Schoolbegeleiding

De vernieuwing van het kleuter-en lager onderwijs is, dat zal een ieder duidelijk zijn, een omvangrijke operatie.

De Innovatiecommissie Basisonderwijs is in het leven geroepen om dit vernieuwingsproces te leiden. Regelmatig verschijnen adviezen van deze commissie aan de minister. Om deze vernieuwing praktische gestalte te geven is door de genoemde commissie een plan ontworpen: het Innovatieplan. In dit vernieuwingsplan hangt er van de schoolbegeleidingsdiensten nogal wat af. Zij moeten, aldus dit vernieuwingsplan, in de regio een belangrijke rol spelen in het dichterbij brengen van die nieuwe basisschool. In vorige uitgaven van Criterium is reeds gesignaleerd dat, wil de begeleiding een succes worden, de begeleidingsdienst de taak van de schoolleiding over moet nemen. Het "onaanvaardbaar" klonk van onze zijde. Gevaar voor identiteitsverlies en het nadruk leggen op politiek-ideologische motieven werden terecht onderkend, terwijl duidelijke alternatieven werden aangedragen.

Opmerkelijk is nu een interview dat het P.C.O.-Magazine onlangs publiceerde met de man die het beleid moet bepalen van de gehele onderwijsverzorgingsstructuur, waaronder de S.B.D.'s vallen, nl. staatssecretaris Hermes. Deze bewindsman laat er geen twijfel over bestaan dat het Rijk voorwaarden zal stellen aan de begeleidingsdiensten voor iedere procent subsidie die zij aan hen verleent.

Reeds als kamerlid waarschuwde de heer Hermes voor de kloof die er dreigde te ontstaan tussen "deskundigen" van de begeleidingsdiensten en de onderwijsgevenden. Ik citeer: "De positie van de school t.o.v. de S.B.D. moet sterk worden gemaakt".

Met nadruk zei de heer Hermes van mening te zijn dat het niet per se noodzakelijk is om als school bij de dienst in de regio terecht te

komen. De mogelijkheid om te kiezen voor een andere dienst komt in de bekostigingsbeslissing zeker aan bod.

Gezien het bovenstaande is nu niet te verwachten dat de bewindsman iedere "richting" zal honoreren. Hier wordt echter wel een opening geboden die we adequaat zullen moeten beantwoorden. Tijdig aanwezig zijn is dan wel een vereiste.

Achtste advies I.C.B.

Vorig jaar is een ontwerp van wet bij de Tweede Kamer binnengekomen. Dit ontwerp zal binnenkort door de Tweede Kamer worden behandeld. In dit ontwerp van wet komen voor de "kleine school" de volgende belangrijke mededelingen voor:

Een basisschool wordt opgeheven als het gemiddeld aantal leerlingen drie achtereenvolgende jaren in elk van die jaren minder is dan 75. Als van een bijzondere school noch in de gemeente, noch in de aangrenzende gemeente een school van dezelfde richting is, geldt als opheffingsnorm 50.

De minister kan beslissen dat bekostiging van een bijzondere school wordt voortgezet indien aan een school behoefte bestaat. Om inzicht in die behoefte te krijgen is voorgeschreven, dat Gedeputeerde Staten moeten worden gehoord.

Telkens voor ten hoogste drie jaar kunnen G.S. goedkeuren, dat een deel van de leerlingen van een school onderwijs ontvangt in een dependance, voor ten minste 20 leerlingen. Een dependance kan beschouwd worden als een "filiaal" van een andere, grotere school. In de toelichting van dit artikel staat letterlijk: "Het lijkt mij in strijd met de integratie van kleuteronderwijs en lager onderwijs in één school voor basisonderwijs om over te gaan tot dependance-vorming, welke immers de school feitelijk in twee-of meer gedeelten splitst... ik heb voornamelijk omstandigheden op het oog, waaronder ter plaatse een zelfstandige school uit onderwijskundig oogpunt te klein zou zijn, maar toch aan het bieden van een onderwijsgelegenheid behoefte bestaat".

Wie schetst de verbazing van die onderwijskundigen die het achtste advied van de I.C.B. onder ogen kwam (het advies is bij het schrijven van dit artikel nog niet aan de scholen toegezonden, v.H.). In dit advies wordt het minimum op grond waarvan een school in stand gehouden dient te worden, op 24 gesteld. Daarbij schrijft de commissie dat het bestaansrecht van de kleine scholen niet zonder meer aan dit minimum-getal gebonden dient te worden. Als het aantal leerlingen beneden de 24 daalt, zal van school tot school bekeken moeten worden of er voldoende redenen zijn voor instandhouding.

Tegen vaste concentratie in centrale schoolgebouwen, waar kinderen uit verschillende dorpen en buurten naar toe worden gebracht, heeft

de commissie belangrijke bezwaren. Kinderen moeten in hun eigen vertrouwde omgeving kunnen ontplooien. Zij stellen de z.g. "mobiele concentratie" voor: de middelen worden bijeengebracht - in een bus bijvoorbeeld - om ze naar verschillende scholen te brengen. De I.C.B. oppert het idee om een onderwijs-service-auto in te richten, bemand door een onderwijsassistent.

Mogelijkheden ziet de Innovatiecommissie ook in samenwerking van schoolteams op lokaal of regionaal niveau. Werkgroepen van kleine teams kunnen bijvoorbeeld een gemeenschappelijk raamplan voor een schoolwerkplan opstellen.

Voor onze eigen scholen, die meestal kinderen betrekken uit diverse dorpen, liggen hier moeilijkheden maar misschien ook mogelijkheden. Wanneer de scholen met een dergelijk minimum aan leerlingen mogen blijven bestaan, is misschien in de toekomst mogelijk om in diverse dorpen een eigen school op te richten, zodat grote scholen verdeeld worden in een aantal kleinere. Natuurlijk is dit advies een advies en behoeft het parlementaire en ministeriële goedkeuring, maar we moeten in ieder geval blijven meedenken. Hopelijk worden de stichtingsnormen voor een school ook aan dit advies aangepast.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen