Het Oude Testament en ,,de critiek'' - pagina 8

— öf, en dit schijnt mij inderdaad èn het eenig geloovige èn het eenig wetenschappelijke, het verband tusschen beide zaken herzien, en constateeren dat, hoe vreemd het bij den eersten aanblik ook schijnen moge, dit en dat en dat andere blijkt niet, zooals ik altoos gemeend en gehoord had, in strijd te zijn met het karakter van den bijbel als woord Gods en met waarachtige theopneustie, maar dat daarentegen veel van wat ik altoos hetzij als noodwendige onderstelling van, hetzij als wettige gevolgtrekking uit dit karakter der Schrift had hooren verkondigen, dit niet noodzakelijk is. Dat de bijbel — en ik spreek nu verder alleen van het Oude Testament — voorwerp van wetenschappelijk onderzoek zijn moet, is te allen tijd buiten quaestie geweest, en aan „critische" behandeling er van heeft het dan ook nooit ontbroken. Deze kan ook niet worden gemist. Vijf terreinen van wetenschappelijk onderzoek, waarop ik de aandacht wil vestigen, doen zich hier aan ons voor. Van deze noem ik in de eerste plaats dat hetwelk logisch zoowel als chronologisch in de laatste plaats in aanmerking zou moeten komen, maar dat toch uit practische gronden het meest onmiddellijk de aandacht vraagt. Ik bedoel dat der vertaling. Voor verre het grootste deel der Christenen is het Oude Testament in zijn oorspronkelijke taal -—- hebreeuwsch en voor een klein deel arameesch — een gesloten boek. Men kent het alleen uit vertalingen en feitelijk zijn deze dan ook voor haar d e Heilige Schrift. Reeds met de oudste der ons bekende vertalingen, de grieksche z.g. Septuagint, was dat het geval. Voor een groot deel zijn de aanhalingen uit het Oude Testament in het Nieuwe naar haar geschied; en welke beteekenis zij in de eerste eeuwen onzer jaartelling in en voor de christelijke kerk heeft gehad, is bekend. Nog sterker zien wij iets soortgelijks bij de z.g. Vulgata d. i. de latijnsche vertaling van Hieronymus uit het begin der 5 e eeuw na Chr. Door het concilie van Trente werd zij in de vierde zitting (18 April 1546) officieel als „authentiek" geproclameerd; en ontegenzeggelijk is zij dan ook d e bijbel der roomsche kerk. Ook met de Hervorming is uit den aard der zaak aan de groote beteekenis der vertalingen geen einde gekomen. Wat,

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen