Hervormingsdag

ROME - REFORMATIE

Kerkhervorming! Moet daarop nu telkens de nadruk gelegd? We weten het zachtjesaan toch wel, wat er eeuwen geleden gebeurd is? liet is immers het oude bekende verhaal van het kloppen op de deur door de moedige monnik en het „niet anders kunnen" van de mijnwérkerszoon op de Rijksdag.

Maar dat is het niet. Dat zijn slechts uiterlijke dingen die plaats grepen. Waar het eigenlijk om ging, zat dieper. De Reformatie is een werk geweest in de harten van hen, die door God werden gebruikt om het grote Plan te volvoeren, het goddelijk Plan met Zijn Kerk tot aan de einden der eeuwen.

Het is een daad van het geloof, door de Heere onverdiend geschonken als een gave, gewerkt in het hart. En wanneer dat geloof geplant is, dan zal het ook opwassen tot en krachtige daden doen, voorzover de Iïeere het nodig auttig keurt.

Daarvandaan zien we ook het krachtig getuigen, al staan de brandstapels gereed om voor goed het zwijgen op te leggen. Toch kon dit laatste geen resultaat opleveren, want het werk des Heeren is niet te keren. „Het bloed van de martelaren werd het zaad der kerk.' Jlet gaat bij de herdenking van de Hervorming dus niet over Luther, maar over het werk Gods, dat Hij gewrocht heeft om Zijnszelfs wil. De mens valt er, zoals bij alle verkregen genade, gans en al buiten: Soli Deo Gloria! , We horen van roomse zijde niet zozeer meer dat de hervormers dienstknechten waren van de Boze, maar er wordt meer waarderend over geschreven. In het boek van de Nijmeegse hoogleraar prof. dr. W. H. van de Pol „Het Wereldprotestantisme" staat letterlijk te lezen: „Het is de vraag of c behalve Luther nog wel ooit een hoogleraar in de uitlegkunde van de Heilige Schrift geweest is, bij wie de beroepsmatige en wetenschappelijke omgang met de bijbel tegelijk een zo persoonlijk en existentieel karakter heeft gedragen." En drie bladzijden verder lezen we: „Luther is niet de stichter van cle Lutherse Kerk. Hij heeft er geen ogenblik aan gedacht, om naast en tegenover de Katholieke Kerk een nieuwe Kerk te stichten. Toen zijn optreden hem in conflict bracht met Rome, meende hij cle woordvoerder en leider te zijn van een evangelische reformatorische partij in cle Kerk tegenover een papistische partij, die zich dooide satan liet misleiden om cle Kerk te gronde te richten "

Er wordt toegegeven clat Luther niet met opzet, als instrument van cle duivel, cle Katholieke Kerk heeft afbreuk < reo daan. Van cle Pol schrijft: „Slechts zeer geleidelijk is het hem duidelijk geworden, dat door zijn toedoen naast cle Katholieke Kerk een nieuwe kerkformatie aan het opkomen was."

Het werk van Van de Pol is niet geschreven om cle leer van cle reformatoren te weerleggen, maar om een werkelijkheidsgetrouw beeld te geven, onpartijdig en objectief, van hetgeen in cle 16e eeuw plaats vond tot op cle dag van heden ten opzichte van het protestantisme. De opzet is dus niet, clat het boek cle R.K. Kerk zal verontrusten om tot bezinning te komen, maar het zal een interessante studie genoemd worden. Moeten we cle kloof Reformatie-Rome scherp stellen, dan zal er een onherroepelijk „neen" moeten klinken tegen de roomse hiërarchie, tegen de roomse traditie en tegen cle verregaande Mariaverering.

Een volgehouden „ja" dient gehoord voor cle vrijheid van het Evangelie, voor het gezag van cle Heilige Schrift en voor cle opperheerschappij van Christus over Zijn Kerk, die door één volkomen offerande voor eeuwig is verlost.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen