De ineensmelting - pagina 14

17 was die van d o l e a n t i e , terwijl de positie waarin w ij tegenover de Hervormde Kerk stonden, was die van a f s c h e i d i n g . Twee verschillende standpunten namen immers de „ Doleerenden" en de „Afgescheidenen" in tegenover de Hervormde Kerk, zooals zij daar bestaat in het land, hoewel het waar is dat ook de „Afgescheidenen" van oorsprong af geenszins iets anders bedoelden of wilden, dan de wezenlijke voortzetting en weder-formeering van de eene aloude Gereformeerde Kerk of Kerken hier te lande. Niemand bedoelde alzoo in den grond iets werkelijk nieuws te stichten. Maar toch, de anderen waren tegenover de tegenwoordige Hervormde Kerk „doleerenden," en wij gevoelden ons „afgescheidenen." Hierin lag opgesloten èn een verschil van beschouwing van de tegenwoordige Hervormde Kerk met hare onderscheiden gemeenten, èn een daarmede samenhangend verschil van positie tegenover dat lichaam, èn een verschil van methode van reformatie. Een verschil dat in den grond en in zijn konsekwensies, nogal ingrijpend was, en dat bekend genoeg is, zoodat wij niet noodig achten het van stuk tot stuk hier na te gaan. De broeders uit de Doleantie die in deze dingen nu eenmaal a n d e r s dachten en a n d e r s zagen dan met het uitgangspunt en de methode der Afscheiding overeenkwam, k o n d e n hier niet overheengaan. En het maakte hun het dadelijk zich aansluiteu bij de reeds bestaande Gereformeerde Kerken onmogelijk. Het is teritond te begrijpen dat het ingrijpend verschil van standpunt hun in dezen te machtig is geweest, en dat zij hiervoor geweken zijn. Het verschil dat hier lag, moest eer«t o p g e l o s t worden, indien deze twee samen zouden kunnen gaan. En dit is dan geschied. Al is het niet geheel in dien zin dat de eene methode van reformatie in de andere zou zijn overgegaan. (Hoewel de broeders van '86 kwamen waar die van '34 sinds lang stonden! En hierin ligt een rechtvaardiging van het eigenlijke standpunt van 1834, en dat door hèn, die dit eerst veroordeelden. Overigens hebben beide partijen op elkander een gunstigen invloed uitgeoefend.) De gemelde oplossing was, dat men eerst op het punt van Kerkregeering en verdere Kerk-institueering elkander nader leerde verstaan, om beiden te besluiten, zich in deze dingen voortaan alleen te laten leiden door de beginselen der Gereformeerde Kerkenorde. En toen mocht niets een samenkomen meer tegenhouden. De kerkelijke Vereeniging werd dan ook een feit, — hoewel zij belast werd met nog een buitengewoon beding, bekend als „het Beding."

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen