Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Bij het overlijden van  ds. F. J. Dieleman

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Bij het overlijden van ds. F. J. Dieleman

6 minuten leestijd

RONDKIJK

Onze Gereformeerde Gemeenten zijn opnieuw door een zware slag getroffen, door het vreselijk ongeluk dat Maandag 7 Februari ds, F. J. .Dieleman van Yerseke overkwam. In de kracht van zijn leven, op 41jarige leeftijd, werd hij midden in zijn ambtelijk werk op ongedachte en onverwachte wijze van ons weggenomen.

Dit ontzettende ongeval is zeker ook aan onze jongeren niet voorbijgegaan, waarom ik meen dat er in ons Jongelingsblad een ogenblik bij dient te worden stilgestaan.

In een tijdsverloop van nog geen jaar hebben vier van Gods knechten het tijdelijke met het eeuwige op zeer schielijke wijze verwisseld: ds. de Wit te Leiden, ds. v. d. Berg te Utrecht, ds. v. Stuyvenberg te Aagtekerke en nu ds. Dieleman te Yerseke. Daar gaat een sprake van uit, de stem des Heeren spreekt er in ook tot ons; wie zou niet wenen ?

Maandagmiddag 7 Febr. •leeft de overledene nog op aangename wijze vergaderd met de predikanten van het curatorium te Rotterdam, waarbij nog over de kortstondigheid van het leven was gesproken, omdat ds. Verhagen van Kampen in de trein op de overweg te Nunspeet een ongeluk had meegemaakt. Een militaire auto reed op die overweg tegen de trein met ontzettende gevolgen, die wel bekend zullen zijn. Niet te weten, dat ds. Dieleman enige uren na zijn vertrek een dodelijk ongeluk zou treffen en niet meer in het land der levenden zou zijn. Hoe wordt het weer bewaarheid, lieve vrienden, dat ons leven maar een handbreed is gesteld. O, dat we er toch erg in hebben, om maar niet direct weer over te gaan tot de orde van de dag, om te blijven voortleven in ons zondig bestaan. Ook ons kan een dodelijk ongeluk treffen op ons werk, in ons beroep, op straat of waar ook en, zullen we dan bereid zijn? Dat die vraag ons niet loslate.

De plotselinge dood was voor ds. Dieleman zelf niet erg. Hij had in zijn leven sterven geleerd, zodat zijn sterven geen sterven, maar een overgang was naar het eeuwige leven. Bij tijden en ogenblikken kon hij het de dichter nazeggen:

Dat is nu aan hem bewaarheid geworden. Het lichaam der zonde en des doods afgelegd om de kroon der overwinning neer tè werpen voor de voeten van Hem, die hem gekocht had met Zijn dierbaar bloed. Hoe zou het ons gegaan zijn als wij tegen die trein waren opgereden?

Het heeft ons ook nog wat anders te zeggen. Wanneer de Heere Zijn knechten van onze gemeenten komt weg te nemen en Hij stelt er geen andere voor in de plaats, wordt ons daardoor de levende bediening van het Woord ontnomen. Het getal der leraren is toch al zo klein. En nu kunnen we ons verdiepen in het waarom en het hoe: waarom moest nu die nog jeugdige predikant, van wie zoveel verwachtingen waren, uit het midden van ons worden weggenomen, waarom die weduwe en het talrijk kroost zonder man en vader! — we zullen daar nooit uitkomen. De Heere vergist Zich nooit, wij kunnen en mogen ook niet in het raadsplan Gods blikken. Door ds. L. Rijksen is op de begrafenis daar terecht op gewezen. Jobs vrienden dachten ook aan bijzondere oorzaken, de Heere beval die vrienden om aan Job te vragen voor hen te bidden: „Want gij hebt niet recht gesproken van mijn knecht Job!"

Juist dezer dagen lazen we nog de levensbeschrijving van ds. Heykoop te Utrecht, die in de bezettingsdagen bij een bombardement werd gedood. Dat was toen ook vreselijk. Een soortgelijk geval. Ds. Heykoop had evenals ds. Dieleman ook een beroep aangenomen en is in die plaats nooit gekomen. Laten we voorzichtig zijn om conclusies te trekken. De Heere maakt ten opzichte van Zijn volk en Zijn knechten vaak geen onderscheid: enerlei wedervaart de rechtvaardige en de goddeloze. Zou er oorzaak zijn, laten we dan hoofd voor hoofd de oorzaak bij ons zelf zoeken, opdat we ons vernedei'en en verootmoedigen onder Gods krachtige hand.

De stem van ds. Dieleman en van de andere kort oo elkaar overleden predikanten zal niet meer onder ons worden gehoord; hun waarschuwingen niet, hun roepen tot bekering, hun bidden van Christus' wege: laat U met God verzoenen! Hoe menigmaal heeft ds. Dieleman de jeugd en de jonkheid toegesproken in de predikaties, die hij niet alleen in eigen gemeente en in de classis-kerken maar in het gehele land hield. Hoe na lag de jeugd van onze gemeenten aan zijn hart. Dat bleek wel toen hij nog in Borssele stond in het meeleven met de J.V. aldaar en ook, dat hij zich ook wel op de Ringvergaderingen in Zeeland en op de Jaarvergadering te Utrecht vertegenwoordigde. En zijn catechisanten in eigen gemeente, wat waren ze aan hem verbonden. Nu zal zijn stem nooit meer worden vernomen.

Uw rondkijker is getuige geweest onder hoe grote belangstelling ds. Dieleman is r.er aarde besteld. Daar bleek uit de liefde, die men hem toedroeg. Wij beamen hier wat door een der sprekers werd gezegd, dat het een groot verlies is voor onze gemeenten, maar dat de Heere blijft. Hij zal voor Zijn Kerk instaan, die Kerk vergaderen, leiden en bewaren, door alle omstandigheden heen. Dat geldt ook voor de weduwe en voor de achtergebleven kinderen, voor hen heeft de Heere een apart woord in de Heilige Schrift, n.1. dat Hij een Man der weduwen en een Vader der wezen wil zijn. Een oude godzalige weduwe, nu nog in leven, die jaren geleden haar man verloor, zei eens tegen haar zoon: „uw vader heeft altijd alle zorg aan mij besteedt, maar nooit zo goed als mijn lieve Vader in de hemel." Dat vervulle de Heere ook aan de weduwe en de kinderen.

Voor ons mocht er uit dat plotselinge sterven wat geleerd worden. Het mocht nalaten een aanbindend leven om in onze jeugd de Heere te zoeken. Dat we toch over de roepstemmen niet heenleven. De wereld, met al de begeerlijkheden van het vlees mochten we van harte vaarwel zeggen, om in vernedering en oprechtheid des harten de Heere te dienen. Die dienst is een zalige dienst, de wereld met al zijn genoegens stelt voor eeuwig te leur. „Welgelukzalig is de mens, die naar Mij hoort, dagelijks wakende aan Mijne pooiten, waarnemende de posten Mijner deuren. Want die Mij vindt, vindt het leven en trekt een welgevallen van de Heere."

RONDKIJKER.

Dit artikel werd u aangeboden door: Jeugdbond Gereformeerde Gemeenten

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 18 februari 1955

Daniel | 8 Pagina's

Bij het overlijden van  ds. F. J. Dieleman

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 18 februari 1955

Daniel | 8 Pagina's