Mohammedanen voor Christus gewonnen

Al meer dan eens is er op gewezen, dat de zending, vooral in Indonesië, grote tegenwerking ondervindt van de Mohammedanen. De volgelingen van Mohammed kunnen de zending luchten noch zien. De Islam vraagt aan de heidenen geen bekering des harten, maar laat de heidenen eenvoudig voortgaan met de gebruiken van hun voorvaderen. Als ze naast die zeden en gewoonten de leer van Mohammed aannemen, is het genoeg. Met minachting zien de Mohammedanen neer op het heidendom en op het christendom. Als men Moslim is, behoort men tot de grote godsdienstige politieke gemeenschap, die de hele wereld moet overwinnen. Daarvandaan hebben we dat fanatieke in het optreden van de Islam. Op de mohammedaanse scholen, die ingericht worden als de scholen met de Bijbel van de zending, wordt onderwezen in de Koran.

Het spreekt wel vanzelf, dat de strijd van de zending tegen de Mohammedanen zeer zwaar is. Een Mohammedaan is haast niet te overtuigen. Het mag een wonder heten, dat eens een mohammedaans belijder, die uren met een zendeling had gepraat, en nadat hij het Nieuwe-Testament had gelezen, tot deze uitspraak kwam: „Ik ben overtuigd, dat Jezus Christus het toch eenmaal zal winnen van de Islam. Hij heeft niet alleen gepredikt, maar ook volbracht, daarvoor zichzelf gevende. Ik las dat Hij opstond uit de doden, dat was Zijn overwinning, die aan 't eind bevestigd zal worden voor het oog van allen, die Hem wederstaan hebben."

Er moet wel een krachtige overbuiging van binnen bij deze man zijn geweest, om zo te gaan wankelen in het geloof aan Mohammed. Wanneer echter de Heere mee komt in de prediking, dan moet het hardste en verstoktste hart wel smelten en ingewonnen worden voor de majesteit van Gods Getuigenis. Zulke gevallen doen zich wel voor al is het heel spaarzamelijk. Een voorbeeld hiervan moge hier volgen.

Na cle laatste wereldoorlog hebben grote gebieden van Indonesië moeten lijden onder de guerilla's. Dat is ook zo het geval geweest op het eiland Célebes, en wel in het zendingsgebied van de Geref. Zendingsbond. Vele christen-Toradja's zijn vermoord of verjaagd. Het Indonesische leger heeft alles in het werk gesteld om de gebieden te zuiveren van die ongeregelde troepen.

Ten zuidoosten van Rantepao ligt het plaatsje Buntao, waar een tamelijke christengemeente is. In Buntao kwam ook een legerafdeling van het Indonesische leger, onder aanvoering van een kapitein. Deze kapitein met zijn manschappen waren mohammedanen uit het Karo-Batakland.

De manschappen moesten worden ingekwartierd en daarom zocht de kapitein het dorpshoofd van de plaats op. Het dorpshoofd was een eenvoudige man, die de Leer van Christus had aangenomen.

„Ik zal voor de regeling zorg dragen, " sprak het dorpshoofd. „Voor ik er echter mee begin, mag ik u dan even wijzen op het gedrag van uw soldaten? Uw manschappen zijn ruw en ongemanierd. Maar nee, laat ik zwijgen, want hoe kan het ook anders: ze hebben immers geen vaste grond voor hun levensgedrag."

De kapitein keek alles behalve opgewekt, en enigszins nors vroeg hij aan het dorpshoofd: „Wat bedoelt u eigenlijk met die vaste grond? "

Toen begon het dorpshoofd te spreken over de tijd, dat hij leefde zonder God in de wereld, ruw en goddeloos, slechts zoekend eigen eer en welbehagen. Maar dat de prediking van een gekruisigde Christus tot hem was gekomen en dat de liefde Gods in zijn hart was uitgestort en hij nu de dingen zocht die Boven waren. Nu kon hij de goddeloosheid niet meer verdragen. Hij moest getuigen tegen cle zonde, omdat cle zonde indruist tegen een heilig wezen, dat met de zonde geen gemeenschap kan hebben. Dat was de vaste grond: het geloof in een drieënig God.

De kapitein stond verbaasd te kijken. De woorden van het eenvoudige dorpshoofd hadden indruk gemaakt.

De inkwartiering verliep vlot en de bewoners van Buntao waren cle soldaten goed ter wille. De kapitein merkte de komende dagen, dat de bevolking bestond uit nette, beschaafde en werkzame mensen. Dat had hij wel eens anders

beleefd. De woorden van het dorpshoofd en het gedrag van de dorpelingen brachten de kapitein tot nadenken.

Er moest een veldprediker komen om hem en zijn manschappen nader in te lichten over het geloof in de Heere Jezus. De prediker deed clat met alle liefde en het gevolg. . . Er wordt verteld, dat de kapitein en zijn manschappen de leer van Mohammed vaarwel hebben gezegd en overgegaan zijn tot het christendom. Als gedoopte christenen zijn ze later teruggekeerd naar het Karo-Batakland.

Wat onmogelijk schijnt bij cle mensen, is mogelijk bij God. Wie zou een Mohammedaan ooit kunnen overtuigen van zijn valse godsdienst?

Wat vermag een eenvoudig, welgemeend woord toch veel. Het vermag alles, als de Heere het gebruiken wil. Maar wat is ook de wandel van grote betekenis! Het uitleven van de bevolking had cle kapitein tot ernstig nadenken gebracht.

De vruchten op het zendingswerk waren niet uitgebleven.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen