Drie in één

De vergadering van de Wereldraad van Kerken in de Zweedse stad Uppsala behoort weer tot het verleden. Volgens de krantenverslagen kwamen de politieke en sociale vragen nogal naar voren. We hadden soms de idee dat we een vergadering van de Verenigde Naties bijwoonden.

Zodra de rapporten verschenen zijn moeten we misschien onze indrukken wijzigen. Nu is het wel duidelijk dat de kerk niet onverschillig mag staan tegenover de geweldige vragen van onze tijd. De nood in Vietnam, Biafra en elders mag ons niet onverschillig laten. Het christelijk geloof is betrokken bij de politieke en sociale vragen, maar direkt moeten we dan de vraag stellen: Komt daarbij ook inderdaad de Schrift ter sprake?

In Uppsala is veel gesproken over vernieuwing vanuit het Evangelie, maar de vraag is: Wat verstaat men onder het Evangelie? En hoe wordt de prediking van de komst van Gods Koninkrijk betrokken op de verhoudingen van deze wereld?

Heeft Uppsala inderdaad gesproken vanuit de volheid van het bijbels getuigenis? We vrezen, afgaande op de berichten in de pers, dat de horizontale relaties, de verhoudingen tussen rassen en volkeren, de verhoudingen van mens tot mens een dusdanige aandacht gekregen hebben dat de vertikale lijn, de relatie tot God, de bekering tot Hem en het geloof in de Christus der Schriften nagenoeg uit de gezichtskring verdwenen is. In de slotboodschap is het alles solidariteit, vernieuwing, waardigheid van de mens, en broederschap wat de klok slaat.

Dat het evangelie een crisis teweeg brengt en dat de komst van Gods Koninkrijk niet alleen heil brengt, maar ook het oordeel, klinkt nauwelijks of in het geheel niet door in de boodschap van de Wereldraad.

Men krijgt de indruk dat de ontwikkeling van de samenleving naar een leefbaar bestaan, naar meer vrijheid, rechtvaardigheid en menselijkheid gezien wordt als de realisering van het Koninkrijk Gods. Dat is in strijd met de bijbelse boodschap.

Wat denkt U van de Christus?

In dit verband willen we nog even het woord geven aan Prof. dr. B. J. Oosterhof die in „De Wekker" van 19 juli een kritische beschouwing geeft op de besprekingen in Uppsala. Hij schrijft onder meer:

„Wanneer in de Wereldraad de vraag gesteld wordt: wat dunkt u van de Christus? worden vele antwoorden gegeven. De een houdt Hem voor de Zoon van God, de Redder van zondaren, de ander — en dat getal is veel groter — ziet in Hem slechts een mens, een godsdienststichter, een wereldvernieuwer, een sociaal hervormer. En als men vraagt naar het evangelie ontstaat een babylonische spraakverwarring. Want wat gelooft men in werkelijkheid nog van het evangelie? De een misschien iets meer dan de ander. Maar velen hebben er al zo veel uit weggesneden, dat wat er nu van overblijft weinig meer is dan een program van medemenselijkheid en sociale hervorming.

Medemenselijkheid.

Het is een medemenselijkheid zonder waarachtige bekering tot God. Van zonde en genade is geen sprake meer. Dat Christus gekomen is om zondaren te behouden en dat we aan de behoudenis door Christus alleen door wedergeboorte en geloof hunnen deel ontvangen, dat hoort men niet. Men wil vernieuwing, sociale hervorming, vrede en gerechtigheid zonder bekering tot God en zonder vernieuwing van het hart van de mens.

Ik maak alle dingen nieuw.

God zegt: k maak alle dingen nieuw. Dat is Zijn belofte. Maar alleen Zijn kinderen zullen aan die nieuwe wereld deel ontvangen. En niet allen zijn Zijn kinderen. Dat zijn alleen zij, die door Zijn Geest geleid worden (Rom. 8 : 14). Het zijn zij, die in Zijn Zoon geloven (Joh. 1 : 12).

God maakt scheiding in deze wereld. Maar daarvan wil men in onze tijd niet weten. Het woord antithese heeft een slechte klank.

Men citeert wel de belofte van God, dat Hij eenmaal alles nieuw zal maken, maar niet het vervolg. Daar staat, dat de ongelovigen eeuwig buiten zullen staan. Hun deel zal zijn de tweede dood.

Het is de schuld van de Wereldraad daarop niet te wijzen. Men kan beweren ieder vrij te willen laten in zijn interpret a-t i e (uitleg) van het evangelie. Maar dat is de verkrachting van het ware evangelie. En alle vernieuwing, die niet geschiedt naar het bijbelse evangelie is tot mislukking gedoemd. Geen menselijk evangelie kan de wereld redden of vernieuwen.

Vernieuwing.

De vernieuwing, zoals de Wereldraad die ziet, verschilt niet van een humanistische wereldhervorming. Zij is louter horizontaal, de vertikale dimensie is er uit. Anders zou de Wereldraad de wereld moeten oproepen tot waarachtige bekering, tot geloof in de Christus der Schriften, tot gehoorzaamheid aan het bijbels evangelie. Nu wordt het evangelie van zijn kracht beroofd, de zendingsopdacht wordt tot ontwikkelingshulp, wat van Christus overblijft is een sociale hervormer, die slechts medemenselijkheid gepredikt heeft en de beloften Gods worden tot opdracht in de zin van: help uzelf, zo helpt u God als er tenminste nog zo iets als een God overblijft.

Opdracht voor de kerk.

Zeker, er is een opdracht voor de kerk. En het is de schuld der kerk in die opdracht zo vaak en zo veel te zijn tekortgeschoten. En terecht heeft Dr. Blake gezegd, dat de kerken zullen moeten worden vernieuwd. Maar deze vernieuwing komt niet slechts tot stand door te leven uit de bijbelse beloften en in gehoorzaamheid aan de bijbelse opdracht. Gods beloften worden slechts gerealiseerd in de weg van waarachtige bekering en de bijbelse opdracht is meer dan sociale hervorming en medemenselijkheid, hoe waar en evangelisch ook. Zij houdt in gehoorzaamheid aan het bijbelse evangelie en aan die Christus, die ons daarin is geopenbaard. Het gaat om dat evangelie en geen ander. En er is geen ander evangelie, dat waarlijk vernieuwend in de wereld werken kan. En als dat niet duidelijk door de Wereldraad gesteld wordt, kan daar onze plaats niet zijn."

Dit artikel is vrij lang geworden. Ik wilde ook nog iets doorgeven uit de kerkelijke bladen over de andere twee conferenties (vandaar het opschrift: drie in één) die in de afgelopen zomer zijn gehouden, n.1. de gereformeerd oecumenische synode (de G.O.S.) en het congres van de internationale raad voor christelijke kerken (de I.C.C.C.) maar dat doen we D.V. de volgende keer.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen