De ineensmelting - pagina 22

25 was hiermede, — als ik het zoo eens zal zeggen, — gediend geweest de zaak der A f g e s c h e i d e n Kerken, — welke gewis niet anders bedoelden, dan de bevordering niet van e i g en naam en eer, maar in den grond van de eer en zaak der Kerk des H e e r e n ! Indien gij zegt van ja, dan verloochent gij uwe broeders en de andere Kerken, en zegt dat zij met u g e e n deel hebben aan dezelfde goederen en dezelfde belijdenis die zij met ons uit de handen der vaderen ontvangen hebben. — Maar indien gij antwoordt dat met zulk een isolement de zaak der Kerk geenszins zou gebaat zijn, dan erkent gij dus met ons, dat het niet aanging, om het belang onzer school, in kerkelijke afzondering te blijven, maar dat het dure roeping was, met die andere Kerken, zuiver op den bodem der ééne belijdenis en Kerkenorde, zich tot één Kerkenbond te vormen, — zóó zeker als het is, dat één leven uit den H. Geest ons a l l e n vervult en dat de zaak der Kerk des Heeren één is over de gansche aarde. Zie, daarvoor moet een school en een universiteit, hoe gewichtig ook en geliefd in hun kring, wijken! Hier is de zaak, hier is het belang van de K e r k des H e e r e n . Hier gevoelt de K e r k haar e e n h e i d . En wat zal zich vermeten haar hierin te belemmeren, — waar toch het leven zelf in alle de Kerken naar eene zelfde belijdenis en kerkinrichting zich als éénzelfde leven doet kennen! Daar m a g niet iets anders, daar mag geen school of ook faculteit, tusschen komen! Al was het dus ook dat het daartoe kwam, dat het met de scholen verder geheel anders ging dan w ij meenen dat het gaan moest, dat ontslaat ons nog niet van de roepiug die wij als Kerken tegenover elkander en tegenover den Heere hebben. Want al gaat het in de schoolkwestie in de Kerken niet naar onzen zin, dat heft niet dit op, dat wij K e r k e n zijn, die al zoewel bij elkander behooren, als de leden van één lichaam, en die elkander al zoowel n o o d i g hebben als de leden van eenzelfde lichaam, Kerken wier leven zoo gij ze uit elkander rukt, daaronder bloeden en lijden zal. Al gebeurde het, dat er geschiedde wat wij niet willen, daarom mogen wij nog niet zoo ver gaan, dat wij als Kerken e l k a n d e r verlaten en als Kerken en broeders e l k a n d e r verloochenen, en tot elkander zeggen: wij hebben u niet meer noodig. Want dit is een zeer snoode zonde voor Gods aangezicht, en een zeer onnatuurlijke en daarom zoo verschrikkelijke zaak. J a het is als gij het indenkt, het m e e s t onnatuurlijke en tegenstrijdige! Hoe zal het lichaam z i c h z e i v e n verloochenen; hoe zullen de leden

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen