Kennen en kunnen. De nieuwe opvoeding. Eenheid. Wetenschap en dogma. - pagina 46

47

omgeving op de tijdgenooten. Het innerlijk wezen echter raken deze invloeden niet in die mate, dat daardoor het individueele zou worden vernietigd, de verantwoordelijkheid opgeheven. Maar naast de individualiteit der enkelen staat de eenheid van het geslacht en daarin de eenheden van stam en volk, van Kerk en maatschappij. Die eenheid van het geslacht bestaat niet alleen en niet zoozeer daarin, dat het uit éénen bloede gesproten is; maar, als bij alle éénheid, daarin, dat alle leden van het geslacht in onderling verband, als een geheel door God zijn gedacht in het plan der schepping: allen zijn van hetzelfde wezen, naar Gods beeld geschapen, in 't aanzijn geroepen om langs denzelfden weg, door kennen en handelen, hetzelfde doel te verwerkelijken, Gods heiligen Naam te verheerlijken in de uitvoering van Zijnen raad. Daardoor zijn allen op samenwerking aangelegd en tot gemeenschappelijk handelen geroepen. Om die samenwerking te bereiken is geene verloochening noodig der individualiteit, maar wel eene heiliging en een bewustzijn van eene Goddelijke roeping. Wie als individu ten volle zichzelven en zijne roeping kent en daarnaar handelt, vindt zijne plaats en zijne taak in de samenwerking met anderen zonder twijfel. Voor die eenheid heeft God zelf in Zijnen raad zorg gedragen. Wel zien wij haar nu nog niet, noch in ons zeiven, noch in de wereld, die ons omringt. De zonde, de scheiding van God en Zijnen heiligen wil, het volgen van eigen inzicht en keuze tegenover God, heeft eene heillooze verwarring en strijd in de menschenwereld

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen