Tegels, televisie en moderne Psalmboekjes!

Het is wel een heel eigenaardig opschrift dat deze week boven mijn stukje staat. Het zal echter mijn jonge vrienden bij het verder lezen wel duidelijk worden, wat het allemaal betekent.

Uw Rondkijker is in zijn leven al in heel wat musea geweest. Het is hem daarbij vaak opgevallen, dat veel gebruiksvoorwerpen uit vroeger eeuwen in verband stonden of heenwezen naar de Bijbel. Men had vroeger veel de gewoonte, om op kannen en kruiken fragmenten van een Bijbelse geschiedenis te boetseren, waarschijnlijk om bij voortduur de aandacht daarop te vestigen. Inzonderheid zag men het veel op tegels. Er zijn tegelplateaux bewaard gebleven, die complete bijbelse verhalen voorstellen. In sommige oude huizen treft men nog muren aan, die er geheel mee zijn bezet; men vindt ze ook nog gemetseld in ouderwetse, hoge schoorstenen.

Ik stel me zo voor, wanneer vader en moeder 's avonds na de arbeid met de kinderen rondom het knappend haax-dvuur waren gezeten, dat er dan gerede aanleiding werd gevonden, om aan de hand van die tegelplaatjes een gesprek over de Bijbel te beginnen. Gods Woord lag hun na aan het hart. En een plaatje immers, maakt indruk op een kind, nü nog, en een aanschouwelijke voorstelling doet het de leerstof te beter begrijpen.

Tegenwoordig hebben we de Kinder-bijbels beter uitgedrukt „De Bijbelse geschiedenis aan kinderen verhaald", omdat er geen aparte Bijbel voor kinderen is. Mooie gekleurde platen verduidelijken daarin het verhandelde.

Wat er dus thans is, is airede geweest. Maar we moeten toch respect hebben voor onze voorouders, die er zoveel voor over hadden, dat ze zelfs gedeelten van de Bijbel in steen lieten bakken! Er blijkt uit, dat ze dicht bij de Heilige Schrift leefden, in navolging van hetgeen ons in Deuteronomium 6 beschreven staat: „gij zult uwen kinderen inscherpen en daarvan spreken als gij in uw huis zit, als gij op den weg gaat en als gij nederligt, en als gij opstaat. Ook zult gij ze tot een teken binden op uw hand, en zij zullen u tot voorhoofdspanselen zijn tussen uw ogen. En zult ze op de posten van uw huis en aan uwe poorten schrijven."

In velerlei opzicht is de Bijbel thans contrabande geworden! Dat bleek mij weer, toen ik de cijfers van het Nederlands Instituut voor de publieke opinie las, omtrent het lezen van de Bijbel. Dit Instituut heeft nl. onlangs een enquête ingesteld bij alle lagen van de bevolking, met de vraag: Leest gij geregeld in cle Bijbel of niet? " Het antwoord dat het NIPO kreeg was als volgt:30< /r las geregeld in de Bijbel, 68% niet en 2% gaf geen antwoord. Daaruit blijkt hoe ver ons volk van het Woord van God is afgeweken en het grootste deel zich er van afkeert.

Er is ook nog" een groot deel in ons land, dat aan de Bijbel knoeit en peutert. We hebben andere vertalingen gekregen, de Leidse Bijbel, de nieuwe vertaling en wat er nog meer zal volgen. Die oude Statenbijbel, waaraan de Heere zo kennelijk zijn goedkeuring heeft geschonken, komt in het veracht. En ook aan de formulieren wordt getornd! Uw Rondkijker heeft laatst een nieuwe, dure Bijbel met index gekocht en toen hij in de kerk was, bij het bevestigen van een huwelijk bleek hem, dat het huwelijksformulier helemaal niet conform was, met hetgeen door de predikant werd voorgelezen. Een groot deel was weggelaten. Ook de aanhef: „Dat de gehuwden gemeenlijk velerhande tegenspoed en kruis vanwege de zonde is toekomende!" Van kruis en ellende vanwege onze zonden, wil men liever niet horen! Dat is immers niet mooi, omdat tegen pas getrouwden te zeggen!

In „De Saambinder" las ik, dat men er op de classis Amsterdam, 10 October te Lisse gehouden, ook de aandacht op heeft gevestigd. Zeer terecht. Het is wel noodzakelijk, dat er Psalmboekjes blijven, waarin de oude beproefde formulieren voorkomen. Laten we op dat punt vooral er-g conservatief, d.w.z.: „behoudend" zijn.

In hetzelfde verslag van deze classis las ik, dat men bij voorbaat de komende televisie van de hand wees. Onlangs heb ik daar ook iets van gezegd. De kwestie is thans nog wel niet urgent in ons land, maar men meende deze zaak tijdig onder de ogen te moeten zien. De classis stelde als haar standpunt vast, waar straks naast de radio de televisie de wereldse vermakelijkheden in huis zal brengen, zij de televisie voor de doeleinden waarvoor zij thans gebruikt wordt, afkeurt. Dit besluit is doorgezonden naar de Part. Synode. De Kerk heeft te waken tegen de geest dezer eeuw die binnen haar muren dringt. En de kleine vossen te vangen, die de Wijngaard verderven.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen