Een populair vriend onzer jeugd jubileert

Ons aller vriend Molenaar herdacht 30 Juni j.1. dat hij 40 jaar geleden zijn loopbaan als onderwijzer begon.

Wat een hartelijk meeleven heeft de jubilaris die dag ondervonden, met welk een waardering is op de herdenkingsavond over zijn werk gesproken.

Wie kent deze Rotterdamse onderwijsman niet? Iedere J.V.-er althans heeft mijnheer Molenaar al eens meegemaakt, niet alleen op de jaarvergaderingen van het Landelijk Verband, maar ook wel op de vele spreekavonden, waar altijd op vlotte wijze een leerzaam onderwerp door hem werd behandeld. Om van zijn bekendheid als vragenbus-redacteu* van „Daniël"' maar te zwijgen.

Maar niet ieder is op de hoogte van de bijzonderheden uit de ambtelijke loopbaan van vriend Molenaar.

Welnu! Op 8 Juni 1912 slaagde hij als onderwijzer en werd op 1 Juli van datzelfde jaar volontair te Brielle. Niet lang was hij daar werkzaam, want op 1 Maart 19.13 werd hij benoemd als tijdelijk onderwijzer te Rockanje. Hier werkte hij slechts enkele maanden, daar op 1 Juli 1913 zijn benoeming als vast onderwijzer te Dirksland van kracht werd.

Aan Dirksland heeft dhr Molenaar vele en ook aangename herinneringen. Hij kwam daar in aanraking met Ds Kieviet, predikant der Geref. Gemeente aldaar. Tussen hem en Ds Kieviet groeide een hartelijke vriendschap. Deze vriendschap betrof ook wel het gehele gezin van Ds Kieviet, en later bijzonder wel haar, die velen onzer nu kennen als Mevr. Molenaar.

In 1916 werd Dirksland verwisseld

voor Veenendaal, waar hij van 1 Maart 1916 tot najaar 1919 het onderwijs diende. Met veel genoegen mocht dhr Molenaar daar verkeren temidden van ons volk. Maar op 24 .Juli 1919 (juist op z'n verjaardag) slaagde onze vriend voor de hoofdacte en heel kort daarop volgde zijn benoeming als Hoofd der School te Aagtekerke. M.i.v. 1 Nov. 1921 werd hij benoemd als Hoofd der Chr. School te Moerkapelle.

Het is in de periode Moerkapelle, vanaf de benoeming tot Sept. 1927, dat wij het genoegen hadden vr. Molenaar te leren kennen, een kennismaking die is uitgegroeid tot diepe vriendschap.

En sinds Sept. 1927 dient hij de Gereformeerde Gemeente Sclrool te Rotterdam-Zuid als hoofd. Eerst als hoofd der Petrus Datheenschool aan de Persoonshaven, 3 jaar later als hoofd der Graaf Jan van Nassauschool, aanvankelijk gehuisvest in een houten noodgebomv, doch nu al jaren in het mooie gebouw a.d. Spijkenissestraat.

40 jaar bij het onderwijs, waarvan 33 jaar als Hoofd, terwijl van die 33 jaar er 25 in Rotterdam-Z. werden doorgebracht. Een dubbel jubileum alzo.

Zullen wij nu deze inderdaad gaarne geziene persoon gaan verheerlijken? Neen! Het past ons allerminst. Het past ook helemaal niet bij mhr. Molenaar. Bij de vele gaven van hoofd eij hart, waarmede de Heere hem begiftigde behoort ook de gave van de eenvoud.

Bij de herdenking op 30 Juni in de vergrote, nu mooie kerk te Rotterdam-Z. heeft een indrukwekkende rij van sprekers in alle toonaarden de verdiensten van de jubilaris als onderwijsman om strijd geroemd.

Hoe goed bedoeld, het zet wel eens teveel de mens in het middelpunt, terwijl wij het zo goed weten, dat in het hart van onze vriend Molenaar, wars van alle mensverheerlijking voor en boven alles het Soli Deo Gloria leeft.

Behalve Ds. Ligtenberg, die als Voorz. van de Schoolvereniging te Rotterdam op eenvoudige, doch uitstekende wijze deze avond leidde, spraken achtereenvolgens de heren Mr. N. Bel namens de Scholenbond, de Inspecteur van de Rijksinspectie A. Weiss, die liet uitkomen wat het zeggen wil, als men altijd spreekt van „de school van Molenaar", de Inspecteur van de Gemeenteinspectie Quist, die mhr. Molenaar tekende als een hoofd, die door alle tekortkomingen van het personeel, mild wist te oordelen en wist te waarderen, omdat hij ook zichzelf in zijn tekortkomingen kende; A. v. Bochove, hoofd der Rehobothschool in Rotterdam-O., als collega en vriend, die een aangename samenwerking memoreerde en er op wees hoe de Heere het eenvoudig woord van een onderwijzer kan gebruiken als een middel om Zijn raad te volvoeren. Zien wij op onszelf, dan lijkt onze arbeid zo dikwijls onvruchtbaar', maar de zegen ligt dan ook alleen in de hand van Hem, door wiens voorzienig bestel wij deze arbeid mochtten verrichten.

Namens het L.V. van Jongel. Ver-een. sprak Ds Ver-hagen, die het zich een vreugde rekent vr. Molenaar te mogen feliciteren. Door alles heen heeft het U aan niets ontbroken en nu moogt Umet uw vrouw en kinderen een zodanige herdenking beleven.

U bent medewerker van „Daniël" en ik wil U hartelijk danken voor alles wat U ook voor de rijpere jeugd doet. Ds Verhagen sprak ook op ernstige wijze de schoolkinderen toe.

Dhr W. Kleinbloesem, secr. van de Schoolver. schetste dhr Molenaar als een

principieel mens, die in alle eenvoudigheid cle leer die naar de godzaligheid is aan de kinderen heeft voorgehouden.

Namens het oud-perso, neel sprak dhr. Houdkamp, die op zeer vlotte wijze de jubilaris toesprak. Veel kwaliteiten van meester Molenaar zijn naar voren gebracht, aldus dhr. H., doch eerï van zijn kwaliteiten is nog niet genoemd. Hij is soms net een kind. Een kind met de kinderen, maar waarin dan ook het geheim schuilt, dat hij ze zo tactisch „op hun plaats weet te zetten" en er dan precies van gedaan krijgt waarom het begonnen is.

Ds. de Blois bad namens de kerkeraad dhr. Molenaar kracht toe op de ingeslagen weg te mogen voortgaan en liet een waarschuwend woord horen tegen de gevaren, die aan huldebetoon kleven. Ook als vriend sprak Ds. de Blois. Jaren geleden is bij Ds. Kieviet die vriendschap gesloten en die banden zijn in Rotterdam versterkt.

Behalve het vele in woorden toegewenste, ontving de jubilaris prachtige doelmatige cadeaux als stoffelijke blijken van waardering, o.a. van Schoolbestuur, personeel, kerkeraad, leerlingen, oucMeerlingen enz.

Het moet onze vriend Molenaar wel zeer te moede geweest zijn.

Intussen is hij ook al 31 jaar lid van het Hoofdbestuur van ons L.V. van Jongel. Ver. en vanaf de oprichtingvan „Daniël" vragenbus-redacteur.

Vele zijn de wederwaardigheden in zijn leven geweest. Grote vreugde en diepe smart waren zijn deel. Wij denken bij dit laatste aan het verlies van een zo geliefde zoon, die in Indonesië zo moedig zijn vaderland diende en om zijn vrienden te sparen zijn leven gaf.

De Heere gedenke verder onze geliefde vriend met zijn vrouw en kinderen en schenke hem in het verdere van zijn leven alles wat voor dit en het toekomende leven zo nodig is en doe hem delen in die verborgen omgangen met de Heere en in dat heilgeheim w r at God uit genade alleen aan de Zijnen openbaart.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen