Kerkelijke kwestie te Nunspeet - pagina 13

raat van Dr. Sietsma, waarmee wij ons volstrekt niet vereenigen kunnen, en diverse artikelen in kerkbladen; e ook brachten ons verschillende brochures, o.m. van de hand van Prof. Van der Schuit, steeds meer tot de overtuiging, dat wij het niet met 1905 eens konden zijn. Wel wordt herhaaldelijk gezegd, dat 1905 niet de veronderstelde wedergeboorte leert. Ds. Kn. schrijft in het Geref. Jongelingsblad van 28 Febr. 1936, blz. 400: „De Gereformeerde Kerken leeren haar niet, en brengen haar ook niet in praktijk, wat men ook van andere zijde moge beweren". Maar bij de bestudeering van de werken van Ds. Diermanse, „De onderstelling", uitg. Rients Balt te Den Haag, trof ons bijlage LXXXIII, art. 248 uit de acta der Generale Synode van de Gereformeerde Kerken te Arnhem in 1930, waarop we aanstonds hopen terug te komen, blz. 20; f. om niet meer te noemen, greep het ons ook aan, hoe diaken B. zijn ontheffing vroeg uit het diakenambt, o.m. „omdat hij zich niet vereenigen kan met de verklaring van 1905, zooals die uitkomt in de ambtelijke bearbeiding van de gemeente door Ds. Tijmes". Op Zaterdagavond ontvingen we echter, nadat hij een bezoek in Ermelo gebracht had, (bij classis-predikanten), het volgende schrijven: „Naar aanleiding van ingewonnen advies bij classis-predikanten, deel ik U op hun verzoek schriftelijk mede, dat ik mijn aanvraag om ontheffing uit mijn ambt als diaken hiermede intrek". Diaken B., Geref., behóéfde geen ontslag te vragen, hij was goed Gereformeerd, hoewel hij zich niet met mijn verklaring van 1905 kon vereenigen. Diaken B., Gereformeerd, maar dan wij niet; hij kon gehandhaafd blijven als ambtsdrager, maar wij dan toch niet (met „wij" bedoelen wij hier heel den kerkeraad, behalve de twee broeders B. en V. d. K.). Zou er dan toch een scheur moéten komen? Om 1905? Wij wilden het niet graag! We hebben persoonlijk en gezamenlijk om de eenheid gebeden, ja geworsteld. Dat weet de Heere! Neen, we zijn er zoo maar niet uitgeloopen. Wie dat beweert (en zoovelen doen dat) oordeelt overijld. Tot het uiterste toe hebben we geworsteld öm een plaats in de Gereformeerde Kerken! Geworsteld tegen de pogingen van de opposanten in om ons er uit te drijven! Het ging er om! Dit werd ons meer dan ooit duidelijk, dat we vst zouden loopen. De verklaring van 1905, zooals anderen die wilden, (diaken B. en anderen, naar wier hart hij bleek te spreken), konden wij niet accepteeren. Zoolang we ook maar eenigszins meenden, dat onze ambtelijke bearbeid i n g kon overeenkomen met 1905, konden we desverlangd onze instemming ermee betuigen, al ware zulks duizendmaal van ons gevraagd, maar zoodra we het tegenovergestelde voldoende inzagen, hebben wij zulks niet verzwegen en beloofd, dat wij de bekendmaking van 8 Januari 1936, door Prof. H. H. Kuyper opgesteld, zouden herroepen (zie blz. 7). Maar, zal iemand vragen, waarom hebt ge, ter voorkoming van een verscheuring, die ge dus gaarne wildet vermijden, geen bezwaarschrift ingediend op de Generale Synode, die reeds dit jaar D.V. gehouden wordt? Als antwoord daarop diene het volgende: a. De bezwaarden gingen voort, allen ambtelijken arbeid van den 11

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen