Petrus Waldus

ii

Toch wilde de ijverige prediker een openlijke breuk met de roomse kerk vermijden. Hij besloot enkele van zijn getrouwste aanhangers naar Rome te zenden om van de paus zelf een beslissing te verkrijgen.

Toen de afgezanten in Rome aankwamen, werd daar juist een kerkvergadering gehouden. Nu moesten zij hun leer verdedigen en dit deden zij zo voortreffelijk, dat hun grootste tegenstander de dominikaner monnik Walter Alapes met bewondering verklaarde: „Zij hebben geen vaste woonplaats, maar trekken twee en twee rond, barrevoets in wollen klederen, en terwijl zij niets bezitten, maar gelijk de apostelen alles onder elkaar gemeen hebben, volgen zij naakt den naakten Christus."

Toch waarschuwde Alapes de kerkvergadering nadrukkelijk hen niet te erkennen, want, zo zei hij, „Zij beginnen nu op de eenvoudigste manier, omdat zij nog geen vaste grond hebben, maar wanneer wij hun die laten vinden, zullen wij spoedig zelf door hen uit de kerk worden gedreven."

Deze waarschuwing maakte zo n indruk op de meeste bisschoppen, dat zij de afgezanten van Petrus Waldus bevel gaven, zich onmiddellijk aan het verbod van de aartsbisschop van Lyon te onderwerpen.

Petrus Waldus weigerde. Hij wilde God meer gehoorzamen dan de mensen. De aartsbisschop was woedend en verdreef hen uit Lyon. Van nu af trokken zij door het gehele land en het leek of de tijd van de apostelen teruggekeerd was: „Degenen nu, die verstrooid waren door de verdrukking, die over Stefanus geschied was, gingen het land door, sprekende het Woord; en de hand des Heeren was met hen, en een groot aantal geloofde en bekeerde zich tot den Heere." Ver-

acht, versmaad, gehoond en vervolgd, ondanks dit alles werden er velen bekeerd.

Het spreekt vanzelf clat Petrus Waldus het meest aan de vervolging was blootgesteld. Hij trok van cle ene plaats naar cle andere. Van hier af hebben de geschiedschrijvers hem uit het oog verloren. Vermoedelijk is hij over cle Alpen naar Italië getrokken en van daar via Duitsland naar Bohemen O

gereisd. Een oud kroniekschrijver heeft de wijze waarop cle Waldenzen werkten als volgt beschreven: Veel reisden zij als rondtrekkende handelaars door de landen en vonden met hun koopwaren toegang bij rijk en arm. Als zij een huis binnentraden, vroegen zij bescheiden: „Wilt u een ring, een halsdoek, een borduurwerk van mij kopen? " Onder het handelen trachtte cle marskramer de gemoedsaard van zijn klanten uit te vorsen, en als hem ten slotte werd gevraagd, of hij nog meer te koop had, antwoordde hij: „Ja, ik heb nog veel grotere kostbaarheden clan deze, die u gezien hebt, en ik ben bereid, ze u mede te delen, als u mij niet bij cle priesters wilt verraden." Deze belofte werd meestal gaarne gegeven, want cle geestelijkheid had zich in die dagen cloor heers-

zucht en onzedelijke levenswijze gehaat gemaakt. „Wij hebben een juweel, " sprak cle Waldenzer verder, „dat zo helder schittert, dat men in zijn licht God kan zien. Er straalt zulk een vuur uit, dat het het hart in liefde tot God doet ontbranden. Het onschatbare kleinood, dat ik bedoel, is het Woord, waardoor God Zijn Wil openbaart."

Dan haalde cle marskramer uit een verborgen zak of lade van zijn mars een Evangelie te voorschijn en begon daaruit te lezen: cle bergrede, de gelijkenis van de zaaier, van de barmhartige Samaritaan enz. De mensen waren oog en oor, want dit was voor hen zo nieuw, zo onbekend, en toch zo bovenmate kostelijk.

Spoedig werd de vreemde koopman hun een lieve gast. Zij vroegen hem te blijven, om nog meer te horen, en rijk te worden van zijn verborgen schatten.

Zo hebben cle eenvoudige Waldenzen Gods Woord steeds verder uitgebreid. In cle eeuwen die volgden zijn cle vervolgingen losgebarsten. Diep is het er door gegaan, maar God Zelf heeft dit volk van martelaren uit en door geholpen. Dat hun nakomelingen cle God van hun vaderen ook mochten kennen, als het enige nodige. Dan zou het nog niet te laat zijn voor het Waldenzenervolk, met hun roemzuchtige geschiedenis.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen