Van den Duitschen kerkstrijd - pagina 18

W i j begrijpen het Duitsche anti-semitisme. Na den oorlog zijn de Joodsche bankiers de zetbazen van de entente in Duitschland geweest, die gewillig de financieele worgkoorden aantrokken, waarmee de Duitsche industrie, handel, scheepvaart, enz. allengs afgesnoerd werden! Zij verdienden schatenen aan het bloed van het Duitsche volk en hun liefde voor de „Erfiillungspolitik" leek meer op de liefde van den gier voor zijn aas dan op de liefde voor den volksgenoot voor zijn volksgenoot. Toen het nationaal-socialisme zijn „Deutschland erwache" liet hooren en nationale geestdrift door de moe getobde vrouwen ging trillen, traden overal in de eerste plaats de goed-verdienende Joodsche financiers schijnheilig in den naam van het „internationalisme" den nationalisten tegen en zochten deze ongewenschte oppositie te discrediteeren niet alleen, maar ook te vernietigen. Kregen de nationaalsocialisten een klap, dan was het van een Jood; sloegen ze terug, dan trof het een Jood. In dezen strijd drong zich aan de nationaal-socialisten de overtuiging op, dat deze Joden van een ander ras waren en als zoodanig niet recht Duitsch voelen konden of wilden.Voegt daarbij, dat de kern der nationaal-^ocialisten uit de kerk voortkwam, met name uit de ernstig orthodoxe kringen, terwijl Israël dooreen genomen, marxistisch en atheïstisch zich betoonde. Voegt daarbij, dat in de kringen der hoogere ambtenaren, der hoogleeraren, der advocaten, der artsen, enz. de Joden een procentueel overmatig groot aantal zetels bezetten en onder Israël i n h e t b e g u n s t i g e n v a n r a s g e n o o t e n d e „r a s s e n s t r ij d" e e r d e r z i c h v o o r d e e d dan on d e r h u n t e g e n s t a n d e r s . Voegt daarbij dat één der kankers van het oude Duitschland de smerige litteratuur en de met dezen „Schund" samenhangende zedelijke decadentie was, waartegen gezonde vaderlands- en volksliefde reageeren m o e s t en dit al wederom een strijdfront met Israël vormde. Dan kan men zich indenken, dat het met hartstocht ontwakende nationalisme der nieuwe mannen de Israëlieten slechts zien kon als de vreemdelingen, die als zetbazen van vreemdelingen den dommen Michiel uitmergelden en op zijn ellende festijnen hielden. In dit alles heeft Israël bloedschuld op zich gelaten. Het is goed, dat het nationaal-socialisme aan dezen „ondergang van het avondland" een eind heeft gemaakt. De bankwereld moest weer Duitsch worden gemaakt. In de hoogere intellectueele wereld moest de domineerende positie van de Joden worden gebroken. In staat, maatschappij en kerk moest het Joodsch marxisme en b o l s j e wisme tot in den wortel worden aangetast en Duitschland uit de klauwen dezer demonische machten worden bevrijd. In de cultuur, in het gezinsleven, in de opvoeding, in het openbare leven moest de Hirschfeld-periode met een vlammende brandstapel voor goed worden afgesloten. Het is alles wel. W i j juichen het van harte toe. Het was in naam van God, den Almachtige, in naam van staat en volk en kerk, schreeuwend noodig. Hitier en de zijnen hebben een cultuur gered en een Augiasstal schoon gemaakt. En om dit alles zullen wij ook over enkele anti-semitische excessen ons niet verbazen. Het bloed stroomt nu eenmaal bij den een sneller dan bij den ander. Dat de strijd sommigen te ver doet gaan is niets nieuws onder de zon. De nationaal-socialistische revolutie is nog jong, nog slechts 4 jaren oud. En de ontzettende nood der voorafgaande

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen