ONZE BONDSDAG!

Niettegenstaande het feit, dat onze Bondsdag, op donderdag 8 april in Utrecht, meer dan een maand vroeger werd gehouden dan we de laatste jaren gewoon zijn, is de belangstelling overweldigend! „Tivoli" is vrijwel geheel gevuld, als ds. H. Rijksen, onze voorzitter, de vergadering opent met het laten zingen van Psalm 139 : 1 en 14. Hij leest daarna Mattheus 26 : 6-13 ert gaat voor in gebed.

Openingswoord.

Na een hartelijk welkom voor alle aanwezigen spreekt hij in zijn openingswoord over de zalving te Bethanië. Maria geeft daar in het huis van Simon de melaatse uiting aan haar grote liefde voor de Heere Jezus. Eén druppel van de kostbare nardus is veel te weinig voor haar om haar liefde te betonen'. Zij giet de hele kruik met zalf over Hem heen en droogt Zijn voeten met haar haren af. Is ons hart ook zo vol van liefde voor Christus? Zijn liefde wekt tot wederliefde. Waar Hij niet gevonden wordt, daar is niets! Hij neemt het ook voor Maria op en zet het stempel op Zijn eigen werk. Bid dan om de werking des Geestes, aldus ds. Rijksen, opdat u zich mag nederleggen onder het vonnis der wet. En sta er dan vervolgens naar om de Heere Jezus te leren kennen. Laten we niet rusten aleer Christus ons zo dierbaar is als Hij voor Maria was.

We zingen hierna Psalm 147 : 3 en ds. Rijksen leest het telegram aan de Koningin voor. Plechtig klinkt dan het Wilhelmus, mooi begeleid door onze organiste van deze dag, mevr. T. Thijsen-Kirpestein te Geldermalsen. In verband met het komende kamerdebat over abortus worden ook telegrammen verstuurd aan de Tweede Kamer en aan de kamerfracite van de S.G.P.

Mej. Den Hertog, onze oud-presidente, en mej. Slinger, beiden ereleden van de Bond, kunnen helaas niet meer aanwezig zijn. Zij krijgen een bloemengroet, evenals zuster Van Rossum, die wegens ziekte tijdelijk van het zendingsveld moest terugkeren.

Een jubileum.

Ook dit jaar hebben we weer een jubilaresse in ons midden: ej. A. N. de Feyter werd 25 jaar geleden in het hoofdbestuur gekozen. Mevr. Hardon speldt haar een feestelijke corsage op en ds. Rijksen spreekt haar hartelijk toe. Hij memoreert, dat zij al voordat de Bond bestond vanuit Axel kontakt zocht met andere Zeeuwse verenigingen. Hij wenst haar toe te mogen' ervaren: .Ik ben u een schild, uw loon zeer groot". Ds. Rijksen overhandigt haar namens de Bond een envelop met inhoud, mevr. Crum biedt haar een bloemstukje en een boek (Meer dan overwinnaars) aan. We zingen haar staande Ps. 134 : 3 toe, waarna mej. De Feyter met enkele woorden hartelijk bedankt.

Karakter en geloofsbeweging.

Na vele jaren mogen we deze dag weer eens een referaat van onze voorzitter beluisteren. Ds. Rijksen houdt een gedegen en leerzaam onderwerp over de verhouding tussen karakter en geloofsbeweging.

De mens is als kroonjuweel van de schepping naar Gods beeld geschapen. Door de zondeval is dit beeld Gods verwoest, maar de mens is toch een redelijk, zedelijk schepsel gebleven, begiftigd met verstand en zelfbewustzijn, waardoor hij ook een karakter heeft. iMaar dit karakter is aangetast door de zonde.

Hoewel ieder karakter anders is, kunnen toch wel enkele globale onderscheidingen worden gemaakt. De oude filosofen deden dit naar de lichaamsvochten en onderscheiden' zo het flegmatische type, ovenwichtig en rustig, met een ernstige ondertoon; het cholerische type, emotioneel en doordrijverig; het sangunische type, levendig en druk, maar nogal oppervlakkig; en het melancholische type, somber en gedrukt. Ook wordt wel een onderscheiding gemaakt naar lichaamsbouw. Bij een korte, gezette en enigszins ronde gestalte hoort vaak een open en gezellig karakter. Een lang, mager en hoekig iemand is soms stug en niet zo vlot in de omgang. Als voorbeelden van deze typen worden vaak Luther en' Calvijn genoemd. Dan zijn er nog de introverte, naar binnen gekeerde, en extraverte mensen. De laatsten staan open voor hun omgeving en trekken zich veel aan van het oordeel van anderen.

Het karakter van de mens is opgebouwd uit drie lagen. De onderste, belangrijkste laag is het zedelijk karakter, waarin het „ik" centraal staat, dat de motieven van ons denken, willen en' handelen bepaalt. Bij de wedergeboorte grijpt de Heere juist daar in! De tweede laag is die van de begaafdheden en talenten, zoals aanleg, intellect en geheugen. De derde laag is de karakterstructuur, waartoe het temperament behoort, dat het karaktertype in zekere zin bepaalt.

Een mens wordt door zijn omgeving over het algemeen beoordeeld naar de twee bovenste lagen. Maar om iemand echt te leren kennen, moeten we vragen 1 naar het leidende principe van de onderste laag. Want iemand, die geen vlotte persoonlijkheid is, kan toch een hoogstaand zedelijk karakter hebben. Er zijn ook mensen, die naar principes leven, die nooit het wezenlijk eigendom van het „ik" in de onderste laag zijn geworden. Dat blijkt bijvoorbeeld als men verhuist en in de nieuwe woonplaats vrijwel niet meer naar de kerk gaat en ook als men in de vakantie anders leeft dan men thuis gewend is.

Door de zondeval is in de onderste laag van het karakter de breuk met God gekomen. Het „iik" heeft zich van Hem afgekeerd en is ingekapseld door de zonde. In de wedergeboorte wordt dit „ik" weer op God gericht. Het gaat weer willen wat God wil en haten wat God haat. De omzetting van de wil, de bekering vindt dus plaats in de onderste laag. Dit betekent echter niet, dat de twee bovenste lagen nu ook veranderen. De begaafdheden en talenten en ook de karakterstructuur blijven hetzelfde. Maar er komt wel een strijden tegen de karakterfouten en - gebreken, waardoor het karakter wordt gevormd en geheiligd. Het is daarbij van veel belang welke van de drie lagen in de opbouw van het karakter een overheersende invloed heeft.

De wijze van wedergeboorte kan zeer verschillend zijn. Brakel noemt in zijn Redelijke Godsdienst (deel 1, blz. 750, uitgave 1881) vijf verschillende manieren en zegt daarbij, dat niemand zich moet bekommeren over de wijze van bekering, maar zich veelmeer moet afvragen of de bekering er is! De Heere wil in Zijn genade rekening houden met het karakter van Zijn kinderen.

Het is duidelijk, dat de in het begin genoemde karaktertypen ook op onderscheiden wijze hun geloof beleven en daaraan ook op onderscheiden wijze al dan niet uiting zullen geven. Gods leidingen zijn verschillend en elk karakter is anders. Daarom is er ook in de gemeente Gods een grote verscheidenheid. Voor ons allen is nodig de wedergeboorte door de werking van. de Heilige Geest, waardoor het zaligmakend geloof wordt ingeplant. Laten we bidden om de komst van die Geest in ons leven en de Heere vrijlaten in Zijn werking. Dan zal er ook onderlinge liefde zijn en een levende gemeenschap der heiligen.

Na dit bijzonder mooie referaat zingen we Psalm 133 : 1 en 3. In aansluiting hierop laat mevr. W. A. Both-van 't Geloof heel goed en duidelijk het gedicht: De belangrijke vraag..." horen. Tijdens het zingen van Psalm 25 : 5, 6 en 7 wordt ƒ 4.929, 55 voor de Bond gekollekteerd. Ds. K. de Gier sluit de morgenvergadering met dankgebed.

Werken onder de Tswana's,

De middagvergadering wordt geopend met het zingen van Psalm 67 : 1. Ds. H. Hofman gaat voor in gebed en dan vertelt ds. L. Huisman op levendige wijze ovei zijn werk onder de Tswana's. Zij wonen in West-Transvaal in een gebied, dat dooi onze zending is overgenomen van de Gereformeerde Kerk van Zuid-Afrika. In Maretsane werd met ihet zendingswerk begonnen en nu zijn er al vier plaatsen, waai ds. Huisman samen met ir. Minderhoud werkt. Hoewel er al enige bekendheid met de

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen