Afscheiding - Doleantie - pagina 30

28 deze redeneering niet veel meer is dan knetterend vuurwerk, dat in h e t Hervormd Genootschap noch voor h e t een, noch voor het ander kan worden opgekomen. Zoowel t u c h t als kerkorde zijn hier contrabande en daarom reeds is h e t onmogelijk om van geleidelijk kerkherstel te spreken. Het woord „kerkherstel" is wel mooi, m a a r het is de groote vraag, hoe hier functioneering zal zijn, en dan stelt kerkherstel teleur. Wij hebben dit n u weer gezien op de bijzondere synode der Herv. Kerk voor kort gehouden. Al d a t roepen over „Kerkherstel" en „Kerkopbouw" is n u al sinds j a r e n gebleken van niet veel waarde te zijn. Zoodra h e t g a a t over de kwestie om de belijdenis in h e t organisme der kerk te behandelen, en h a a r een plaats a a n te wijzen, opdat zij zou k u n n e n functioneeren, dan k a n er wel een „buitengewone synode" samenkomen, gelijk n u weer voor kort is geschied, m a a r het resultaat loopt op niets uit. De Gereformeerden in h e t Hervormd Genootschap hebben het in 1922 geprobeerd, de confessioneelen in 1930, de ethischen in 1935, en nu komt misschien de beurt a a n de vrijzinnigen, om ook op hun manier een soort kerkorde te ontwerpen. I n 1922 wilde men overgaan tot h e t stichten van een gereformeerd convent onder auspiciën der synode, en toen dit niet lukte, kwamen de reorganisatiemannen met h u n voorstellen, en n u waren het de ethischen van kerkopbouw, die ook de op h u n wijze voorgestelde reorganisatie zagen kelderen. Blijkt uit deze feiten niet al te duidelijk, dat kerkherstel is een leuze. Kerkherstel is niet veel meer d a n een denkbeeld, een theorie, maar zij mist ten eenenmale werkelijke waarde. Het is de idee de kerk door de kerk te reformeeren, m a a r die feitelijk nooit en nergens tot d a a d is geworden. Al de m a n n e n , die „kerkherstel" in h u n vaandel schreven, zijn in den loop des tijds geen s t a p gevorderd, en dit niet, omdat zij niet h a r d gewerkt hebben, en nog veel minder, omdat zij niet luid genoeg voor de rechten des Heeren gepleit hebben, m a a r eenvoudig, omdat de valsche kerkelijke verhoudingen in het Hervormd Genootschap het h u n beletten tot daden te komen. Het zijn juist al meer dan een eeuw lang de m a n n e n van kerkherstel geweest, die met allerlei gewrongen redeneeringen g e t r a c h t hebben h u n valsche positie te handhaven, en h e t T r a c t a a t h e e f t deze gewrongen redeneeringen op de meest spitsvondige wijze geargumenteerd. Niemand minder dan een m a n als Dr. Keizer s c h r i j f t in zijn boek „De Afscheiding van 1834" pag. 565: „Zoo is h e t dan geen wonder, dat men bij de m a n n e n van kerkherstel van een graaf van Hogendorp, Capadose, Groen, Moorrees, tot de confessioneelen van onzen dag, uitspraken zal vinden over h e t beginsel der Afscheiding, te verklaren uit de groote zwarigheid van positie, waarin zij zijn achtergebleven. Het is voor menschen, die in een valsche kerk verkeeren, heel moeilijk om in de beschouwing van de kerk weer gereformeerd te worden, en een juist oordeel zich te vormen over een eenvoudige zuiver gereformeerde handeling, welke elke gereformeerde met art. 28 en 29 der belijdenis voor oogen, en die niet is onderste boven geredeneerd door een vaak moeilijk te volgen

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen