Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Zijner handen werk (31)

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Zijner handen werk (31)

VIJGEN

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Treffen we de olijfboom aan in een subtropisch klimaat, wat o.a. ook in Palestina heerst, de vijgeboom wil ook groeien in andere klimaatgordels. Zo kan men ook een enkele maal deze boom in ons land, waar een zeeklimaat heerst, aantreffen. Hij moet dan echter wel staan op een goed beschut, warm plekje van een tuin of in een kas. Steeds zullen de bomen klein blijven en de vruchten weinig smakelijk zijn.

In het warme Kanaan heeft de boom het beter naar zijn zin en komt dan ook in het hele land voor, maar hoofdzakelijk in het midden. Daar deze vruchtboom niet veel verzorging eist, staat hij behalve in de tuinen, ook veel als beplanting langs de wegen. Men heeft dan schaduw en vruchten tegelijk.

Schaduw geeft hij heel veel. 5 a 6 m hoog wordende, zijn de takken dicht ineen gegroeid en goed bebladerd. Doordat de takken ook nog afhangen, vormen ze a.h.w. een soort natuurlijke tent, zodat het een. geliefkoosde plek onder een vijgeboom is om te rusten, zich af te zonderen tot overpeinzingen en tot gebed. „Nathanaël zeide tot Hem: anwaar kent Gij mij-? Jezus antwoordde en zeide tot Hem: er U Filippus riep, daar gij onder de vijgeboom waart, zag Ik u." (Joh. 1 : 49.)

Slechts van November tot Februari heeft hij geen bladeren. In Januari gaat de boom reeds weer uitbotten. De nieuwe knoppen ontwikkelen zich zo snel, dat men ze haast kan zien groeien. De bladeren zijn erg breed, zijn handvormig en door diepe insnijdingen in 5 lobben verdeeld. Zo vroeg in het voorjaar geven deze bladeren het landschap een fris aanzien.

De verse vijg heeft een heerlijke smaak, alleen al door de frisheid. De vrucht is omgeven door een dunne schil, ongeveer als bij een appel. Deze schil wordt er afgetrokken. Het vruchtvlees is aan de buitenkant witter dan in het hart, dat roseachtig is en veel pitjes bevat. De vijg is niet bijzonder sappig, ongeveer als een perzik en zoet van smaak.

De vijgen, die we in ons land eten, hebben weinig van de oorspronkelijke kleur en smaak behouden, doordat ze ingelegd worden.

Bloemen heeft men bij een vijgeboom nog nooit gezien. Vroeger meende men dan ook, dat de boom niet bloeide. Door nieuwere onderzoekingen weet men echter, dat de boom geen uitzondering maakt op de natuurwet, dat voor een vrucht een vruchtbeginsel, d.i. een bloem nodig is. De bloesem bevindt zich in een omhulsel van vruchtvlees, zodat men de bloempjes van buiten niet zien kan. Gaan we ze nauwkeurig bekijken, dan zullen we bloempjes ontdekken met een stamper met 2 stempels, (vrouwelijke bloemen.) Om vrucht te kunnen zetten, moet er stuifmeel van de meeldraden overgebracht worden op de stempel(s) van dezelfde of van een andere bloem. In de regel zorgen daar dieren voor, bv. bijen, wespen, vlinders enz. Die doen dat onbewust bij het verzamelen van honing. Soms, bij andere plantensoorten, gebeurt het door de wind. Omdat de bloemen van de vijg in een omhulsel zitten, kan hier noch het één, noch het ander. De bevruchting geschiedt hier door de vijgengalwesp, die in de manlijke bloemen de eitjes legt en in de vrouwelijke bloem zijn voedsel zoekt, dus tevens bestuivend. Lezer (es), begint het U nog niet te duizelen? Wat heeft de grote Schepper aller dingen in Zijn onuitsprekelijke wijsheid ook deze bevruchting op wondere wijze geordend.

Bijna het hele jaar kan men vijgen plukken; bij het meer van Gennesareth wel tien maanden van het jaar. a. De eerste vijgen groeien al op het oude hout, nog voor er bladeren aan de boom komen. Dat zijn de groene vijgen en deze zijn het eerst rijp.

km b. Met de bladknoppen komt de volgende groep, de gele-of zomervijgen. Plukt men er eentje af, dan groeit er op dezelfde plek weer één aan.

c. In het najaar zitten er nog wel onrijpe vruchten aan de boom. Deze blijven de winter over hangen en zetten in het voorjaar hun groei weer voort, zodat men ze al plukken kan vóór de groene en de gele. Dit zijn de blauwe-of wintervijgen. Deze laatste soort moest tegen Pasen aan de vijgeboom zitten. De Heere Jezus vond ze echter niet in Markus 11. „Niemand ete enige vrucht meer van u in der eeuwigheid."

Dit artikel werd u aangeboden door: Jeugdbond Gereformeerde Gemeenten

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 14 december 1951

Daniel | 8 Pagina's

Zijner handen werk (31)

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 14 december 1951

Daniel | 8 Pagina's