PAULUS EERSTE ZENDINGSREIS

Van Antioohië reizen Paulus en Barnabas naar I nium. Dat is niet zc'n gemakkelijke reis geweest, afstand is ± 130 km. De hoofdweg loopt over de hoo£ vlakte, , Dat betekent bij droog weer hitte en stof en de winter bij het smelten van de sneeuw, wegens hel ontbreken van behoorlijke afwatering, modderwegerl Van deze weg maken de koeriers van de keizer gebruif als ze de bevelen vanuit Rome naar de verre provincie) moeten overbrengen, Hier gaan ook twee koeriers.

Koeriers van Koning Jezus met de boodschap van huil Koning. Welk een schat in een aarden vat! Midden irl stof en modder. Paulus en Barnabas zijn niet alleen dragers van de boodschap van hun Koning, ze zijn ookj uitdragers. Daar moeten ze ook weer tijd en gelegenheid voor afwachten. Eerst moeten ze werk zoeken] want wie niet werkt zal ook niet eten en aan wachten! tot de sabbat. Dat wil niet zeggen dat Paulus en Bar-| nabas „zcndagschristenen" zijn, ook tijdens hun „hand-I werk" zullen ze in handel en wandel zich Christenen betoond hebben. Maar de sabbat is hun doel. Dan komt er een grote menigte samen. Hand. 14 : 1.

Het komt openbaar dat Paulus en Barnabas te Iconium niet alleen zijn. Jezus zelf gaat hen voor. Zijn macht gaat hen vooruit. Velen geloofden. Een grote menigte staat er. Wat zullen deze predikers daar blij mee geweest zijn. Dat hadden ze nog niet eerder zo meegemaakt. Maar de duivel is ook te Iconium.i Dat komt juist dan openbaar als Jezus' liefdemacht harten treft en trekt. Als Hij Zijn vleugels uitbreidt over een arme zondaar en hem toespreekt, gij zijt Mijne, dan begint de duivel te stoken. Dat is een gemeen, in de hel beproefd middel. Stoken in een gelukkig huwelijk is levensgevaarlijk. En het is daarom zo gevaarlijk, omdat in de eerste liefde zo weinig waakzaamheid wordt gevonden. De hitte van de dag en de koude van de nacht is dan nog vreemd. De duivel begint te stoken in Iconium. De volksmenigte wordt tegen hen opgezet. Hij weet te bewerken dat het volk verbitterd wordt tegen hen, d.w.z. het volk is hun niet goed gezind meer, vs. 4. Het loopt zelfs uit op een complete rel, die moet eindigen op smaadheid en dood van de apostelen. De duivel zet alles op alles. Zo ging het immers helemaal verkeerd. Steeds meer terrein moest hij verliezen. Echter hoe meer hij stookt, hoe langer de apostelen blijven, vs. 3

Hun staat een sterke Held ter zij. Zij spreken in de Heere. Bij Hem vinden ze niet alleen vrijmoedigheid, maar ook volharding. Dan kunnen ze dat ook een lange tijd volhouden. Als ze spreken naar de gunst en smaak van de mensen, dat is niet vol te houden, dan krijgen we misschien wel de goedkeuring van mensen, maar die is zo broos, die breekt zo snel af. Want één verkeerd woord en de hosanna-roep(st)er wordt kruist-hem-

ep(st)er. Maar als we in de Heere spreken, clan geeft de Heere daar getuigenis aan. an het Woord Zijner genade hecht de Heere Zijn goedkeuring en dat is niet broos, at breekt nooit af. Dat bevestigt de Heere door tekenen en wonderen, die geschieden, oor hunne handen. Ja dat staat letterlijk. Wat gaat er dan een kracht van de rediking uit! Wat legt dan het Woord Gods beslag op het hart. Ja, dan gebeuren er ok nu nog wonderen. We moeten maar proberen om onze smaak aan te passen an het Woord Zijner genade en daar vrijmoedig van spreken. De kanttekenaren even aan het Woord Zijner genade de volgende verklaring: et evangelie in hetwelk e genade Gods wordt verkondigd en aangeboden. Het getuigenis geven door de Heere wil zeggen: e Heere werkte mee, bekrachtigde het woord door de werking van de Heilige Geest, in de harten der mensen tot hun bekering. Het wordt nog wel eens vergeten, door hen die preken en door hen die luisteren, dat het op het getuigenis de; s Heeren aan komt. In Hand. 22 : 11 lezen we: En God deed ongewone krachten door de hand van Paulus" en in Hebr. 2 : 4: God bovendien mede getuigende door tekenen en wonderen en menigerlei krachten en bedelingen des Heiligen Geestes naar Zijnen wil". Het valt ons op, dat juist onder zulke omstandigheden, onder het stoken van de duivel, de apostelen daar lange tijd gebleven ziin. Ze worden wel in hun werk bemoeilijkt. Maar ze zijn nog niet uitgebannen, dus de mogelijkheid van preken is er nog. Er blijken dus in Iconiurn twee opstanden geweest te zijn vs., 2 en weer onderbroken door de prediking en dan wat we in vs. 4 en 5 lezen. Dat v/as meer een georganiseerd en openbaar verzet. De meesten zullen wel joden geweest zijn want de steniging was een typisch joodse straf en de joodse vijandschap tegen de Heere Jezus is ook niet van vandaag of gisteren. Na rijp overleg begeven ze zich eindelijk zuidwaarts naar Lystre en Derbe. En brengen daar het evangelie, vs. 7. Jezus' Woord wordt nageleefd. Zie Matth. 10 : 23. En ook vervuld, dat blijkt zonneklaar te Iconium. En dan lezen we weer van dat wonderlijk medegetuigen des Heeren.

Een zeker man te Lystre was kreupel, hij had nooit kunnen lopen. Een synagoge was er niet. Een geheel heidense omgeving en dat in zo'n toestand. Deze hoorde Paulus preken. Hoe vaak dat geweest is weten we niet, mogelijk al verschillende keren. Het kan ook de eerste keer geweest zijn. Het geloof is door het gehoor. Paulus ziet ook deze rnan, hij onderbreekt zijn preek, en richt zich tot deze ellendige met een grote stem (het wonder is niet alleen voor de kreupele bestemd), en beveelt hem op te staan. En zie het wonder gebeurt. Hij springt op en hij wandelt. Merk op de twee werkwoorden in een kleine zin, waardoor levendig geschilderd wordt wat hier gebeurt. Hij stond met één sprong op zijn voeten en hij wandelde, hij liep heen en weer als om te bewijzen dat hij werkelijk genezen was.

Er wordt wel eens gevraagd of deze man bekeerd was. Ik zou zeggen: discussieer daar niet over. Wees veel meer bezig met de vraag of je zelf bekeerd bent en hoe je zelf onder de preek zit. Het wonder was in het openbaar verricht. De menigte was er getuige van. Daarom riep Paulus met een grote stem. Buiten zichzelf van verwondering roepen' ze allen tegelijk: De goden zijn de mensen gelijk geworden. Ze roepen het i». het Lycaonisch, dat wordt door de apostelen niet verstaan. Daarom reageren Paulus en Barnabas zo laat. In dit deel van KI. Azië was men n.1. zeer geneigd te geloven in goden-verschijningen. Men noemt Barnabas Zeus (Latijn Jupiter), de hoogste god der grieken' en Paulus Hermes (Latijn Mercurius), de naam van de bode

der goden. De heidense geest komt openbaar, ze willen de mensen offeren. Maar als Paulus en Barnabas dat door hebben schrikken ze geweldig (let op de sterke uitdrukkingen) scheurden hun kleren, springen onder de schare en roepen. Stel je dat maar letterlijk voor, het tekent deze apostelen in hun tere vreze des Heeren.

Als we onszelf laten bewieroken, is dat geen teken van de vreze des Heeren. De apostelen wijzen beslist alle eer van mensen af. Het werk Gods openbaart zich in ootmoed. Met alle geweld willen ze geen eer aannemen. Dat is grote genade. Terstond wordt het „loon" uitbetaald n.1. steniging, natuurlijk weer cloor de joden. Zo goed als dood ligt Paulus op de grond. De discipelen omringen hem, mogelijk om hem te begraven. Maar ze bemerken dat hij nog leeft. En ziet, hij staat op en komt in de stad., Dat is ook een groot wonder: Zo weer verder gaan. De Heere richt hem op. Zo gij gelooft, alles zal u mogelijk zijn. De andere dag gaan ze weei' op reis.

Naar Derbe, (hij wil zich geen rust gunnen) maar versterkt de zielen der discipelen. Paulus heeft het op de zielen gemunt (de duivel ook vs. 2) In onze dagen hebben we veel meer met de lichamen op. Misschien hebben de discipelen hem wel willen beklagen, maar dan is het antwoord van Paulus geweest: we moeten door veel verdrukking ingaan, blijft in het geloof in vasten en bidden. En hij beveelt hen Gode. En Pisisië doorgereisd hebbende kwamen ze in Pamfilië, ze preken in Perge en komen te Attalië. En vandaar naar Antiochië. En nu even opletten, want dit laatste is een kenmerk van het werk Gods van deze missie. Ze zijn niet uit zichzelf gegaan. Door Gods genade opdracht ontvangen en uitgevoerd en door Gods genade volbracht. Gelukkig als we dat zeggen kunnen. En daar roepen ze de gemeente samen en ze vertellen wat grote dingen God gedaan heeft, met hen. En dat voor heidenen de deur des geloofs geopend was, cloor de Heere. De eerste reis is volbracht, niet ongehinderd, wel onverhinderd, Komt, maakt God met mij groot. Dan is er gemeenschap met de discipelen, een lange tijd. De eer Gods, daar loopt het op uit. We moeten nergens banger voor zijn in ons leven dan dat we onszelf laten vereren. Willen we de Geest bedroeven, of uitblussen, dan late men zich offeren. Dan blijft ook de deur des geloofs gesloten, ook voor een ander. Daarom zijt met ootmoedigheid bekleed. Want God wederstaat de hoovaardigen.

GESPREKSVRAGEN:

1. Hoe behoort de tekst verstaan te worden, dat Jezus gekomen is om tweedracht te brengen op aarde, [zoek zelf die tekst maar op).

2. Ga de overeenkomsten eens na met het wonder uit Hand. 3 door Petrus en Johannes.

3. Hoe zit dat eigenlijk met die zweetdoeken van Paulus, Hand. 19 : 12 en de schaduw van Petrus Hand. 5 : 15.?

4. Zosk alle genoemde plaatsen van de eerste zendingsreis op en probeer met je eigen woorden van elke plaats zoveel mogelijk te vertellen.

5. Wat is de kenmerkende lijn van de gebeurtenissen tijdens de eerste zendingsreis.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen