Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Opvoeden: gezamenlijke verantwoordelijkheid van ouders en school

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Opvoeden: gezamenlijke verantwoordelijkheid van ouders en school

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

Een school is voor het onderwijs en de ouders hebben de taak op te voeden, is een gedachte die bij verschillende mensen wel leeft. Maar is dit idee wel juist? Er is verschil in verantwoordelijkheid maar ook is er ook gezamenlijkheid?

Er is verschil in verantwoordelijkheid. Ouders zijn de eerstverantwoordelijken voor de opvoeding van hun kinderen. Een school kan en mag die verantwoordelijkheid nooit overnemen. De staat of overheid nog minder. Toch heeft een school wel tot taak waarden en normen over te dragen. Daarbij kan de school voortbouwen op de opvoeding die de ouders geven aan hun kinderen. Als het goed is, stemt wat de ouders hun kinderen bijbrengen overeen met de vorming die de school geeft. De school heeft namelijk niet alleen tot taak kennis over te dragen, al blijft dat heel belangrijk, maar voor diverse vakken - denk aan burgerschapsvorming en gezond gedrag - is vorming een essentiële doelstelling. En al is het geen uitgesproken doel, eigenlijk is een leerkracht altijd vormend bezig in zijn onderwijs. Van de manier waarop hij met de kinderen omgaat, gaat een vormende invloed uit. Bij de Godsdienstles en het overdragen van waarden en normen staat niet het verwerven van kennis voorop maar de vorming van de kinderen in afhankelijkheid van de zegen van de Heere.

Daar is veel kritiek op door mensen die van deze godsdienstige vorming niets moeten hebben. Van der Schie van de Teldersstichting van de VVD bijvoorbeeld beschouwt dit als het indoctrineren van kinderen. Je moet ze wel informatie geven over godsdiensten en allerlei opvattingen, maar dan objectief en zo neutraal mogelijk. Laat de kinderen vrij in het maken van hun eigen keus als het gaat over godsdienst en waarden en normen, zo is zijn mening. Een mening die misschien wel door een vrij groot deel van de bevolking gedeeld wordt. Merkwaardig is dan wel dat ze die vrijheid niet willen toestaan als het gaat over schepping of evolutie. Dan moet alleen de “wetenschappelijke” leer van de evolutie worden onderwezen. Je mag dan nog wel vertellen dat er mensen zijn die er anders over denken en geloven in een schepping, maar duidelijk moet dan zijn dat dit niet wetenschappelijk houdbaar is.

Richting geven

Het is voor ons geen discussiepunt dat we zeker in de leeftijd waarop leerlingen de basisschool bezoeken, niet een soort cafetariasysteem moeten aanbieden aan de kinderen, maar een duidelijke richting moeten wijzen. Ze zijn op die leeftijd nog niet in staat een goed gemotiveerde keus te maken als het gaat over godsdienst, waarden en normen. Ze raken de weg kwijt en weten niet meer wat ze moeten geloven. En voor welke overtuiging ze later moeten staan, weten ze dan vaak ook niet. Voor alles is wel iets te zeggen en ieder moet zijn eigen ontwerp maar kiezen.

Wij denken daar heel anders over. Zoals de communisten al wisten – geef me (de staat) uw kinderen maar en ik zal ze wel vormen tot overtuigde aanhangers van het communisme – zo weten wij ook het belang van een goede opvoeding en vorming, ook op school, van de kinderen. Niet alleen het belang maar ook de opdracht: gij zult ze (de inzettingen van de Heere) hen inscherpen! Dat geldt de ouders maar ook de school. De ouders hebben immers bij de Doop beloofd hun kinderen te onderwijzen maar ook te doen onderwijzen in de leer der waarheid.


Dat ouders de eerstverantwoordelijken zijn voor de opvoeding van hun kinderen betekent niet dat de school feitelijk van de ouders is


Onderscheiden posities

Er is dus een gezamenlijke verantwoordelijkheid van ouders en school voor de opvoeding, met erkenning van de onderscheiden posities. Dat laatste moeten we niet vergeten. Dat ouders de eerstverantwoordelijken zijn voor de opvoeding van hun kinderen betekent niet dat de school feitelijk van de ouders is. Ds. Kersten heeft dit in zijn rede “Christelijke opvoeding” duidelijk gezegd: “dit (= verantwoordelijkheid van de ouders) nu doet niets aan de zelfstandigheid van de onderwijzer tekort. Het geeft niet één vader het recht zaken in school te besturen. Dat is diens werk niet maar dat der onderwijzers.”

In de titel van dit artikel is sprake van een gezamenlijke verantwoordelijkheid van ouders en school maar als we volledig willen zijn, moeten we de kerk en ook de overheid niet vergeten. De overheid heeft, zo zei ds. Zandt weleer, het onderwijs naar die eis (= opvoeden in de vreze des Heeren) in te richten. Dat gezin, school en kerk bij elkaar horen en een eenheid behoren te vormen, behoeft geen betoog. Maar we richten ons nu op de onderscheiden maar ook gezamenlijke verantwoordelijkheid van ouders en school.

Betrokkenheid

Een gezamenlijke verantwoordelijkheid betekent niet, zoals gezegd, dat de school van de ouders is, maar houdt wel een grote betrokkenheid op elkaar in. Over het belang van ouderbetrokkenheid is al vaker geschreven. We hoeven niet te herhalen wat er al over gezegd is. Ouders kunnen veel voor de school en het onderwijs betekenen. Tenslotte zijn zij toch degenen die het meest over hun kind weten. Het is goed als over en weer goede informatie wordt verstrekt over leervorderingen en gedrag van de kinderen. Maar ook bij de overdracht van waarden en normen is het heel belangrijk dat ouders weten wat er overgedragen wordt op school en dat ze de regels van de school voor het omgaan met elkaar enz. kennen en die ook thuis ondersteunen. Het gebeurt wel eens dat er tegenstrijdigheid is. Dat kan over schoolregels gaan, maar ook over godsdienstige opvattingen. Het kan gebeuren dat er in gezinnen over geloof en bekering, verkiezing en verbond anders wordt gesproken dan Gods Woord en de Belijdenisgeschriften ons leren. Dat is erg en nog erger wordt het, als zulke ouders die opvattingen via hun kinderen of rechtstreeks ook proberen in te dragen in de school. De grondslag van de school is bekend en daar hebben ze mee ingestemd. Ze mogen daar ook aan gehouden en eventueel op aangesproken worden. Omgekeerd geldt dat natuurlijk net zo goed. De kerk heeft in het bewaken van de identiteit ook een taak. Als het goed is, zijn scholen immers planthoven van de gemeente.

Dit artikel werd u aangeboden door: KOC Visie

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van maandag 1 februari 2016

Criterium | 36 Pagina's

Opvoeden: gezamenlijke verantwoordelijkheid van ouders en school

Bekijk de hele uitgave van maandag 1 februari 2016

Criterium | 36 Pagina's