HET HOOREN EN BEWAREN VAN GODS WOORD (II).

Wederom, het is een spiegel, waarin wij met ongedekten aangezichte de heerlijkheid des Heeren als in een spiegel aanschouwende, naar hetzelve beeld en gedaante veranderd worden van heerlijkheid tot heerlijkheid als van des Heeren Geest. (2 Cor. 3:18).

't Is de pen des Heiligen Geestes, Ps. 45:2 waardoor Hij Zijn wet schrijft op de tafel onzes harten.

't Is de regel, Gal. 6:16, naar dewelke wij onze gangen richten moeten. Ps. 119:9.

In den geestelijken strijd is 't een heerlijk en kostelijk wapen tegen den Satan. Matth. 4.

In onzen weg een goed leidsman. Ps. 43:3. 't Is een kompas op de levenszee; een licht, dat schijnt in een duistere plaats. 2 Petr. 1:19.

Ja, wat zullen wij er nog meer bijvoegen? In alle volmaaktheid heb ik een einde gezien, maar Uw gebod is zeer wijd. Dat Woord moeten wij hooren. Telkens en telkens, wanneer ons de gelegenheid geboden wordt om het te hooren, moeten wij het waarnemen.

Van Ruth lezen wij, dat haar thuis blijven weinig was. Wat een geestelijke schade had Thomas ervan dat hij aan den avond der opstanding niet tegenwoordig was in den discipelenkring.

Paulus vermaant: „En laat ons onze onderlinge bijeenkomsten niet nalaten". Hebr. 10:25.

God bindt ons aan de middelen. Zacheüs zat in een boom en Bartimeüs aan den weg, waar Jezus langs kwam en voor beiden was het tot een eeuwigen zegen.

Doch het bloote hooren van de Waarheid is niet genoeg voor de eeuwigheid.

Christus zegt in Luc. 8: 18: „Ziet dan, hoe gij hoort". God zelf moet door Zijn Geest onze ooren doorboren en onze harten openen, in ons verwekken een honger en een dorst, niet naar brood en water, maar naar de woorden des levenden Gods.

Zullen wij het Woord Gods met vrucht hooren, dan moet het met het geloof gemengd zijn.

Welgelukzalig, die door de genade des Heiligen Geestes verwaardigd mag worden om in dat Woord en door dat Woord, het vleesch geworden Woord te mogen hooren, van Wien de Vader betuigt: „Deze is Mijn geliefden Zoon, hoort Hem".

Maar ook wordt gesproken van het bewaren van Gods Woord. Dat houdt niet alleen in een heilige bekommernis om het te onthouden, te bewaren in zijn geheugen, maar te herkauwen met de reine dieren, opdat wij gedurig de vrucht van dat gehoorde Woord zullen ontvangen in ons hart. Maria bewaarde al die woorden in haar hart. Jacob bewaarde de zaak aangaande den droom, die Jozef hem verteld had, met lijdzaamheid afwachtende datgene, wat God met dien droom wilde zeggen.

Bewaren wil eigenlijk zeggen: Zorgvuldig acht geven op hetgeen in gevaar is van gestolen te worden. Christus' lichaam werd aan het kruis bewaard. Petrus werd in de gevangenis bewaard tusschen twee krijgsknechten.

Gods Woord is een dierbare schat van de allergrootste waardij. Het gevaar om het kwijt te raken is niet denkbeeldig. Alles is er op uit, om het gehoorde Woord weg te nemen. Wij hebben drie doodsvijanden, die steeds op den loer liggen.

Gods Geest schrijft de wet in de tafelen van ons hart, naar Zijn eigen belofte in Jes. 31:33. Hij legt het Woord in hun hart en Hij draagt er zorg voor dat zij het bewaren.

Dezulken nu worden zalig gesproken. De zaligheid houdt in, de volle genoegzaamheid en overvloedigheid aller goederen. Dat is in den volsten zin van toepassing op God Zelf. In Tim. 1:11 schrijft Paulus: „Naar het evangelie der heerlijkheid des Zaligen Gods, dat mij toebetrouwd is." Maar van die zaligheid deelt Hij Zijn kinderen mede, hier in dit leven bij aanvang, maar volmaakt en volkomen in de eeuwige zaligheid.

Dat hooren en bewaren van Gods Woord is een onbedriegelijk kenteeken en merkteeken van Gods kinderen en van ware geloovigen.

Dus Christus zegt niet: „Die Gods Woord gehoord en bewaard hebben (als in het verledene) maar hooren en bewaren. D.w.z. in beide volharden ons gansche leven tot het einde toe.

Wat wij in ons verstand hebben kunnen wij verliezen. Had Johannes de Dooper het alleen in zijn verstand gehad, dan was hij ongelukkig geweest, want zijn hoofd werd er door Herodes afgeslagen. In zijn hart had hij de zaligmakende kennis, die bleef tot over dood en graf.

Jonge menschen! dat God Zijn Woord in Uw hart mocht planten en in Uw ziel bekrachtigen door Zijn eeuwigen Geest. De tijden zijn boos en de toekomst donker. De zuigkracht van de wereld is geweldig, alles is er op uit om U af te trekken van Gods Woord en van hetgeen tot Uw eeuwigen vrede dient. Ge leeft in een wereld vol van afval en verval. Kort geleden hoorde ik een leeraar op den kansel zeggen: „de wereld is oud, stout en koud." En inderdaad, zoo is het ook.

Jongens en meisjes, onttrekt U niet van Gods Woord maar schaart er U onder.

Verlaat de wereld met al haar begeerlijkheden. Zoekt den Heere en leeft.

God mocht wederbarende genade in Uwe harten verheerlijken, opdat ge in Uw jongen tijd vereenigd werd met Christus en bezet met de reine vreeze Gods.

Gods Woord mocht U meer en meer dierbaar Worden. Het Woord Gods was in de hand van Christus het Zwaard waarmede Hij satan verslaan mocht in zijn drievoudige verzoeking.

Zoo verleene God het U door Zijn Geest en schenke Hij U genade om staande te blijven temidden van alle verzoeking en verleiding.

„Houdt in Uw weg het oog op God gericht". Hier zult gij de zaligheid leeren kennen om er dan straks eeuwig deelgenoot van te zullen zijn.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen