Huiscatechisatie

Niet schrikken van het woord: catechisatie.

We willen allereerst opmerken, dat het woord huiscatechisatie toch niemand moet afschrikken. Het is nu eenmaal zo, dat we bij het woord catechisatie denken aan het ambtelijk onderricht dat aan de jeugd der gemeente gegeven wordt, met het daarbijbehorende opgeven en opzeggen van vragen en het dogmatische onderricht.

Het is dus heel goed mogelijk, dat dit woord aanleiding is om vele ouders te doen afschrikken vanwege hun geringe bekwaamheid en om bij de jeugd, hoewel dit niet zo moest zijn, de gedachte op te wekken: Is één uur catechisatie in de week al niet mooi genoeg? Dat zou jammer zijn, als de naam daar oorzaak van was.

Uit ons eerste artikel is U duidelijk geworden, dat het besluit dienaangaande op de Nationale Synode de aanleiding is geworden tot het kiezen van deze naam voor onze artikelen.

Maar U moogt gerust een andere naam kiezen: huiselijke godsdienstoefeningen, huiselijk onderricht of... wat ons nog liever is: kiest U geen enkele naam, maar laat het wezen van de zaak in onze gezinnen gevonden worden.

Wat eerst in orde moet zijn.

Het is allereerst noodzakelijk, dat de ouders voor de kinderen een voorbeeld zijn. Geen Zondagschristenen, gelijk we reeds eerder schreven. Zouden de kinderen het niet bemerken, als de zaken van de godsdienst niet de wezenlijke belangstelling der ouders hebban? Ons woord kan geen ingang vinden, als de dadeni er niet mede overeenstemmen.

Van groot belang is het ook, als er een goede verstandhouding is in het gezin; tussen de ouders, tussen de ouders en de kinderen en tussen de kinderen, onderling. Een verstoord gezinsleven is een machtig middel van de duivel om het spreken over de dingen der eeuwigheid te beletten of krachteloos te doen zijn.

Wat is het veel waard, als de kinderen met al hun moeilijkheden in vol vertrouwen tot hun ouders gaan. Laten onze jonge mensen het toch bedenken, als ze komen voor de mysteriën van het leven, als ze vol zitten met vragen, dat hun ouders de van God aangewezen personen zijn, waar ze heen hebben te gaan, met alles waarvoor ze geen oplossing kunnen vinden, ook als het gaat over dingen, waarvan ze soms zouden denken: Kunnen we daarover wel spreken met vader en moeder? En laten de ouders toch nimmer de kinderen afwijzen, of met een „kluitje in het riet sturen."

Laten we het bedenken: Een antwoord krijgen onze jonge mensen toch op hun vragen; maar het verschil is zo groot, van wie ze het antwoord krijgen.

En dan niet te vergeten het gebed voor en met de kinderen. Laten we aannemen, dat het gebed voor de kinderen niet verzuimd wordt, al zal ieder die oprecht is, moeten zeggen: Wat ben ik toch ontrouw, ook daarin. Maar daarnaast moeten we de nadruk leggen op het gebed met de kinderen, in allerlei omstandigheden van het leven, als ze klein zijn, ook als ze opgroeien.

Al zouden we nu alles doen, wat hieronder aangewezen wordt als middelen die we aan kunnen grijpen om met onze kinderen te spreken over God en Zijn Woord, nochtans hebben we allereerst te letten op hetgeen we hier schreven: ons voorbeeld, onze onderlinge verhouding, het gebed. Dit op zichzelf zijn reeds zaken, waartoe we van dag tot dag de Heere nodig hebben.

Het „hoe" van de huiscatechisatie.

Talloos vele zijn de gelegenheden, die we aan kunnen grijpen om in onze gezinnen te spreken over de dingen der eeuwigheid. Er zijn zoveel ongezochte gelegenheden, deze zijn minstens van even groot belang als de gelegenheden die we met opzet zoeken.

1. We hebben in onze gezinnen de gewoonte, om aan tafel en voor we ter ruste gaan uit Gods Woord te lezen. Voorwaar een goede gewoonte, maar hoe geschiedt het? Is er werkelijk tijd voor? Of wordt maar gauw een hoofdstuk afgeraffeld? En hoe verkeren we er onder? Om sleur te voorkomen of te doorbreken, is het goed, af en toe eens onderling vragen te stellen omtrent het gelezene. Het nakijken door de ouderen is ook een zeer goede gewoonte.

Het is altijd jammer, als het gezin niet voltallig is, als er aan tafel gelezen wordt, maar dit kan door allerlei omstandigheden veroorzaakt worden: verschillende arbeidstijden of schooltijden. Maar, jonge mensen, als we er niet bijzijn als aan tafel uit Gods Woord gelezen wordt, doen we dit dan later voor onszelf, even goed als we alleen eten? En lezen we nog wel eens in de eenzaamheid uit onze Bijbel?

2. We nemen aan, dat de kinderen uit onze gezinnen op een Christelijke School gaan, waar uit de Bijbel verteld wordt. Wat een schone gelegenheid om naar het vertelde te vragen. Dat wekt de kinderen op tot luisteren en stelt U in staat om iets te weten te komen, van de wijze waarop er op school verteld en met uw kinderen gehandeld wordt.

3. We komen uit de kerk: wat is na de kerkdienst

het onderwerp van het gesprek? Is hier geen schone gelegenheid om met het gehele gezin om de tafel, te spreken aangaande de dingen van Gods Koninkrijk? Het stellen van vragen omtrent de tekst, de punten, de gezongen versjes kan de kinderen al vroeg aansporen tot luisteren. Zijn de huisgenoten ouder, dan kan dieper op alles ingegaan worden.

4. Het bezoeken van de Catechisatie kan ook gemakkelijk dienstbaar gemaakt worden om met elkander te spreken. In al onze gezinnen moest bijv. een boek als van Ds Fraanje: „Aantekeningen over de Catechisatiën" aanwezig zijn. Wat zou dat de belangstelling van onze jonge mensen voor de Catechisatie kunnen verhogen, als er in de gezinnen aan de hand van dat werkje regelmatig gehandeld werd over de gronden der waarheid.

5. Tenslotte willen we er op wijzen, dat zo mogelijk 's Zondags het gezin eens een extra, opzettelijk uurtje bij elkander moest zijn, verenigd rondom Gods Woord. Dat is aantrekkelijk te maken, zonder „kunstgrepen". Als kunstgrepen zouden we bijvoorbeeld willen zien, vele vormen van Bijbelse raadsels. De Bijbel is geen raadselboek en onze kinderen moeten niet opgroeien in het besef, dat de Bijbel dat wel is. Maar laten we daarbij veel zingen (denk aan de vermaning van Luther). Allen geven om beurten een vers op. Zijn de kinderen jong, dan lezen we natuurlijk uit een prachtige Kinderbijbel van één van onze medewerkers, nl. de heer Vreugdenhil. Als ze klein zijn vinden ze die mooi en als ze groter worden nóg! Worden ze ouder, dan is er zoveel keus, dat er voor voldoende afwisseling te zorgen is. Ik noem een paar titels: Korte lessen van Ds Kersten; Bunyans Christenreize; Salmon Duyts; goede bekeringsgeschiedenissen. Let vooral op een enigszins historische inslag. Wat rondom gebeurtenissen. gegroepeerd is, spreekt eerder dan lange afgetrokken beschouwingen, hoe goed ze ook zijn. Nog weer later moet er ook eens een eenvoudige preek gelezen worden, vooral zulk een, waarin de schrijver het heil van zijn onbekeerde medemensen op het oog heeft. Onze jeugd moet de oude schrijvers leren kennen. Laat die schat toch onder ons volk niet verloren gaan!

Slechts enkele mogelijkheden hebben we aangestipt: wie gaat zoeken, vindt er nog veel meer. En men make nu niet de tegenwerping: Al die kennis in het hoofd heeft geen nut, het moet in het hart komen. Dat is zeer zeker waar; maar ook is waar, wat iemand bij een dergelijk gezegde opmerkte: Als ik mijn hoofd kwijt ben, werkt het hart ook niet meer.

Jonge mensen: Werkt uw ouders niet er in tegen door onwilligheid, als ze met U bezig willen zijn in het onderzoek van Gods Woord. Stelt er U gewillig onder en bedenkt, dat ge over een luttel aantal jaren zelf tot die gewichtige taak geroepen kunt worden. Ge zijt nu in de voorbereidingstijd voor het leven dat U wacht. Tot dat leven behoort ook de taak van vader en moeder te zijn in het gezin. Bedenkt ge dat wel eens in uw verlovingstijd ?

Voorts: Laten we bij dit werk de raad bedenken die Ds v. d. Groe ergens geeft als hij zegt, dat we nooit zonder gebed aan deze plicht moeten beginnen of er van af scheiden. Bidden om de Geest, die in het Evangelie beloofd wordt en die de wereld zou overtuigen van zonde, gerechtigheid en oordeel, die in alle waarheid leidt en alleen een geheiligde kennis kan schenken, opdat Gods Woord rijkelijk onder ons wone tot Zijn eer en zaligheid der zielen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen