Een rubriek voor en van onze jeugd

Jullie denken natuurlijk in dit nummer de uitslag van onze puzzel-wedstrijd te vinden, maar dan moet ik jullie al direct teleurstellen, want je zult er tevergeefs naar zoeken. Hoe komt dat toch? , hoor ik jullie al vragen. Wel, dat zal ik je proberen duidelijk te maken. Jullie hebben nu allemaal vakantie nietwaar? Wel de mensen, die , , Daniël" maken willen ook graag een poosje vrij hebben. En wij willen precies om de veertien dagen ook ons krantje hebben. Om nu ons een plezier te doen, worden de Daniëls al eei'der gedrukt en klaar gemaakt om gepost te worden. Ik zit deze bladzijde te maken op 12 juli en nu heb ik nog niet alle inzendingen van puzzel 10 binnen, dus weet ik nog niet wie de gelukkige winnaars zijn. Jullie zullen dus nog twee weken geduld moeten hebben. Ik vind het ook jammer want ik ben ook erg nieuwsgierig, maar daar is eerlijk niets aan te doen.

Zijn jullie allen overgegaan op school of geslaagd? Ja, nu dan mag ik je wel feliciteren en dan nu vakantie vieren. Trekken jullie er nog op uit? Weet je wat ik zo prettig zou vinden als ik eens wat leuke opstellen kreeg over je vakantie-ervaringen. Dat heb ik wel eens meer gevraagd, maar toen waren er erg weinig reacties. Doe het dan nu eens, je mag er gerust een mooie duidelijke foto bijdoen, dan zet ik die er ook bij. Is dat afgesproken?

DES CHRISTENS WRAAK (slot)

„Voor Allah!", „Voor Christus", zo klinkt het in 't veld, bij 't trappelen der snuivende paarden. En vreselijk is der kartouwen geweld, en vrees'lijk het flikk'ren der zwaarden.

En bij der kanonnen ontzettende gloed vermengt zich der Turken en Christenen bloed. En pal als een muur, als een leeuw onversaagd staan moedig de scharen der vromen. De Pacha, te dicht in de rijen gewaagd, wordt bloedend gevangen genomen; En straks naar de tent van de ridder geleid vindt zacht de gewonde zijn leger gespreid.

Bij 't schemerlicht der veldflambouwen lag Ali Pacha zwaar gewond, De handen op de borst gevouwen, en 't sneeuw der doodskleur om de mond. En trouw'lijk in zijn arm gehouën hield ridder Czerni 't matte hoofd, Dat, van zijn diadeem beroofd, een brede wonde liet aanschouwen, Diep in de schedel ingekloofd; en ijlings worden zwachtelbanden, En zalf en kruiden toebereid, die Czerni zelf met eigen handen In tedere meedogendheid, de Pacha om de schedel vleit. En dag en nacht, zo trouw als teder met 's lijders noden diep begaan Zit Czerni bij zijn ziekbed neder en spreekt van geen vergelding w7eder; Maar biedt hem zo getrouw als teder, de troost van Jezus Christus aan. En, schoon zijn lippen zijn gesloten door bloedverlies en wondesmart, De Pacha voelt het diep in 't hart, wat balsem hem wordt ingegoten. Zoals hem nooit ten dele werd. En menigmaal zijn ogen vlieten Van tranen, uit een ziel geweld, die 't nimmer moog'lijk had gesteld. Dat ze ooit die laaf'nis zou genieten; de laaf'nis, die de liefde biedt, Wanneer zij 't hart zelfs van haar hater, met stromen drenkt van levenswater, Wier bron aan Golgotha ontvliet. En nu hoe meer zijn krachten zinken, Verwonnen door het koortsgeweld, hoe meer van vreugd zijn ogen blinken, Hoe meer zijn ziel verlangt te drinken van 't heilsap, dat aan 't kruis ontwelt. En eind'lijk als het doodsuur nadert, Verheft de zieke zich in 't bed,

En spreekt tot allen daar vergaderd: „Uw Heer is meer dan Mohammed.

Hij is de waarheid, Hij is 't leven mijn ziel geen and're helper ziet. Want zulk een liefd' in 't hart te geven, o neen, dat kan Mohammed niet. In marmer, ruiters en in paarden, in oorlogsvuur en heldenzwaarden Is Mohammeds gewaande macht; maar zondaars uit de dood te lossen Is meer dan macht van vuur en rossen, Wie dat vermag heeft eeuw'ge kracht". Zo sprak hij; ruglings neergezegen vouwt hij de handen biddend saam; En weldra hemelwaarts gestegen, ontvlucht zijn geest in Jezus Naam.

Zo, Emmy, eindelijk dan de laatste aflevering van je lange gedicht; zo'n lang gedicht heeft nog nooit in ons blad gestaan. ïk hoop dat al onze lezers het erg mooi gevonden hebben. En dan nu een klein verhaaltje van Riet de Meulmeester uit Middelburg. Ze heeft erboven gezet:

ONDER SCHOOLTIJD

't Is bijbelles. Juf vertelt. Stil luisteren de kinderen. Jan luistert ook. 't Is ook zo mooi. Het gaat over: Het dochtertje van Jaïrus. Jaïrus zijn dochtertje is zo ziek.... zo vreselijk ziek. Opeens hoort hij dat de Heere Jezus in de stad is gekomen. En wat doet Jaïrus? Hij gaat onmiddellijk naar de Heere toe. Zo vertelt Juf de hele geschiedenis. En als Jan dan op het laatst hoort dat de Heere dat dochtertje weer levend maakt, denkt hij, zou dat nu ook nog kunnen? Dat moet hij toch eens aan zijn moeder vragen. „Pakken jullie nu maar je rekenwerk", hoort hij de juffrouw zeggen. Iedereen doet het, Jan ook, maar hij doet het erg langzaam. Hij moet maar steeds blijven denken aan het verhaal van de Juf. Juf weet niet wat ze denken moet, dat die knappe Jan nu zoveel fouten in z'n werk heeft. Als eindelijk de school uitgaat, rent Jan naar huis. Thuis vraagt hij het aan moeder. „Ja", zegt moeder, „dat kan nu ook nog". Verwonderd kijkt Jan zijn moeder aan. „En ik heb het nog nooit gehoord", zegt hij dan. „Juist", zegt zijn moeder, „en toch kan het gebeuren, maar het komt tegenwoordig niet meer veel voor, dat een dode zondaar levend gemaakt wordt". En dan gaat ze op een heel eenvoudige manier vertellen aan Jan hoe de mens bekeerd wordt. Het is wel moeilijk voor de kleine Janneman, en toch begrijpt hij het.

Die middag gaat hij weer naar school; juf geeft moeilijke sommen op, maar Jan maakt er nu geen enkele fout in. Dan weet juf weer niet, wat ze ervan denken moet. Ze is het nooit te weten gekomen ook.

Dit was nu eens een mooi opstel voor onze kleintjes. Jullie moeten altijd goed luisteren naar de juf of de meester en het thuis altijd maar navertellen. Zeg Riet, jij wil je opstellen graag terug hebben hè? nu dat kan hoor, maar dan moet je wachten tot ik ze allemaal geplaatst heb. Ik zal ze zuinig bewaren voor je. Zo luitjes, ik denk, dat onze ruimte wel aardig vol is. Ik moet voor dit keer ophouden. Ik wens jullie nog een heel prettige vakantie en je weet nu wat we afgesproken hebben: Ik krijg dus een vlot verhaal over je vakantiewederwaardigheden. Doe je best.

C. DE BODE

Ten Ankerweg 21 - Tholen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen