Levensgeluk en levensaanvaarding

3.

Nu allereerst iets over onze houding tegenover de ongewenste omstandigheden. Hierbij zou ik graag van aanvaarding spreken. Wat is aanvaarding? Als ik aan U zou vragen of U daarvoor een ander woord wilt geven, dan zouden velen waarschijnlijk aan berusting denken. Deze twee woorden worden veel door elkaar gebruikt. Zo spreekt ook psalm 43 van berusting: „berust in 's Heeren welbehagen." Hier wordt berusting in de goede zin gebruikt, maar dikwijls heeft het ook een andere betekenis. En dan is berusten geen goede houding. Iemand die niet in het bestaan van God gelooft, die geen bepaalde leiding in zijn leven ziet, berust in zijn lot, zijn levenslot, het noodlot. Het overkomt hem en hij legt er zich bij neer, hij berust erin omdat er toch geen andere mogelijkheid is. Maar iemand die de Bijbel als Gods Woord aanvaardt, zoals wij hopelijk allemaal doen, kan niet berusten, mag niet berusten. Want de Heere zelf leidt ons leven, ook als het moeilijk is. En Hij heeft een bepaalde bedoeling met die leiding, al kunnen wij die vaak niet zien. We mogen en moeten leren ons leven in een vrijwillige overgave aan Zijn leiding te aanvaarden, al druist dit tegen ons hele zondige bestaan in. Dat is een aktief strijden en bezig zijn, terwijl berusting iets passiefs is: een doffe gelatenheid. En

door die aanvaarding, in vertrouwen op Gods leiding, kunnen we gelukkig zijn.

Nu ik iets gezegd heb over de woorden geluk en aanvaarding, wil ik wat meer op het leven zelf en op ons mens-zijn ingaan. Toen ik zo'n jaar of zeventien, achttien was, was ik het leven, zoals iedereen op die leeftijd, wel eens flink zat. En dan kun je je de gekste dingen bedenken. Je wilt alles zijn, behalve mens. Ik dacht: „Als ik zou mogen kiezen, wat zou ik dan willen zijn? Een plant? Nee, want die staat altijd op één plaats en kan ieder moment doodgetrapt worden zonder zich te kunnen verdedigen. Nee, ik zou een vogel willen zijn. Heerlijk vrij in de ruimte." Dat verlangen naar vrijheid is een puur menselijke trek. Iedereen wil vrij zijn, vooral innerlijk vrij. En dat kan zoals wij hier leven. Maar het heeft alles te maken met onze houding tegenover het leven. Sommige mensen willen zich wapenen tegen verdriet. Dat kan niet. Ja, het kan misschien wel, maar als een mens zich afsluit voor verdriet, sluit hij zich daarmee ook af voor blijdschap. Want blijdschap en verdriet komen door een en dezelfde deur binnen. Als een vrouw zich in liefde

geeft aan een man, dan opent zij daarmee voor beiden de deur naar het huwelijksgeluk, maar tegelijkertijd opent zij met diezelfde deur de weg naar het verdriet, b.v. de ander misschien eens te moeten missen. Het ouderschap geeft een vader en moeder vreugde en geluk, maar ook vaak verdriet en zorgen. Nu kan iemand uit angst voor het verdriet de deur naar het geluk voor zich gesloten houden, waarmee hij een eenzaam en ongelukkig mens is.

Wanneer we dus gelukkig willen zijn, dan is het nodig dat we de deur naar de ander en naar de anderen open houden. Doen we dat niet en sluiten we ons op in onszelf, dan zijn we niet echt mens, want een mens is mede-mens. En dat is naar twee kanten. Ons leven heeft zin en betekenis nodig. En dat kan alleen maar als er andere mensen zijn. We willen in ons leven wat voor anderen betekenen, anders voelen we ons nutteloos. En aan de andere kant hebben wij zelf waardering van de anderen nodig. Dat is een menselijke behoefte. We willen b.v. dat ons werk gewaardeerd wordt, anders is het erg moeilijk om het te blijven volhouden.

Wil een mens dus gelukkig worden, dan mag hij zich niet in zichzelf opsluiten en daarmee afsluiten voor de ander, omdat hij enerzijds wat voor hen wil betekenen en anderzijds hun waardering voor zijn eigen leven nodig heeft.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen