Het Onze Vader" voor protestant en roomskatholiek

RONDKIJK

Er komt weer wat nieuws in de kerkelijke liturgie: protestanten en rooms-katholieken zullen voortaan hetzelfde „Onze Vader" kunnen bidden. De Nieuwtestamentici van het Nederlands Bijbelgenootschap zijn met de katholieke Bijbelstichting St. Willebrord tot overeenkomst gekomen betreffende een vertaling, waarin volgens hun zeggen „de beste aspecten van de reformatorische en de roomse vertaling zijn verwerkt." Het „Onze Vader" zal nu voortaan worden genoemd: „Gebed des Heeren met lofprijzing." Dit, omdat de roomsen de doxologie (d.w.z. de lofprijzing der H. Drievuldigheid aan het eind van het gebed) niet gebruiken.

Wij geven — alvorens wij er onze mening over zeggen — hieronder eerst de vertaling zoals die door het N.B.G. en de R.K. Stichting officieel is aanvaard.

GEBED DES HEREN MET LOFPRIJZING

Onze Vader die in de hemel zijt, uw naam worde geheiligd, uw koninkrijk kome, uw wil geschiede, op aarde zoals in de hemel. Geef ons heden ons dagelijks brood, en vergeef ons onze schulden zoals ook wij onze schuldenaars vergeven, en leid ons niet in verzoeking maar verlos ons van de boze. Want van u is het koninkrijk en de kracht en de heerlijkheid in eeuwigheid Amen.

De lofprijzing wil men door een tussenruimte gescheiden laten om te doen zien, dat beide delen gescheiden zijn. In een chr. dagblad lazen we, dat er over het „protestantse" slot, de lofprijzing, uitvoerig gesproken is. In het Lucas-evangelie komt het niet voor en in de Nieuwe Vertaling staat deze lofprijzing tussen haakjes, om aan te duiden dat hij lang niet in alle manuscripten voorkomt.

Wie het nieuwe gebed goed leest zal opmerken, dat er

nogal wat veranderingen in zijn aangebracht. Allereerst valt op, dat in de aanhef niet meer het woord „hemelen" maar „hemel" gebruikt wordt. In enkevoudige vorm dus. Onze Statenvertalers hebben de meervoudsvorm aangebracht omdat die in het Grieks voorkomt. En in de kanttekening wordt daarover gezegd: De oorzaak waarom dit de derde hemel genaamd wordt is, omdat de lucht tot de eerste hemel gerekend wordt; de zichtbare hemel, waarin de sterren zijn de tweede en de hemel boven al de hemelen de derde." De apostel Paulus spreekt in 2 Cor. 12 : 2 „dat de zodanige is opgetrokken geweest in de derde hemel, dat is waar de Drieënige God Zijn majesteit en heerlijkheid allermeest openbaart." Unaniem waren de partijen van oordeel, clat het enkelvoud hemel, de bedoeling juist weergaf.

In de godgeleerde werken van D' Espagne (1671) weerspreekt deze de Engelse overzetting op de enkelvoudige vertaling hemel inplaats van hemelen. Hij zegt hiervan: Waarom vertaalt men de woorden niet, zoals ze in de grondtekst staan? Het meervoud „de hemelen" drukt veel beter uit de uitbreiding van Gods macht, die wij in het gebed verzoeken. Het geeft te^ kennen, dat alle hemelenW Iiem ten dienste staan om ons te helpen. De regen, de wind, de lucht in de eerste hemel, de zon, de maan, de sterren in de tweede hemel en dan de derde hemel, waarin ook de engelen zijn. Christus spreekt nooit van het koninkrijk des hemels, maar altijd van het koninkrijk der hemelen. Eén. evangelist gebruikt het woord koninkrijk der hemelen zelfs 36 maal.

Verder heeft men gewijzigd „uw wil geschiede gelijk in de hernel alzo ook op de aarde" in: „op aarde zoals in de hemel." Dat is dus een omzetting: eerst aarde, dan hemel. Het „gelijk ook" heeft men vertaald met „zoals ook, " naar men voorgeeft om het spraakgebruik aan te passen. Dat „zoals ook" heeft men eveneens aangebracht in de bede „gelijk ook wij vergeven onze schuldenaren." Daar heeft men nu van gemaakt; „zoals ook wij onze schuldenaars vergeven." De uitgang s vindt men mooier, waarom men het beter achtte voortaan te spreken van „schuldenaars, " ofschoon de roomsen voorheen ook van schuldenaren in het gebed spraken. Het „leid ons niet in bekoring" van de roomsen is nu geworden zoals wij het hebben: „leid ons niet in verzoeking." Dat zou natuurlijk al te gek geweest zijn, om het zó „rooms" te laten! Wie dit herziene „Onze Vader" leest, zou kunnen zeggen, zijn die kleine veranderingen nu zo erg? We hebben aangetoond, hoe serieus onze vaderen een juiste vertaling namen en hoe gevaarvol die afwijkingen kunnen zijn. Hier komt het protestantisme tot een compromis met Rome. Het Nederlands Bijbelgenootschap — hoeveel waardering wij daar overigens ook voor hebben — gaat met Rome aan een tafel zitten; men heeft dat al meer gedaan, denk maar aan de colportage met roomse en protestantse Bijbels. Op velerlei gebied tracht men bij Rome in het gevlei te komen; roomse priesters staan tegenwoordig op protestantse kansels. Kort geleden nog werd voor een zeker doel een bazar georganiseerd door een dominé en een pastoor. Rome blijft echter Rome en verandert nooit. Het is verraad aan de reformatie, verraad aan de martelaren die goed en bloed veil hadden in hun strijd tegen het roomse onen bijgeloof en daarvoor hun leven moesten laten op brandstapel en schavot. Meer dan ooit geldt de leus: Protestanten, let op uw zaak!

Rondkijker.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen