Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

HET PRINSDOM ORANJE

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

HET PRINSDOM ORANJE

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Toen Réné van Chalons gesneuveld was in cle strijd bij Saint-Dizier, een vesting aan de Marne, erfde zijn neef Willem van Nassau het prinsdom Oranje. Oranje, een naam, die wereldberoemd is geworden, was een kleine landstreek in het Zuiden van Frankrijk, ten oosten van cle rivier de Rhöne. Hoe klein het vorstendom ook was, toch hacl het, voordat prins Willem I dit mooie landje erfde, al een hele geschiedenis achter zich.

In de 6e eeuw, toen „Oranje" bezet was door de Romeinen, kwamen de woeste stammen uit het Noorden en ondanks verbitterde gevechten konden cle Romeinen deze opmars niet stuiten. Hals over kop moesten zij zich terugtrekken. Doch cle nieuwe bezetters werden al spoedig op hun beurt cloor de Saracenen, clie uit het Zuiden kwamen, verjaagd.

Een oud gedicht, getiteld: „Guillaume d' Orange" is vertaald uit het Frans. In dit gedicht wordt verhaald van een ridder aan het hof van Karei de Groote, die allerlei heldendaden verrichtte. Deze ridder bevrijdde „Oranje" en als beloning ontving hij het vorstendom uit de handen van Karei de Groote.

In de twaalfde eeuw kwam „Oranje" aan Bertrand des Baux. Deze familie stierf uit in de mannelijke lijn. Het vorstendom kwam nu via Marie des Baux aan Jean van Chalons.

De heren van Oranje kozen als regel liever de zijde van de Duitse keizer, dan die van cle Franse koning. Er was immers veel meer eer en roem te behalen bij cle machtige keizer. Hun keuze was niet gelukkig. Wanneer zij openlijk cle keizer volgden, gingen cle Franse koningen er onmiddellijk toe over het kleine prinsdom, bij afwezigheid van zijn heer, te bezetten en zich toe te eigenen.

Ook Réné van Chalons had de zijde van keizer Karei V gekozen en was bijna altijd in het gevolg van cle keizer.

Door cle voortdurende vijandschap met Frans I, koning van Frankrijk werd Réné's bezit telkens verbeurd verklaard. Het was wel te begrijpen, clat Frans verbitterd was op Réné. Immers, wat een goede veldheer had hij aan Réné van Chalons kunnen hebben.

Keizer Karei V vond het wel goed. Réné stond bij hem in hoog aanzien. Met succes nam hij altijd deel aan de veelvuldige veldtochten. Op grond daarvan benoemde Karei V hem tot stadhouder over Holland, Zeeland, Friesland en Utrecht. Zelfs bekleedde hij hem met cle orde van het Gulden Vlies.

In het jaar 1544 wilde Karei V cle stad Parijs, de zetel van cle Franse koning veroveren om een einde te maken aan de Franse monarchie.

Om dit plan te kunnen volvoeren moest hij de vesting Saint-Dizier, aan de Marne bezetten. Réné van Chalons kreeg het opperbevel over de troepen.

De 17e juli 1544 werd cle vesting onder aanvoering van de bekwame Réné van Chalons bestormd. Dit was de laatste daad van Réné. Hij werd dodelijk gewond. De volgende dag stierf hij op 26-jarige leeftijd aan de verwondingen.

Het gehele leger treurde over hun bevelhebber en Keizer Karei V was persoonlijk bij zijn sterven aanwezig.

Nu ligt Réné van Chalons al vier eeuwen begraven in de vorstelijke grafkelder van de Grote Kerk te Breda.

Een maand tevoren, op de 20ste juni had hij vergunning gevraagd aan de keizer om zijn testament te maken. Zijn uiterste wilsbeschikking was, dat al wat hij geërfd had van zijn oom Philibert, aan zijn neefje Willem, de oudste zoon van Willem de Rijke bemaakte.

Zo keerde „Oranje" weer terug naar de Duitse tak der Nassau's.

Willem van Nassau, nu Willem van Nassau, prins van Oranje, nam de wapens van „Oranje" aan met het devies „Je maintiendrai."

In 1702 kwam het vorstendom aan Frederik I, koning van Pruisen, als erfgenaam van Louise Henriëtte, kleindochter van prins Willem I.

van prins Willem I. In 1713 werd „Oranje" in ruil voor andere goederen aan de Franse koning afgestaan. Alles werd gedaan door Lodewijk XIV om dit pesthol van Hugenoten, zoals hij het noemde van de ketters te zuiveren.

In 1890 waren er van de 10.000 inwoners nog slechts enkele gezinnen, die de protestantse godsdienst aanhingen.

Dit artikel werd u aangeboden door: Jeugdbond Gereformeerde Gemeenten

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 26 juli 1957

Daniel | 8 Pagina's

HET PRINSDOM ORANJE

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 26 juli 1957

Daniel | 8 Pagina's