Een woord ter gedachtenis - pagina 30

27

diging der zonde is de dood. En dat zal zonder onderscheid ieder schepsel ondervinden. Maar hier ligt een man voor wien de prikkel des doods weggenomen was en van den geestelijken, tijdelijken en eeuwigen vloek ontheven. Wondere God! Uit eeuwige, vrije liefde hem opgezocht en van dood levend gemaakt. Zijn rechtvaardigheid eischte den dood, maar Zijn barmhartigheid schonk hem genade. En toch, met volle overeenkomst van de rechtvaardigheid. Wondere God, zeiden we, maar ook: wondere deugden Gods. Hoe kon dit ooit in billijkheid geschieden? Dat wonder ervan, hetwelk ik als dwaze jongen heb leeren bewonderen. In het begin dat God mij ontdekte wat ik mij zelf waard gemaakt had, heb ik uitgeroepen: O God, dat ik nog leef, dat was een wonder. 2e. Dat ik nog niet in de hel lag, dat had allang gekund. 3e. Dat ik daarboven nog zalig kon worden, dat was nog grooter wonder. Maar 4e. dat ik zalig kon worden en God zou er geen schade van hebben, dat was nog het allergrootste. Al Zijn deugden zouden onaangetast blijven en Zijne rechtvaardigheid zou evenzeer opgeluisterd en voldaan worden als Zijn goedheid en liefde. Al Gods eigenschappen zouden ten volle hun voldoening vinden in dien grooten Hoogepriester, Die den toorn gestild en Gods eisch naar recht vervulde. O wondere deugden. Onze geliefde vriend is nu bezig dien wonderen God en wondere deugden eeuwig te bewonderen, zonder er ooit een eind aan komen zal. Daar zal geen vermoeidheid in zijn, want waar zal dat zijn?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen