Gedachtenisrede uitgesproken in de Christelijke Gereformeerde Kerk te Apeldoorn - pagina 5

4

roepen : „En gij zult gedenken aan al den weg, dien de Heere uw God met u gehouden heeft". Neen M. G. Onze eerste taak is ook in dit morgenuur dienaar des evangelies te ziju en den goddelooze het wee en den rechtvaardige het wèl aan te zeggen. Te verkondigen dat God in Zich zelf bewogen een weg ter behoudenis en verlossing voor ellendige en verloren zondaren ontsloten heeft in den Heere Jezus Christus, den Zoon van Zijn eeuwig welbehagen ; te verkondigen, die groote verborgenheid der godzaligheid, God is geopenbaard in het vleesch en door Hem, Hem alleen, is vergeving van zonden en ongerechtigheid te ontvangen ; u dat oude en toch altijd nieuwe evangelie te prediken, dat er een eenige naam onder den hemel gegeven is, door welken zondaren moeten zalig worden. Maar toch ook in de tweede plaats, dut God nog zondaren roept ter bekeering, da,t Hij nog Zijne gezanten uitzendt, biddende : Laat u met God verzoenen, en dat wij verwaardigd zijn geworden dit nu reeds tien jaren lang te mogen doei), neen, dat mogen wij niet stilzwijgend voorbijgaan, maar hebben wij met ootmoed en dankzegging neder te leggen aan den troon der genade. Paulus zelf gaat er ons in voor waar hij het wonder dat God hem riep tot den dienst des evangelies aan de Efeziërs predikt met deze woorden : Mij, den allerminste van alle de heiligen, is deze genade gegeven, om onder de heidenen door het evangelie te verkondigen den onnaspeurlijken rijkdom van Christus. Komt M. G., bepalen wij u dan ook heden bij de uitnemendheid van die heilige bediening. Doch waar wij tot dat alles uit en van ons zeiven gansch onbekwaam zijn, vragen wij daar eerst om den zegen aan Hem, die zoowel Zijne dienaren bekwamen moet tot spreken als de gemeente tot hooren. GEBED. GEZONGEN :

PSALM 19 : 5, 6.

Des Heeren vrees is r e i n ; Zij opent een fontein Van heil, dat nooit vergaat. Zijn dierbre leer verspreidt Een straal van billijkheid, Daar z' alle onwaarheid liaat,. Ze is 't menschdom meerder waard, Dan 't f y n s t e goud op a a r d ; Niets kan haar glans verdooven; Zij streeft in heilzaam zoet. Tot streeling van 't gemoed Den honig ver te boven,

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen