„DE BERENBOS”

Aan de Harderwijkerweg in Nunspeet, prachtig gelegen tussen de bomen, ligt het kindertehuis „De Berenbos". Direktrice van dit kindertehuis, uitgaande van cle Gereformeerde Gemeenten, is Mevrouw De Looff. Vanuit haar kamer, waar het gesprek gevoerd werd, keek ik in de tuin van cle buren. De tuin van „De Berenbos" lag aan de andere kant van het gebouw; die kon ik dus niet zien. 'k Wist wel, dat ook daar de bomen dropen van de regen, want het was die dag nog niet droog geweest. Gelukkig had het weer geen invloed op het gezellige gesprek.

Mevrouw De Looff, waarom werd er een kind? rtehuïs opgerlckt ?

Al geruime tijd werd de behoefte geveeld om iets te doen voor de zwakke kinderen van onze gemeenten'. In augustus 1954 besloot men om deze villa in Nunspeet ie kepen. Kinderen, die eens naar „buiten" moesten, konden daar voor kortere of langere tijd blijven. Het was en is voor de ouders een geruststellende gedachte, dat hun kinderen in dezelfde sfeer zijn als ze thuis gewend waren. Het valt niet mee om kinderen voor onbepaalde tijd aan de zorgen van anderen toe te vertrouwen, vandaar deze kerkelijke inrichting. Nu, na bijna achttien jaar, is er van het oorspronkelijke doel niet veel meer over. Bleekneusjes zijn er niet veel meer. Ze hebben plaats gemaakt voor schipperskinderen, die hier het hele jaar zijn, behalve in de vakanties natuurlijk. Alleen in de zo-

mervakantie staat „De Berenbos" weer open voor kinderen, die, om wat voor oorzaak ook, er eens uit moeten.

Is hei tehuis alleen voor kinderen van de Gereformeerde Gemeenten?

Er is plaats voor dertig kinderen. Als niet alle plaatsen bezet zijn, komen ook kinderen van andere gezindten in aanmerking. Het merendeel behoort dus tot de Gereformeerde Gemeenten'. Misschien verwacht U dat dit moeilijkheden geeft? Nu, dat is gelukkig niet zo. De ouders gaan helemaal akkoord met de stelregel: één kerk, één school, één opvoeding. Voordat de kinderen aangenomen worden, wordt dit eerst goed met de ouders afgesproken. Het is dus net. een groot gezin, dat tot de Gereformeerde Gemeenten behoort. Niet alle dertig plaatsen zijn bezet. Er blijven altijd een paar plaatsen vrij, b.v. voor een zwak kind of een asthmapatiëntje.

En bent U daar dan de moeder van?

Al die kleine en grote zorgen, die in een gezin voorkomen zijn hier ook, zoasl: zijn ze naar de tandarts geweest, is er een kaart naar huis geschreven, hebben ze huiswerk van school, de kapper, een kapotte knie, griep enz. Natuurlijk gaan bepaalde dingen niet buiten de ouders om. De kinderen worden toegelaten als ze vier jaar zijn en ze gaan er af als ze ongeveer twaalf jaar zijn. De tussenliggende tijd is een periode in een kinderleven', waarin ze een moeder nodig hebben. (Nu, dat is Mevrouw De Looff dan ook. Ze doet bet werk met zoveel liefde en zorg, dat het voor de kinderen niet moeilijk zal vallen om van boord of van huis te zijn. Het feit, dat cle ene familie het adres aanbeveelt bij een volgende familie is daar wel het bewijs van). Bij de verdere verzorging word ik geholpen door d.rie helpsters. De drukste tijd voor ons is echter de zomervakantie. Want dan moet er niet alleen voor eten en drinken gezorgd worden, maar dan moeten de kinderen ook de hele dag bezig gehouden worden. Als het niet regent, gaan ze naar de bossen. Maar ook om het huis kunnen ze fijn spelen. Er is een grote tuin met schommels, een wip, een klimrek, enz., waarmee ze zich best kunnen vermaken.

Wie zal betalen?

Het kindertehuis is een kerkelijke stichting. Naast het te bepalen' pensiongeld wordt mede door giften en kollekten van kerkeraden ons tehuis in stand gehouden. We mogen echter vooral het werk van de vele kollektantjes niet vergeten, die trouw met hun busjes bij de gemeenteleden rondgaan. Verder worden er regelmatig giften ontvangen van scholen' en vrouwenverenigingen, waar we, evenals voor de vrije giften, erg dankbaar voor zijn. Van clit gelei wordt wel eens iets extra's gekocht, zoals b.v. de schommels in de tuin. Omdat er altijd weer geld npdig is, volgt hier nog eens het gironummer:871907 t.n.v. Kindertehuis „De Berenbos" te Nunspeet.

Aan het eind van ons gesprek liet Mevrouw De Looff het tehuis zien. Aan de achterkant van het huis is een stuk bijgebouwd. Het onderste gedeelte is speelzaal en daar boven is een grote slaapzaal. De kinderen waren net uit school en speelden met poppen en treintjes in de speelzaal. Het was enig om het allemaal te zien. Daarom, Mevrouw De Looff, en om de hartelijke ontvangst en de prettige wijze waarop U hebt willen meewerken aan de totstandkoming van dit artikeltje, onze hartelijke dank. Namens de redaktie van ons jeugdblad wens ik U Gods zegen toe bij uw werk voor dit grote gezin.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen