Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Jaarvergadering Landelijk Verband van Meisjesverenigingen der Gereformeerde Gemeenten

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Jaarvergadering Landelijk Verband van Meisjesverenigingen der Gereformeerde Gemeenten

11 minuten leestijd Arcering uitzetten

Onder voorzitterschap van ds. A. Verhagen is het Landel. Verband van Meisjesverenigingen der Geref. Gem. op 7 mei j.1. te Utrecht in jaarvergadering bijeen geweest.

Wij mogen deze dag wel ten zeerste geslaagd noemen. Behalve het feit dat O O het kerkgebouw aan de Boothstraat vrijwel geheel gevuld was, hebben zeker de behandelde onderwerpen cloor de heren Tj. Molenaar en K. Brouwer veel

aan dit welslagen bijgedragen. Verblijdend was de aanwezigheid van drie onzer predikanten, ds. Elshout, ds. Heerschap en ds. Hegeman; dat is wel op zeer hoge prijs gesteld.

Op dagen als deze wordt zo echt de eensgezindheid en een diep gevoel van bij elkander te behoren waargenomen en het is een groot voorrecht dit te mogen hebben in een tijd waar zovelen los van elkaar leven, alsof we elkaar niet hard nodig hebben.

hard nodig hebben. Om kwart over tien opent ds. A. Verhagen deze bijeenkomst.

hagen deze bijeenkomst. Na het zingen van Ps. 89 : 3 en 4 leest hij 2 Kon. 5 : 1—15 en gaat daarna voor in gebed.

In zijn openingswoord roept de voorz. allereerst de aanwezigen een hartelijk welkom toe en spreekt zijn blijdschap uit over de grote belangstelling. De onderlinge band — aldus de voorz. — is niet verslapt, integendeel!

Er is vooruitgang waar te nemen en vooral is het van zulk een grote waarde, dat de belangstelling van gemeenten en ambtsdragers steeds duidelijker aan de dag treedt.

Van harte hoop ik, dat we op deze dag elkanders stoffelijke en geestelijke belangen mogen bespreken en behartigen.

Het is een voorrecht, dat uw hoofdbestuur gespaard werd.

De kerkeraad van onze gemeente te Utrecht zijn we dankbaar voor het betoonde medeleven en hun medewerking voor deze dag, clie, naar wij wensen, moge staan in het teken van Gods gunst. In het voorgelezen Schriftgedeelte maken we kennis met het dienstmeisje van Naaman de Syriër.

Een Israëlitische, die leefde in cle wereldse en heidense omgeving van deze opperbevelhebber.

Maar in haar hart is er een diepe eerbied van cle God Israëls.

Dat is een les voor ons, om in de omgeving, waarin we leven uit te komen voor de Naam en de zaak des Heeren. Want dat deed dit meisje.

Naaman was melaats. Hoog in stand en rang, maar evengoed onderworpen aan de gevolgen der zonde. Hoewel alles zal aangewend zijn, dit blijft een druk op zijn leven.

Vrijmoedig wijst dit eenvoudige meisje hem op God en Zijn profeet.

Zij komt uit voor haar geloof en laat zien, dat er nog raad is. En er ging kracht van uit, want Naaman maakt er werk van. Wel zoekt hij het eerst bij de koning van Israël, wat aanleiding is tot een conflict, maar tenslotte komt hij toch bij de profeet. Ook daar wordt zijn ontstemming opgewekt, maar op aandrang van zijn knechten. gaat hij deze weg en wordt hij genezen.

Welk een weldaad om van zulk een ziekte te worden genezen.

Dat een eenvoudig meisje de middellijke oorzaak is van zulk een zegen.

Gaat er, in alle eenvoud, van ons leven óók een kracht uit? Is onze invloed ten goede of zo, om anderen af te trekken van de goede weg?

leder krijgt zijn plaats, maar wat doen wij op die plaats?

Gaan wij op in alles en nog wat, of komt in onze handel en wandel iets goeds openbaar.

Er mocht van de plaatselijke verenigingen een kracht en een werking uitgaan als van een zuurdesem.

Laten wij elkander ten voorbeeld en tot steun zijn. Er wordt op ons gelet. Laat clat eenvoudige Joodse meisje ons ten voorbeeld zijn, opdat ook wij anderen de weg mogen wijzen naar die grote Profeet.

Ik hoop, dat er enig nut van deze vergadering mag uitgaan.

Nadat ds. Verhagen zijn blijdschap heeft uitgesproken over de aanwezigheid van drie onzer predikanten, verklaart hij cle vergadering voor geopend.

Zoals gebruikelijk worden telegrammen gezonden aan H.M. de Koningin en aan H.K.H. Prinses Wilhelmina.

De notulen der vorige vergadering worden vastgesteld.

Het jaarverslag laat uitvoerig zien hoe het in het voorbij gesnelde jaar is gegaan.

0.a. wordt de contactvergadering van 23-10-'57 genoemd en enkele jubilea.

Het L.V. wordt gevormd door 34 verenigingen. Hoewel het totaal aantal leden iets minder bedraagt, werden er 278 stuks goederen meer vervaardigd en werd daarmee het aantal 2157 bereikt. Hiermede werden 375 gezinnen geholpen of voor een ander doel bestemd, bijv. het kindertehuis te Nunspeet. Soms werden de goederen verkocht en de gelden gestort in een of ander fonds.

Het finantieel verslag is gunstig; hoewel de kas wel enige versterking behoeft, zal de zo gewaardeerde contactvergadering ook dit jaar weer kunnen doorgaan.

Dit is zo ongeveer het relaas van mevr. Hardon-Kieviet en mej. Slinger, resp. secretaresse en penningmeesteresse van het L.V.

Er volgt dan een verrassend intermezzo voor ds. Verhagen.

1.v.m. met zijn rescent gouden ambtsjubileum had het L.V. van Meisjesverenigingen gewacht tot deze vergadering om zijn geschenk onder couvert aan te bieden.

Dit wordt door twee jonge meisjes gedaan, terwijl mej. W. den Hertog, presidente van het L.V. in hartelijke en goed gekozen woorden zich tot ds Ver-

hagen richt. In haar toespraak betrekt zij ook mevr. Verhagen en mevr. den Hengst-Verhagen, en mej. den Hertog gewaagt van de jarenlange en hechte vriendschap tussen de fam. Verhagen en haarzelf.

Zichtbaar bewogen dankt ds Verhagen het Landel. Verband voor zoveel liefde. Hoewel hij gevoelt, dat zijn krachten afnemen, kan hij zich aan de jeugd der Gemeenten niet onttrekken.

Hem wordt toegezongen Ps. 20 : 1.

Als eerste spreker voor deze dag behandelt dhr. T. Molenaar nu zijn onderwerp: „De verloren zoon van het Oude Testament, " Manasse, de zoon van Hiskia.

De naam Hiskia wordt met ere vermeld, van hem lezen we dat hij de deuren des tempels opende.

Manasse is dus opgevoed in een godsdienstig gezin. Maar hoewel cle Heere genade verheerlijkt in de lijn der geslachten, is zij geen erfgoed; zij moet persoonlijk ervaren worden.

Het leven van Manasse was geheel anders. Hij richtte de altaren en cle hoogten weer op! Hij deed Israël dwalen nog erger dan cle heidenen en hoewel God tot hem sprak cloor cle mond Zijner profeten, het was vergeefs.

En toch zou hij tot bekering komen, hoe gruwelijk zijn daden ook waren.

Want de Heere treedt hem in de weg en dat is niet te weerstaan.

De vijand, Assyrië, komt aan en overwint Israël.

Hoewel Manasse vlucht, hij vlucht eigenlijk voor de Almachtige, wordt hij gegrepen en in koperen ketenen geklonken. Maar dit werden hem touwen der liefde.

De kerker van Babel en de koperen ketenen werden in Gods hand het middel tot bekering. „Toen bad hij ernstig."

Een zakelijke verbetering is heel wat anders clan waarachtige bekering.

Hij vernederde zich zeer voor de God zijner vaderen; de herinnering aan zijn vaderen doet hem denken aan God.

Als wij het gebed van Manasse in de apokriefe boeken lezen, zien we een heel verschil met Davids boete in Ps. 51. Spreker is het met clat gebed in cleze boeken dan ook heel niet eens en gelooft er niets van dat deze gezwollen taal van Manasse, in zijn ootmoedige toestand is.

Wijlen ds. Veldkamp is er nog niet zo zeker van, dat Manasse's bekering echt was.

Maar andere theologen en ook onze predikanten twijfelen er niet aan.

Het gebed van Manasse wordt verhoord, hij wordt in eer hersteld om goed te maken wat verdorven was en zijn volk weer terug te brengen in cle wegen des Heeren.

Hij nam de vreemde goden weg, brak cle hoogten af, richtte de altaren des Heeren op en vermaande het volk de Heere te dienen.

Het begin van MUnasse was niet zo mooi en wij kunnen een parallel trekken met ons eigen leven, zoals wij clat in Rom. 3, in Gods Woord, getekend zien. Zelden komen mensen op precies dezelfde plaats tot bekering. De wegen en cle omstandigheden zijn zeer verschillend.

Hoe zwaarder cle zonde, hoe zwaarder de aanvechting. De weg der bekering begint waarlijk niet met blijdschap, " want strijd, twijfel en droefheid spelen een grote rol.

Met de vraag of de aanwezigen iets var} hun eigen leven vinden in dat van Manassa, speciaal waar het gaat om zijn bekering, en met de waarschuwing, er toch op te letten dat er zoveel dingen zijn die op bekering, gelijken en het niet zijn, en dit te mogen onderkennen, besluit dhr. Molenaar zijn onderwerp, dat met veel belangstelling werd beluisterd.

De vergadering wordt nu geschorst tot twee uur en dit gedeelte wordt gesloten met dankzegging door ds. M. Heerschap, nadat gezongen is Ps. 68 : 10 en 17.

Direct na de heropening der vergadering om twee uur, begint dhr. Molenaar met het beantwoorden der talrijke vragen. De antwoorden zijn beknopt en duidelijk en zeker wel tot tevredenheid der vraagstelsters.

Het tweede onderwerp, in te leiden door dhr. K. Brouwer heeft als titel: „Het algemeen aspect van de opvoeding."

Dhr. Brouwer begint te zeggen, clat tegenover het algemeen aspect uiteraard het speciale staat.

Wat is nu het algemeen aspect?

Wie moeten wij opvoeden? Het kind. Als spreker een definitie zou willen geven van cleze opvoeding, zou hij het ongeveer zo willen zeggen: „Leiding geven, opdat het kind later zijn taak vervuile, zoals God dat vraagt."

Opvoeding kan materialistisch zijn: als ik maar dit, als ik maar dat....

Wat is uw doel in uw leven? Als ik clat weet, weet ik wie U bent.

Vervolgens kennen we ook cle Staatsopvoeding. Alles om de Staat! Dat zagen we destijds bij Hitier en nu bij Rusland. De Staat is nr. 1, ze is het doel van de opvoeding.

In de derde plaats is er cle humanistische opvoeding. Einddoel is de mens.

Spreker tekent Kees Boeke als een humanist maar een die cle Bijbel kent als geen ander, gevaarlijk in cle omgang is en de Bijbel volkomen uit z'n verband rukt.

Spr. heeft enkele malen met Kees Boeke gesproken, hij is een man van de evolutie-leer, iemand die schouderophalend aan cle persoon en het leven van Jezus voorbijgaat.

Maar dan in cle vierde plaats de Christelijke opvoeding met als doel: de ere Gods; met als middel: Gods Woord.

Naar dat Woord moet geleefd en opgevoed worden. Wanneer wij vragen: „Kunnen we dat? " clan is het antwoord neen", maar op de vraag „moeten wij het? " is het antwoord „ja"!

Uitvoerig gaat dhr. Brouwer op dit onderwerp in en wijst o.a. op het harmonisch geheel van liefde, gezag en verantwoordelijkheid in cle taak der opvoeding.

Ook spreekt hij over karakters, die het veelal zo moeilijk hebben.

Tenslotte wordt de toespraak van dhr. Brouwen, die naar zijn eigen zeggen slechts een greep hier en een greep daar bedoelt te zijn, een woord van hart tot hart, waarin hij o.a. de juiste verhouding en het juiste onderscheid van liefde en sexualiteit in het leven van jonge mensen op kostelijke wijze tekent.

Ook op dit onderwerp komen veel vragen, waarvan de antwoorden cle „vakman", maar voor alles cle mens in deze spreker doen zien.

Het slotwoord wordt gesproken cloor mej. W. den Hertog, presidente van het Landel. Verb.

Wellicht, aldus mej. den Hertog, zult U zeggen: het slotwoord zal wel weer zo'n beetje hetzelfde zijn. Maar ik wil U, evenals vorige jaren toch weer wijzen op de altijd zelfde noodzakelijkheid van het gebecl en de ware bekering.

De gewoonte om te bidden mocht een echte behoefte worden, want de gewoonte op zichzelf is goed. En echt, de dienst des Heeren valt altijd mee. Ik wens U die vrijmoedigheid toe om de vinger hier en daar bij 's Heeren Woord te leggen en uit de drang van uw hart te zeggen, dat de Heere èn hier èn daar

in Zijn Woord het toch Zelf is, Die zegt, wat we er lezen. De dienst des Heeren leidt op; de zonde is een hellend vlak.

En wat ik U vragen wil; denk ook eens om de eenzamen, die het soms zo nodig hebben, dat er eens iemand naar hen omziet.

Na ds. Verhagen hartelijk te hebben bedankt voor zijn leiding, de sprekers voor hun onderwerpen en het bestuur voor de eensgezinde samenwerking, verzoekt mej. den Hertog te zingen Ps. 135 : 2 en 8.

Deze jaarvergadering is daarmee ten einde en wordt met dankgebed door ds. C. Hegeman gesloten.

Dit artikel werd u aangeboden door: Jeugdbond Gereformeerde Gemeenten

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 23 mei 1958

Daniel | 8 Pagina's

Jaarvergadering Landelijk Verband van Meisjesverenigingen der Gereformeerde Gemeenten

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 23 mei 1958

Daniel | 8 Pagina's