In memoriam ds. F. Mallan 1925-2010

Het is inmiddels al weer twee maanden geleden dat de ontroerende tijding van het overlijden van ds. F. Mallan door het land ging. Hij was tweeënzestig jaar predikant en heeft ook voor het onderwijs veel betekend. Vanaf de oprichting was hij adviseur van de KLS en van 1981 tot 1997 bestuursvoorzitter van de VBSO en het Ds. G.H. Kerstenonderwijscentrum. We mogen wel zeggen dat een grote in Israël gevallen is. (2 Samuël 3 vers 38) Terwijl we dit schrijven worden we pijnlijk getroffen door de wijze waarop het dagblad Trouw publiceert over deze geachte en geliefde dienstknecht des Heeren. De lezerreacties van die krant zijn eveneens onthutsend. Hoe ver zijn we in Nederland weggezonken in het moeras van Godverzaking en vijandschap tegen Christus en Zijn kerk. Daarmee zijn we tegelijk op een punt aangekomen waar onze geachte overleden oud-voorzitter steeds zo getrouw en nadrukkelijk op gewezen heeft. Hij schreef in 2005 in het jubileumboek van het Ds. G.H. Kerstenonderwijscentrum hierover het volgende.
Wel moeten we vrezen dat er in de toekomst moeilijkheden zijn te verwachten, als men ons te fundamentalistisch gaat vinden en ons daarin gelijk stelt met de vele moslims die thans ons land zijn binnengekomen. En voor het oordeel Gods hierin hebben we ook wel te vrezen. Dit mocht ons ook maar in het gebed aan Gods troon binden. De Heere mocht Zich hierin in de komende tijd nog eens over ons willen ontfermen, opdat onze kinderen nog het zuivere Christelijke onderwijs zullen mogen ontvangen. Moeten we niet, ziende op de dreigende oordelen Gods, met zorg over onze opgroeiende jeugd vervuld zijn?
Hoe bewogen en pastoraal zijn deze woorden. Hij sprak en schreef niet over het oordeel zonder grond. De Heere Zelf had hem bepaald bij de vreselijke tijd die voor de deur staat. Zou dan een getrouwe wachter niet waarschuwen? Waarschuwen in alle liefde, dat heeft hij door Gods genade mogen doen. Hij zei wel eens: "Ik heb er niet een over voor de hel." Zelf heeft hij op zesjarige leeftijd de ontzetting van de rampzaligheid ingeleefd, maar eveneens mogen ervaren de ontfermende liefde Gods in Christus. Hoe dierbaar was hem de leer van de soevereine verkiezing. Bevindelijk had hij mogen ervaren dat genade vrij en soeverein valt zonder iets van het schepsel in aanmerking te nemen.
Als het gaat om zijn zorg voor het onderwijs dan kunnen we die niet los zien van het feit dat de nood der zielen op zijn hart gebonden was, maar ook dat hij zelf ervaren had hoe de Heere zaligmakend werkt in de harten van jonge kinderen. Op driejarige leeftijd begon de Heere het goede werk in hem en op elfjarige leeftijd mocht hij ervaren wat de betekenis is van: "Laat de kinderkens tot Mij komen." (Mark. 10 vers 14) Toen kon hij sterven. Het duurde echter nog vierenzeventig jaar voordat hij het tijdelijke met het eeuwige mocht verwisselen. Het is een weldaad des Heeren dat Hij deze dienstknecht zo lang in Zijn wijngaard heeft laten arbeiden. Het was zijn uitzien dat de Heere Zijn verbondstrouw in het late nageslacht nog zou openbaren. De eeuwigheid zal openbaren welke vrucht zijn prediking heeft mogen dragen.
We besluiten met de woorden van deze geliefde, overleden leraar die hij uitsprak in 1978 aan het eind van een interview met de redactie van Criterium: Het zal er tenslotte voor ieder op aankomen om zijn ziel als een buit uit deze bange wereld te mogen uitdragen. Opdat er olie in de vaten zal zijn als het geroep zal zijn: "Zie, de bruidegom komt, gaat uit Hem tegemoet!" (Mattheüs 25 vers 6)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen