VRAGENBUS

A. K. te R. vraagt welk verschil er is tussen de zegen die een predikant uitspreekt aan het begin van de dienst, dus direct na het votum, en de zegen, die hij de gemeente oplegt na de dienst.

Antwoord: Bij het begin van de eredienst spreekt de predikant het votum uit, d.i. de openingsspreuk. Bij de Geref. Kerken in Nederland is vastgesteld als votum: „Onze hulp is in de naam des Heeren, die Hemel en aarde gemaakt heeft."

In de Geref. Gemeente wordt daaraan wel toegevoegd door sommige leraren: „Die trouwe houdt en eeuwig leeft en nooit laat varen de werken zijner handen."

Bij sommige predikanten heb ik wel gehoord, dat zij het votum vervingen door een kort gebed, wat inhoud betreft vanzelf wel overeen kwam met het „votum" zoals wij dat kennen.

Na het votum breidt de leraar de handen zegenend uit over de schare. Deze zegen zou ik willen noemen

de zegengroet. Op de betuiging van afhankelijkheid in het votum voor het aangezicht des Heeren neergelegd, volgt als antwoord de stellige verklaring Gods, dat Hij in het midden van z'n volk verkeert, niet in toorn over de zonde, doch als een verzoend God in Christus. Dit ligt immers in de groet: „Genade, barmhartigheid en vrede worde u bij de aanvang geschonken of bij de voortgang rijkelijk vermenigvuldigd van God de Vader, en van Jezus Christus in de gemeenschap des Heiligen Geestes."

Dezelfde gedachte ligt ook in: „Genade zij u en vrede van Hem Die is, en Die was, en Die komen zal; en van de zeven Geesten, Die voor Zijn troon zijn; en van Jezus Christus, Die de getrouwe Getuige is, de Eerstgeborene uit de doden, en de Overste van de Koningen der aarde."

Het is u en mij bekend, dat er verschil is in de redactie van de zegengroet maar de zakelijke inhoud is toch dezelfde. Als we deze dingen schrijven mogen we toch wel opmerken, dat het iets groots is, iets dat nooit te begrijpen is, maar wel te aanbidden, dat de grote God, Die overvloedige reden heeft, om Zijn toorn met vlammend vuur te openbaren over een afhoererend volk, betuigt, dat Hij te midden van dit volk wil verkeren. Als we onder die indrukken mochten verkeren, w 7 at zouden we het hoofd diep buigen en wat zou ons hart verbroken zijn, wanneer de zegengroet over ons werd uitgesproken.

Maar nu de zegen, die aan het eind van de dienst op de gemeente wordt gelegd. Die zou ik willen noemen de zegenbede-

De Heere heeft in z'n Woord gezegd: „Zij zullen Mijn Naam op de kinderen Israëls leggen."

Des Heeren volle Naam. Hoor maar: „De Heere, God de Vader, zegene u, en behoede u, de Heere, God de Zoon, doe Zijn aangezicht over u lichten, en zij u genadig! de Heere, God de Heilige Geest, verheffe Zijn aangezicht over u, en geve u vrede!"

Dezelfde gedachte vinden we in de bede uit 2 Cor. 13 : 13: De genade van onze Heere Jezus Christus, de liefde Gods, en de gemeenschap des Heiligen Geestes zij met u allen."

Deze zegenbede bedoelt de Gemeente, ingaande tot de arbeid van het door-de-weekse leven, de zegen van God Drieënig toe te bidden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen