Souvereiniteit in eigen kring - pagina 33

menschen gunst eer gespeend dan verzadigd. En wat dan nu haar loop, hoe lang haar leven zal zijn ? o, De duizend vragen die met haar toekomst saamhangen, ze kunnen zich niet sterker in Uw twijfelend denken verdringen, dan ze gestormd hebben in d i t h a r t ! Slechts door het telkens weer zien op ons heilig beginsel, hief na eiken golfslag die over ons henen sloeg, het moede hoofd zich weêr even moedig uit de wateren op. Indien toch uit den Machtige Jacobs deze zaak niet ware, hoe zou ze stand kunnen houden ? Want ik overdrijf niet, het is tegen al wat groot heet, het is tegen een wereld van geleerden, het is tegen heel een eeuw, een eeuw van zoo ontzaglijke bekoring, ingaan en oproeien, wat we met de stichting dezer School bestaan. En daarom zie vrij, zoo laag uw zelfbesef meent dit te moeten doen, neder op onze personen, op onze kracht en op onze wetenschappelijke beduidenis. „ G o d a l l e s en alle mensch n i e t s te achten," is het Calvinistisch c r e d o , dat U daar volle recht op schenkt. Dit ééne slechts bid ik U, ook al waart ge onze felste wederpartij der, onthoud aan de g e e s t d r i f t die ons bezielt den tol van uw eerbied niet. W a n t immers, die belijdenis, waar wij weêr het stof van wegvaagden, w a s eens de zielskreet van een vertrapte natie; die Schrift, voor wier gezag w i j buigen, heeft als onfeilbaar Godsgetuige eens de bedroefden g e troost in uw e i g e n geslachten; en die Christus, wiens naam we in deze Stichting eeren, is Hij niet de Bezieler, de Verkorene, de Aangebedene uwer e i g e n vaderen geweest ? Stel dus al, dat, n a a r reeds in de studeercel geschreven en in de hoogovens nagezongen wierd, stel dat naar uw eigen c r e d o , het dan wezenlijk met de Schrift uit en het Christendom een overwonnen standpunt ware, ook dan nog vraag ik: Is dan toch dat Christendom ook in uw oog, historisch, niet een te imposant, een te majestueus, een te heilig verschijnsel geweest, om smadelijk in een te zinken en om te vallen zonder e e r ? Of is er dan geen N o b l e s s e o b l i g e meer ? En mocht een banier, als we van Golgotha meêdroegen, dan ooit in 's vijands handen vallen, zoolang niet het uiterste w a s beproefd, nog één pijl onverschoten bleef, en er nog een lijfgarde hoe klein ook van dien door Golgotha gekroonde op deze erve leeft ?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen