijn der geloovigen in den weg staat is de zwakheid des vleesches, het heerschen van de neigingen der booze natuur. De vraag der Apostelen onder elkander: wie de meeste zou zijn, wordt wel niet altijd zoo open en rond besproken, maar leeft toch maar al te dikwijls ook in ons hart, en het antwoord dat Jezus hun gaf, dat, wie de minste wil zijn de meeste zal wezen, wordt zoo weinig erkend en betracht. Het gevoel van ongelijk te hebben is voor onze natuur niet aangenaam; de mindere te zijn, dat gaat er niet gemakkelijk in. En de eene natuur is de andere niet. De heilige Apostel Petrus heeft veel moeten leeren, vóór Kij was zooals wij hem kennen uit zijne brieven, aansporende tot eendracht, onderlinge liefde en vrede, onderdanigheid. En wie er onder ons eene vurige en driftige Petrusnatuur hebben, mogen het ter harte nemen dat, waar \

Petrus zijne heerlijke belijdenis aangaande den Christus uitspreekt, Jezus er hem uitdrukkelijk op wijst, dat deze woorden niet uit zijne natuur voortkomen; vleesch en bloed hebben ze hem niet geopenbaard; ze mogen er op letten dat deze zelfde kloeke en vurige Petrus het is, die zijnen Heiland driemaal verloochent, die in Antiochië kronkelpaden bewandelt uit menschenvrees. Maar ook wie kalm is van natuur vergete niet dat die

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen