Voor onze Knapenverenigingen

1 Samuël 12.

Nu de Heere door de feiten heeft aangetoond, dat Saul Zijn gezalfde is, en Saul als koning is ingehuldigd, acht Samuël de tijd gekomen om terug te treden als rechter (d.i. een deel van zijn ambt, zie „Daniël" van 7 oktober 1960 en van 2 december 1960). Hij blijft zijn hele leven lang richter (1 Sam. 7 : 15), maar van nu af aan ligt de nadruk meer op zijn taak als profeet. De taak van rechter gaat over op de koning, die hier in Gilgal is (zie 1 Sam 11 : 14 en 15) en die nu de leiding op zich zal nemen. Samuël is immers al oud (zie 1 Sam. 8 : 5). (vers 1 en 2).

Hoe heeft Samuël gericht? Is er iemand, die hem van onrecht kan betichten, of kan zeggen, dat hij voor geld zijn ogen heeft toegeknepen, om het kwade niet te zien? (zie Exodus 23 : 8 en Deut. 16 : 19) (vers 3).

Het volk spreekt Samuël hiervan vrij (vers 4) en Samuël roept de Heere en koning Saul tot getuigen, dat — naar het volk gesproken heeft — in hem (= Samuël) geen onrecht is gevonden (vers 5).

Samuël wijst er op, dat de Heere het volk uit Egypte heeft gebracht door Mozes en Aaron (vers 6). Heeft de Heere niet enkel goed en recht gedaan? (vers 7 en 8). Maar wat heeft het volk daartegenover gesteld, anders dan kwaad en onrecht? Is een greep uit de geschiedenis niet voldoende om dat te bewijzen? Was Israël niet telkens ontrouw? Moest daar dan geen straf op volgen? En heeft de Heere, als Israël berouw toonde, geen uitkomst gegeven? Heeft de Heeere ook hem, Samuël, niet gebruikt om de Filistijnen voorgoed te verslaan (zie 1 Sam. 7 : 13) ? (vers 9 t/m 11).

Niettemin vroeg het volk om een koning, toen Nahas het volk bedreigde. Was God toen niet meer bij machte om te verlossen? (vers 12).

De Heere heeft de wens van het volk ingewilligd (vers 13). "Wanneer volk en koning de Heere vrezen en gehoorzamen, zal het goed gaan. Zo niet, dan zullen zij het ondervinden dat, wie God verlaat, smart op smart heeft te vrezen (vers 14 en 15). Wat dat zeggen wil, zal het volk onmiddellijk ondervinden: et is nu de tijd van de oogst (mei, juni). Regen en onweer behoren in Kanaan in dit jaargetijde tot de uitzonderingen en komen eigenlijk slecht van pas (zie Spreuken 26 : 1), maar God zal beide terstond doen komen als bewijs van Zijn ongenoegen over de begeerte van een koning, zoals die tot uitdrukking is gekomen, n.1. uit Godsverwerping. God doet, wat Samuël vraagt (zie Psalm 99 : 6). (vers 16 en 18).

Dit kennelijke ingrijpen van God brengt het volk tot schuldbelijdenis. 1 Sam. 8 : 19 zegt, dat het volk het niet wilde bekennen, maar nu zegt het wèl, dat het een groot kwaad heeft gedaan door inplaats van God, een koning te willen (vers 19).

Samuël antwoordt, dat er geen aanleiding voor vrees is, als het volk de Heere maar dient (vers 20) en niet de afgoden (ijdelheden), die niets baten en niet kunnen verlossen (vers 21).

En waarom laat God Zich nu met Israël in? Alleen om Zijns Naams wil (vers 22). Samuël wenst getrouw te zijn: hij blijft voor het volk bidden (vers 23) en dringt er op aan, de Heere te vrezen (vers 24), anders zal het volk zijn straf niet ontgaan.

Vragen:

1. Welke grote voorbidder heeft eens gezegd: „Wat zult Gij dan met Uw grote Naam doen? "

2. Bij welke gelegenheid was dat, wat was er het gevolg van en wat valt hieruit te leren?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen