Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Twee helden - pagina 6

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Twee helden - pagina 6

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

Uitstel en weigering kwamen zelfs nog voor, nadat bij de grondwet van 1848 al vrijheid van onderwijs verzekerd was. De onderwijswet van 1806 was n.1. een organieke wet. Was er dan niemand, die tegen zulke „liberale" dwingelandij durfde op te treden ? Ja, die was er. De geleerde Christen-Staatsman Mr. Guillaume Groen van Prinsterer, in de Kamer gesteund door zijn luttele Gideonsbende, heeft dit met onwrikbaren geloofsmoed aangedurfd. Hij zag in, dat de gemengde school, door allen gelijk te stellen, juist velen zou moeten kwetsen. Daarom kwam hij op voor facultatieve splitsing der openbare school naar de gezindten. Greep op het volk had hij niet, de geleerde historicus. Populair te wezen, was ook niet zijn wil. Naar zijn eigen getuigenis sprak hij wel voor het volk, maar niet tot het volk. De taal des volks gebruikte hij dan ook niet. Overigens een Christenstaatsman met doorzicht en inzicht, met geloofsmoed en hartelijke liefde tot God. „Dat ik vertere, als ik maar nuttig ben", was zijn leuze. „Een Staatsman niet, een evangeliebelijder." Waarin lag de kracht, waarmede deze geloofsheld met zijn luttel aantal medestrijders den kamp tegen de overmacht aandorst ? Dat wordt ons wel duidelijk uit het sluitwoord van zijn leven: „Christus is mijn kracht, Hij is mijn troost, Hij is mijn hoop". Zoo stonden de zaken, toen onze twee helden, waarover we gaan schrijven, nog kinderen, nog jongelingen waren. De familie Lohman heeft er te Groningen een en ander van meegemaakt. Zij werden door huns gelijken daar niet voor vol aangezien en, als „fijnen" gebrandmerkt. „Het denkend deel der natie", vertelt Lohman, „hield ons zoo'n beetje voor tweederangsmenschen. Orthodox zijn was toen juist niet het middel om vooruit te komen. Vroeg verloor ik mijn vader. Mijn moeder, die een gezin van 10 kinderen had groot te 5

Dit artikel werd u aangeboden door: Theologische Universiteit Apeldoorn

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 1 januari 1937

Brochures (TUA) | 27 Pagina's

Twee helden - pagina 6

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 1 januari 1937

Brochures (TUA) | 27 Pagina's