Ds L. G. C. Ledeboer

(XVIII.)

Reeds in zijn studententijd heeft Ds Ledeboer de dichtkunst beoefend en hoewel zijn gedichten toen wat gezwollen van stijl waren, toch waren er elementen in, dat men van hem iets in de toekomst kon verwachten. Vele gedichten heeft Ds Ledeboer nagelaten. De jeugd was Ds Ledeboer steeds op het hart gebonden. Geen wonder, dat hij dan ook veel gedichten voor kinderen gemaakt heeft. Van de meeste van deze gedichten is de toon kinderlijk en de Snhoud zeer bevattelijk, bv.

„Kom zusje laat ons danken. Al zijn het kinderklanken De Heer versmaadt ons niet. De Heer wil kindren horen. Die Hij heeft uitverkoi'en, En 't eeuwig leven biedt.

Wil onze knietjes buigen, Laat ons U dank betuigen, Al is het maar één woord. Ach Jezus! wil ons geven, Voor U alleen, te leven En trek ons door Uw Woord."

Ook de jongelingen heeft Ledeboer niet vergeten. Een zeer lang gedicht van wel 200 vier-regelige coupletten heeft hij aan hen gewijd, 't Begin van dit gedicht luidt:

„Wijdt Jezus uwe beste krachten, Verwint de lusten van het vlees; Van Hem alleen is heil te wachten, Waar 't hart vervuld is met Zijn vrees.

Ja Hem moogt ge om redding smeken, Als u de zondedienst beknelt, Die 't stenen hart in u kan breken En uwen vijand nedervelt."

De grootste dichtbundels die Ds Ledeboer heeft uitgegeven zijn: „Sions lofzangen is benauwde tijden" en „Israëls vertroostingen." In deze beide bundels staan verscheidene gedichten, die werkelijk schoon zijn en waaruit ook zijn geloofsleven duidelijk spreekt. Bijv.:

Vrijmachtige genade.

Sloeg Gij, o God op mij Uw ogen Ik, ik een voorwerp van meedogen O, God, genade rijk en vrij Zaagt Gij op mij, op mij, o Vader Die U verstiet, zijn Levensader Zaagt Gij, o Vader! ook op mij!

Geen eeuwigheid kan het beseffen, Ook mij wou Gods genade treffen, Ook mij trok Zijn barmhartigheid, Ook ik getrokken uit het duister, Gezet in 's Konings volle luister, Ook mij bereid de zaligheid.

Ook ik, mijn God, een uitverkoren, Ook mij barmhartigheid beschoren, Ook ik van eeuwigheid bemind! Ook ik bestemd tot eeuwig leven, Mijn naam méé in Uw boek geschreven, Ook ik van eeuwigheid Uw kind.

Uit zijn gedichten kan men bemerken, dat Ds Ledeboer nabij God leefde en de dienst des Heeren hem een liefdedienst was. Steeds was het zijn innige sfelsbegeerte, om nader bij God te zijn en meer zichzelf te verliezen. Als hij ziet op de rust, die er overblijft voor het volk van God en wat er dan zal plaats hebben, dan zingt hij:

De nacht zal verdrijven, de morgen breekt aan, Wanneer wij ter bruiloft, verkorene'. gaan, Als Christus Zijn bruid, als een heilige maagd, Op armen van liefde ten hemel in draagt.

Haar klederen rijk van borduursel gestikt, Het hart uit de volheid des Heeren verkwikt, Genocligd ter bruiloft, gereed voor den Heer, Geleid in Zijn woning, versierd tot Zijn eer.

Dan stelt Hij Zijn Vader de heiligen voor, Dan staat Hij in 't midden van 't vrolijke koor, De Koning in 't midden, het volk om Hem heen, Hij telt hen eens allen en mist er niet één.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen