GEWIJDE GESCHIEDENIS N.T.

1. Zij zijn onder verschillende omstandigheden geroepen. (Zie Matth. 4; Marc. 1; Luc. 5 en Joh. 1).

2. Zij worden voorbereid voor hun taak als predikers van het Evangelie.

3. Zij zijn verschillend in karakter en eigenschappen.

1. Jezus ontvangt Zijn eerste twee discipelen uit de school van Johannes den Dooper.

Hij kon niet zonder discipelen blijven.

Zijn doel is het Koninkrijk Gods te vestigen, en wat is een Koning zonder onderdanen.

Zij worden eerst discipelen genoemd, dat is leerlingen, en later apostelen, dat is gezanten.

Zij moesten Jezus volgen om straks als oor- en ooggetuigen te kunnen optreden met de boodschap: „hetgeen wij gezien en gehoord hebben, en hetgeen wij met onze handen getast hebben van het Woord des levens, dat verkondigen wij u.

2. Hun taak zal zijn het Evangelie des Koninkrijks te prediken en als deurwachters van het hemelrijk den boetvaardigen open te doen, en den onboetvaardigen toe te sluiten.

Zij noemen Jezus Rabbi of Meester en stellen zich daarmede onder Zijn hooge leiding.

In Lucas 6 wordt het twaalftal discipelen met name genoemd. De eerste kennismaking van Jezus met Johannes en Andreas is onvergetelijk.

Johannes heeft zelfs het uur genoemd: „het was omtrent de tiende ure"; dat is vier uur in den middag. Anderen worden van achter het vischnet geroepen om Jezus te volgen.

Mattheus uit het Tolhuis.

In Gods Woord is sprake van kleurensymboliek, maar ook van getallensymboliek.

Het twaalftal is saamgesteld uit drie maal vier en wijst ons op de gemeenschap tusschen God en Zijn uitverkoren volk.

De twaalf stammen vertegenwoordigen de Oud-Testamentische, de twaalf discipelen de Nieuw-Testamentische kerk.

In den hemel zag Johannes vier en twintig ouderlingen, de vertegenwoordigers van de gansche kerk. Judas Iskarioth behoort ook bij het twaalftal. Hij geniet het volle vertrouwen, want hij draagt de beurs.

Hij schijnt Jezus gevolgd te zijn uit hoop op stoffelijk voordeel.

Toen hij zag dat hij in zijn verwachtingen teleurgesteld zou worden, is hij de verrader van Jezus geworden.

Men zag en ziet in hem een prototype van den Antichrist. Satan heeft op hem beslag gelegd en zijn werk is daarom door en door valsch en duivelsch.

De discipelen zijn allen Israëlieten en ook Galileërs.

Een tweetal broederparen is onder hen, nml. Petrus en Andreas, en Jacobus en Johannes.

Van sommigen is ons niet anders dan hun naam bekend.

Zij prediken ons, dat stille vromen, menschen, die niet op den voorgrond treden, een eereplaats bij God mogen innemen en van waarde zijn voor het Koninkrijk der hemelen.

3. De karakters loopen nog al uiteen.

Petrus is de vurige en oprechte belijder.

Hij is de man van de daad.

Hij maakt reeds den sprong eer hij den afstand heeft gemeten.

Die voortvarendheid brengt hem vaak in groote ellende.

Johannes is de apostel der liefde.

Hij en zijn broeder Jacobus worden zonen des donders genoemd.

Hun hart is vervuld met heilige eerzucht.

Johannes wint het in diepte van gevoel.

Hij is genoemd de adelaar der apostelen, vanwege zijn scherpen blik en diepe kennis.

Nathanaël of Bartolomeus munt uit door oprechtheid.

Mattheus kenmerkt zich door fijne opmerkingsgave.

Thomas is de zwaarmoedige, geneigd tot twijfel. Hij streeft naar klaarheid van voorstelling en vastheid van overtuiging.

Als de Heere hem uit de banden van ongeloof verlost, komt hij tot de dubbele belijdenis: „mijn Heere en mijn God".

Simon Kananites draagt den bijnaam Zelotes, dat is ijveraar.

Judas, niet de Iskarioth, wordt aangeduid met den naam Lebbeüs hetwelk waarschijnlijk wijst op zijn kloekmoedigheid.

Jacobus is door Herodes Agrippa met het zwaard gedood.

Johannes is door Keizer Domitianus naar het eiland Padmos verbannen.

Petrus is volgens de overlevering te Rome gekruisigd, op eigen verzoek met het hoofd naar beneden.

De historie der martelaren deelt ons nog mede, dat Andreas te Achaje is gekruisigd, dat Filippus is gesteenigd en dat Mattheus in Ethiopië wreedaardig is omgebracht.

Dit twaalftal laat ons zien, dat Gods kinderen in aard en karakter veel van elkander verschillen. Maar dat ondanks dit verschil zij toch één zijn in hun liefde tot Christus.

Als de zon opgaat verbleeken de sterren.

In het Paradijs was een slang en in den intiemen discipelenkring een Judas.

Een waarschuwing om niet hooggevoelende te zijn maar gedurig te vreezen en te vragen om ontdekkend licht.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen