Om de christelijke krant

In ons land wordt door slechts 250.000 gezinnen een christelijk dagblad gelezen en in meer dan drie miljoen een neutraal blad volgens de geref. predikant ds. E. de Vries uit Amsterdam-West.

RONDKIJK

In het Geref. kerkblad schreef hij over „Ontstellende cijfers." Hij verzocht hen, die van oordeel zijn dat de protestantse bladen zo „slecht zijn", hun bezwaren kenbaar te maken. „Misschien kunnen wij er met elkaar wat aan doen" aldus ds. de Vries, die voorts wijst op gemakzuchtigheid en dat men zo spoedig zegt: „Dat blad ligt me niet, basta, een ander." We weten niet of de cijfers juist zijn, maar zeker is, dat de Christelijke dagbladen verre in de minderheid zijn t.o. de neutrale. Dat is zeer bedroevend. Zo gemakkelijk en zonder te realiseren wat men doet, abonneren christelijke gezinnen zich op een neutrale krant, met verderfelijke feuilletons, verleidelijke strips om van het andere niet te spreken. Men maakt er zich dan af door te zeggen, ik lees alleen wat me aan staat, ik lees die krant om het nieuws, maar ondertussen brengen we die krant in onze gezinnen en nemen onze kinderen er wél nota van. Ook van het bioscoop-en filmnieuws, van de voetbal-, van vele andere sporten en van zoveel andere din-»-gen s/Trv meer, die ik nu verder niet nader zal omschrijven.

En nu is het waar, dat aan een christelijk dagblad dikwijls vele bezwaren kleven. De Christelijke dagbladpers brengt ook veel zaken naar voren, die in strijd zijn met de belijdenis en met Gods dierbaar Woord. Zo las ik in een van onze chr. dagbladen onlangs in een archëologische verhandeling zonder commentaar, dat de wereld zo en zoveel miljoenen jaren bestaat, waar ieder christen zich toch aan moet stoten. De sport — al is dat dan niet op zondag — wordt er in woord en beeld in verheerlijkt en zo zou ik nog meer voorbeelden kunnen noemen. Zo zijn er, die tot de conclusie komen, dan abonneer ik me maar op een neutraal dagblad, maar daarmee haalt men dan zéker de wereld in huis! Wij achten het één niet goed maar het andere ook niet juist. Laten de lezers van een chr. dagblad, wanneer zij in de redaktionele kolommen iets vinden dat strijdig is met Gods Woord en Wet, de moeite nemen in hun pen te klimmen om de redaktie van het betreffende blad hierop te wijzen. Geloof maar, dat de redaktie daar nota van neemt! Misschien schouderophalend, uit ervaring weet uw rondkijker, dat ze er rekening mee houden. En dat moet niet één lezer doen, maar tientallen; hoe meer reacties, des te meer indruk het zal maken. De uitgifte van een dagblad is een dure zaak, er is een investering van miljoenen aan machines, materiaal, redaktieen expeditiekosten voor nodig. Dat weten velen niet; de chr. dagbladpers heeft dus de steun van de Christus-belijders wel nodig. Jammer is alleen, dat de chr. dagbladpers „elk wat wils" tracht te geven om de massa te trekken, waardoor het tot een vervlakking komt. Bemerkt men dit, b.v. in een bepaald artikel, dan moet men o.i. niet direct bedanken als abonné en een ander blad nemen, maar de redactie hierop wijzen. Men is gevoelig voor het verlies van abonnees en tevens kan het uitwisselen van meningen een uitwerking ten goede hebben.

Zélf een dagblad uitgeven naar eigen richting is tegenwoordig een bijna onmogelijke zaak. Om een paar voorbeelden te noemen: de Staatkundig Gereformeerde Partij, die toch wel een flinke groep aanhangers heeft onder de diverse kerkelijke richtingen, kan er niet toe komen. Het stuit af op de geweldig hoge kosten. Een ander voorbeeld is, dat het christelijk Zeeuws Dagblad, dat hoofdzakelijk in Zeeland verschijnt, het niet kon bolwerken. Onlangs is associatie gezocht met het neutrale Algemeen Dagblad, wat naar wij vernemen, nogal tot oppositie bij de lezers aanleiding heeft gegeven. Het algemene nieuws uit het Algemeen Dagblad, ook de strips en feuilletons worden in de edities opgenomen; voor het „christelijke" in het Zeeuws dagblad is maar een kleine plaats ingeruimd. Zo heeft dit christelijk Zeeuws dagblad een geheel ander cachet gekregen en er komen nogal eens zinsneden in voor, die minder oirbaar zijn. Hieruit blijkt hoe moeilijk het soms is een chr. dagblad op de been te houden. Waarom men nu juist met het Algemeen Dagblad is aangespannen en niet met Trouw of De Rotterdammer is ons een raadsel, maar het is zo.

We kunnen niet buiten een krant, we moeten nu eenmaal van hetgeen om ons heen gebeurt en ook van het wereldgebeuren op de hoogte blijven. Ook uit zakelijk oogpunt, op gebied van advertenties en dergelijke, hebben we een krant nodig. Het komt er echter wel opaan wat we lezen, en welke krant we dagelijks op tafel brengen. We hebben daarin onze christelijke plicht, onze verantwoording voor ons en onze gezinsleden. Het blijft moeilijk om een goede richtlijn aan te geven, omdat er aan het chr. dagblad ook vaak wat mankeert. Maar een neutrale krant op tafel moeten we zeker veroordelen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen